The contemporary form of Wojanów palace (formerly Schildau) is the result of the numerous reconstructions of earlier establishments. The first mention of the property dates from 1281, when it was owned by Eberhard von Schildau. The Renaissance manor was built in 1607 as a seat of the Zedlitz family. However, after only a few years, during the Thirty Years’ War, it was burned down by the Swedish army. In 1667 it was rebuilt by Christoph von Zedlitz in the Baroque style. Wojanów remained in the hands of the Zedlitz family intermittently until 1727. In 1831 it was thoroughly refurbished at the request of its new owner, Karl Albrech Ike. The building was given a neo-Gothic form, which was in fashion at the time. Over the years, from a fortified manor house styled in a Baroque manner it was made into a romantic residence. In 1839 Princess Louise of Prussia became the new owner of the palace after she received it from her father, Frederick William III of Prussia. Thanks to the royal architect, Peter Joseph Lenné, a beautiful landscaped park was established around the palace. The owners of the palace changed frequently. During World War II it was inhabited by prisoners of war who worked in the nearby village of Dąbrowica. After the war, the destroyed and plundered palace was turned into an administrative building of a State Agricultural Farm (PGR), which did not save it from falling into disrepair. In the 1990s it was purchased by an Italian company. In 2002 the roof and a significant part of the ceiling burned down for unknown reasons and the building was offered for sale again. It has been in new hands since 2004. The edifice regained its old splendour thanks to a thorough renovation in 2005-2006. Today, Wojanów is a restored manor and a beautiful landscape park with reconstructed promenades. The old utility buildings had been turned into a hotel (with a restaurant, a conference room, a cafe, a wine bar and a garden bar). Shows and concerts are organised at the location. The palace is also a huge recreational complex with tennis courts, a volleyball court, a swimming pool and a spa. The building provides facilities for the disabled. The object received a Grand Prize in the Dolnośląska Budowa contest 2007-2008 for the conservation work conducted on the site. Other palaces located nearby (Łomnica, Karpniki, Jelenia Góra and Staniszów) are an additional attraction.

Палац розташовується дуже близько міста Єленя Гура, на території Бобжанского парку. Перша згадка в історичних джерелах про маєток в д. Воянув датується на 1281 рік. Першим власником палацу був лицар Ебергард фон Шілдау. До 1727 палац належав Сілезького роду фон Сідліц. Пізніше палац часто міняв своїх власників. У 1831 році за розпорядженням тодішнього власника - Карла Альбрехта Іке замок був значно перебудований. Грунтовно змінився вигляд будівель - фортеця перетворилася на романтичну резиденцію в неоготичному стилі. У 1839 році палац купив для своєї дочки Луїзи Нідерландської прусський король Фрідріх Вільгельм III. Після закінчення другої світової війни палац був повністю пограбований, а потім використаний в якості адміністративної будівлі Державного сільського господарства. Після великої пожежі в 2004 році, об'єкт був куплений і відремонтований суспільством "Палац Воянув" - справжнім власником резиденції. Палац Воянув це приклад однієї з найбільш значних реставрацій палацового комплексу. Колишнє пишність повернулися не тільки будівлі палацу, але також всіх об'єктах на території колишнього маєтку: стаєнь, комор, флігелів, Каретний сарай і стодоли. В даний час в палаці діє ексклюзивна готель, що володіє більш ніж 200 місцями, два ресторани, кафе, винний ресторан, чайна, а також центр СПА. Об'єкт пропонує також організацію конференцій та інших заходів.

