Ter Elst Castle, locally known as Kasteel Ter Elst, lies on an islet in a public park in the village of Duffel, in the province of Antwerp in the Flemish region in Belgium. The history of Ter Elst Castle reaches back to the 12th century. It was then owned by the Hildinckhusen brothers, the oldest known lords of Duffel. From 1356 until the French revolution the castle was owned by the Abbey of Tongerlo. The abbots turned the castle into a beautiful estate and some important guests were entertained here, like Margaretha of York on several occasions between 1477 and 1503 and her lover Filips the Beautiful, Duke of Burgundy. The latter asked the Abbey to sell the castle to him because he liked it so much, but the abbots refused. Part of the castle was burned down in 1584. But the castle was rebuilt in an even more beautiful manor. The French revolutionaries confiscated and pillaged the castle at the end of the 18th century. In 1799 the castle was sold to Louis Hermans, a lawyer from Antwerp. He tore down three of the four wings of the castle complex and restored the remaining wing with its towers. A final blow to the castle came with the battle of the Nete during WW I. After the war governor Baron Holvoet wanted to buy the castle to rebuild it and to turn it into a city hall. This was however rejected by the city council. So the castle stayed empty and fell to ruin over the years. The ruins were bought by the city council in the 1970's and partially restored in their previous glory. In 1982 the ruins of Ter Elst Castle were opened to the public. castles.nl/elst-castle

Gelegen aan de Nete en volgens enkele literatuurbronnen samen met het Antwerpse Steen, één der oudste gebouwen in de provincie Antwerpen; oorsprong opklimmend tot de verre middeleeuwen. Voor de geschiedenis vanaf de twaalfde eeuw zijn er geschreven bronnen voorhanden: Ter Elst was toen in handen van de gebroeders Hildincshusen, de oudst gekende heren van Duffel, zie gemeente-inleiding; vanaf 1356 tot de Franse Revolutie eigendom van de abdij van Tongerlo, die het kasteel liet uitbouwen tot een prachtig domein; gebruikt als woning van de rentmeester van de lokale abdijgoederen en als residentie voor de abten en hun gevolg als ze op reis gingen; regelmatig verbleven er hoge gasten, zo onder meer Margaretha van York en Filips De Schone. Afgebrand tijdens de godsdienstperikelen in 1584, doch naderhand heropgebouwd; iconografische bronnen uit 17de en 18de eeuw tonen een vrij omvangrijk complex, bestaande uit meerdere vleugels en torens met binnenkoer, omgeven door een brede slotgracht en aangelegde tuinen. Vanaf eind 16de eeuw in gebruik als pastorie. In 1799 aangeslagen en verkocht aan Louis Hermans; drie van de vier hoofdgebouwen van het kasteelcomplex werden gesloopt, de vleugel met de vijf torens werd grondig gerenoveerd. In 1879 verkocht aan C. Funcke, die in de onmiddellijke omgeving "Steenbakkerij Ter Elst" oprichtte; de steenbakkerij bleef tot de eerste Wereldoorlog zeer actief en bepaalde sterk het uitzicht van de omgeving. Zowel steenbakkerij als kasteel werden zwaar beschadigd tijdens de Eerste Wereldoorlog; de steenbakkerij verdween uit het dorpsbeeld, mede door de zware concurrentie van de Kempen; het kasteel verviel tot ruïne; in 1972 aangekocht door het gemeentebestuur, als ruïne gerestaureerd en met het nieuw aangelegde, omringende park in 1982 opengesteld voor het publiek. Het park sluit aan op het "Muggenbergpark", zie Hondiuslaan, en vormt zo een belangrijke groene zone in het centrum van de gemeente. Volgens oude foto's bestond het kasteel voor de Eerste Wereldoorlog uit een traditionele bak- en zandstenen vleugel van twee bouwlagen onder zadeldak, op rechthoekige plattegrond met vier polygonale hoektorens; haaks aanbouwsel en bijkomende octogonale toren aan oostgevel met aansluitend rond traptorentje. Bij de restauratiewerken naar ontwerp van V.F. Goossens en J.F. Gielis werden de beschermde omgrachting en toegangsbrug volledig hersteld, de nog overeind staande muren en torens, die opklimmen tot eind 15de, begin 16de eeuw, werden geconsolideerd en gedeeltelijk aangevuld met duidelijk te onderscheiden materiaal. https://inventaris.onroerenderfgoed.be/erfgoedobjecten/2710