The Hof van Savoye (Court of Savoy) or Palace of Margaret of Austria is an early 16th-century building in Mechelen, Belgium. It was one of the first Renaissance buildings in northern Europe. Archduchess Margaret of Austria, Governor of the Netherlands, was granted a house located in the Korte Maagdenstraat (Virgins Short Street),[Note 1] but she found it too small and started an ambitious expansion campaign in 1507. From 1517 to 1530 the architect Rombout II Keldermans furthered the project, along the Keizerstraat (Emperor Street) modifying what became the rear wing, which faces the Palace of Margaret of York, her step grandmother who had died in 1503. Margaret raised her nephew Charles, the later Holy Roman Emperor, in her palace at which she lived until her death in 1530. Historian Eric Ives describes the inner courtyard and southern wing of the palace, still much like Anne Boleyn must have seen it during the stage in her upbringing at Margaret's court. It stood model for the Palace of Whitehall as rebuilt for Anne in the 1530s.[1][Note 2] In 1546 the explosion of the city gate that held the gunpowder stock, the Zandpoort (Sand Gate), brought repairable damage to the palace. It was owned by the city until 1561. That year, it received a new calling as the residence of Granvelle, the first Archbishop of Mechelen, and right-hand man of Philip II. In 1609 the building was bought back by the city and served as the headquarters of the Great Council of the Netherlands from 1616 until 1795. The Hof van Savoye became known as the Gerechtshof (Court of Justice), because it houses the lower courts (Criminal and Civil Court, Justice of the Peace, and Police Court).

Het Hof Van Savoye ook wel Paleis van Margaretha van Oostenrijk genoemd is een 16e-eeuws gebouw in Mechelen, en een van de eerste renaissancegebouwen in de Nederlanden. Margaretha van Oostenrijk was landvoogdes van de Nederlanden. Het was eerst een stadspaleis van ridder Hieronymus Lauweryn, de raadsheer en hofmeester van Margaretha uit een bekende humanistische familie uit Brugge. Na problemen met zijn gezondheid kreeg Margaretha van Oostenrijk het huis toegewezen gelegen in de Korte Maagdenstraat, maar het werd te klein. In 1507 begon de verbouwing. Een tweede bouwcampagne gebeurde van 1517 tot 1530 onder leiding van Rombout II Keldermans met de verandering aan de Keizerstraat. Tot aan haar dood in 1530 verbleef Margaretha in dit paleis. Raadsleden kwamen er op bezoek, zoals Willem van Croÿ en Hendrik III van Nassau-Breda. In 1546 werd dit gebouw beschadigd tijdens de ontploffing van de Zandpoort. Tot 1561 bleef het stadseigendom, in dat jaar kreeg het een nieuwe bestemming als residentie van Antoine Perrenot de Granvelle, de eerste aartsbisschop van Mechelen, en rechterhand van Filips II. In 1609 werd het gebouw opnieuw aangekocht door de stad, om er de Grote Raad van Mechelen in onder te brengen, die zich er in 1616 installeerde. De Raad bleef er zetelen tot hij in 1795 werd opgeheven. Het complex werd in 1876-1885 o.l.v. provinciaal architect Leonard Blomme in neorenaissance stijl 'verbeterd'. Momenteel is hier het Gerechtshof gevestigd.