Pałac w Wojanowie – pałac w miejscowości Wojanów w województwie dolnośląskim. Usytuowany po południowej stronie drogi z Jeleniej Góry do Janowic Wielkich. Dobra w Wojanowie w źródłach pisanych po raz pierwszy pojawiają się w XIII wieku. Miejscowość, jako lenno rycerskie, w 1281 roku należała do Eberharda von Schildau. Około połowy XIV w. jako właściciela dóbr dokumenty wymieniają Hansa von Zedlitza. W XVI w. część majątku przeszła pod władanie Schaffgotschów, a następnie von Zedlitz. Nickel von Zedlitz und Nimmersath buduje w latach 1603–1607 nowy renesansowy dwór. W trakcie wojny trzydziestoletniej w 1642 roku dwór spalili Szwedzi. Odbudowano go w 1667 roku, kiedy właścicielem był Christoph von Zedlitz, w kolejnych latach obiekt zmieniał często właścicieli. W 1754 r. Wojanów nabył kupiec Daniel von Buchs, zlecił barokową przebudowę pałacu. Dobra wojanowskie w 1817 roku przejął Karl Sigismund von Rothkirch, a po nim Karl Albrecht Ike, który w latach 1832–1833 zmodernizował pałac i założył park krajobrazowy. Obiekt przebudowano w duchu klasycystycznej odmiany neogotyku. Autorem projektu był architekt z kręgu Karla Friedricha Schinkla. W roku 1839 księżna Luiza Niderlandzka otrzymała od swojego ojca, króla Prus Fryderyka Wilhelma III, majątek w Wojanowie. Zadecydowano wówczas o przebudowie, która przystosowała rezydencję do nowej funkcji, rzekomo według jednej z dwóch koncepcji autorstwa: Friedricha Augusta Stülera lub Hermanna Wentzla. W latach 30. i 40. XIX w. przekształcono park według planów Petera Josepha Lenne. Włości należały do rodziny królewskiej do 1908 roku, kiedy zostały sprzedane przez ostatnią spadkobierczynię Marię zu Wied. Do 1945 roku pałac należał kolejno do: Carla Kriegowa, konsula Effenberga oraz wydawcy gazet Kammera. W trakcie II wojny światowej w pałacu urządzono obóz pracy dla robotników przymusowych. Po 1945 roku w pałacu i folwarku znajdował się PGR. Obecnie pałac jest własnością prywatną, mieści się w nim kompleks hotelowo-konferencyjny. Pałac posadowiony na wysokim cokole, przechodzącym w taras po stronie południowej. 3-kondygnacyjny z mezzaninem na planie zbliżonym do kwadratu z okrągłymi alkierzowymi wieżami, nakryty stromym dachem namiotowym. W elewacji ogrodowej rozległy taras z bocznymi schodami, skrajne naroża flankowane przez oranżerie. W elewacji frontowej zachował się dwudzielny portal zwieńczony fryzem, na którym umieszczono tarcze herbowe, obramienia okien w dolnej kondygnacji oraz wewnętrzny portal prowadzący do piwnicy. Korpus boniowany zwieńczony krenelażem. Wnętrze 2-traktowe i 3-dzielne. Znaczna część wyposażenia XIX w. pałacu uległa zniszczeniu w przeciągu lat powojennych i pożaru w 2002 r. Szczęśliwie zachowała się sala balowa z polichromią oraz ornamentalne malowidła sklepień z jednej z górnych kondygnacji wież. http://www.szlakikulturowe.dolnyslask.pl/

Дворец располагается очень близко города Еленя Гура, на территории Бобжанского парка. Первое упоминание в исторических источниках об имении в д. Воянув датируется на 1281 год. Первым владельцем дворца был рыцарь Эбергард фон Шилдау. До 1727 года дворец принадлежал силезскому роду фон Сидлиц. Позже дворец часто менял своих владельцев. В 1831 году по распоряжению тогдашнего владельца – Карла Альбрехта Ике замок был значительно перестроен. Основательно изменился облик зданий – крепость превратилась в романтическую резиденцию в неоготическом стиле. В 1839 году дворец купил для своей дочери Луизы Нидерландской прусский король Фридрих Вильгельм III. После окончания второй мировой войны дворец был полностью ограблен, а потом использован в качестве административного здания Государственного сельского хозяйства. После огромного пожара в 2004 году, объект был куплен и отремонтирован обществом „Палац Воянув” - настоящим владельцем резиденции. Дворец Воянув это пример одной из наиболее значительных реставраций дворцового комплекса. Прежнее великолепие вернулись не только зданию дворца, но также всем объектам на территории бывшего имения: конюшням, амбарам, флигелям, каретному сараю и овину. В настоящее время в дворце действует эксклюзивная гостиница, располагающая более чем 200 местами, два ресторана, кафе, винный ресторан, чайная, а также центр СПА. Объект предлагает также организацию конференций и других мероприятий.