The history of Kasteel de Wittenburg commences in the spring of 1899, as jonkheer Helenus Marinus Speelman acquired the property on which he built a summer estate. The castle was designed by the infamous architect J.J. van Nieukerken. He was known for buildings such as the Academic Hospital Groningen. Jonkheer Speelman shared a particular vision: the construction was ceased multiple times and parts of the castle was removed and replaced. In 1901 construction was finally finished, and Kasteel de Wittenburg was born. The jonkheer himself could spitefully not enjoy much of his creation, as he unfortunately died in 1910. End of 1963 Kasteel de Wittenburg opened its doors for the public. This monumental building has fairly remained unchanged. The historical and calm atmosphere from the the past have been fused with modern provisions. Meanwhile the castle now features an array of function rooms. All serving the purpose of an international convention center. Kasteel de Wittenburg is known for its unique location, and host of several own event and concerts. Besides business occasions, the castle’s function rooms are booked for jubilees, reunions, weddings and goodbye events. https://www.wittenburg.nl/en/history/

De geschiedenis van Kasteel de Wittenburg begint in de lente van 1899, als jonkheer Helenus Marinus Speelman het stuk land koopt en daar een buitenhuis bouwt. Het kasteel werd ontworpen door architect J.J. van Nieukerken, die onder andere verantwoordelijk was voor het ontwerp van het Academisch Ziekenhuis in Groningen. Jonkheer Speelman had een speciale visie op de bouw: meerdere keren werd de bouw gestaakt en werden delen van het kasteel afgebroken en gewijzigd. In 1901 was het dan eindelijk zover: de bouw van Kasteel de Wittenburg was voltooid. De jonkheer zelf kon helaas niet lang van zijn langverwachte buitenhuis genieten: hij overleed in 1910. Eind 1963 opende Kasteel de Wittenburg haar deuren voor gasten. Het monumentale historische pand is de loop der jaren nauwelijks veranderd. De oude, kalme sfeer van vroeger is samengebracht met de moderne tijd. Inmiddels is het kasteel met een uitgebreide collectie aan zalen hét ontvangstcentrum voor het bedrijfsleven en voor leden van Vereniging Internationaal Ontvangstcentrum van het Bedrijfsleven de Wittenburg. Het staat bekend als een unieke evenementenlocatie en als een plek met eigen programmering rondom evenementen en concerten. Naast zakelijke gelegenheden worden de zalen gehuurd voor jubileums, reünies, bruiloften en afscheid evenementen. De site van het huidige kasteel De Eiken wordt op de Ferrariskaart (1771-1775) weergegeven met twee afzonderlijke volumes, elk op hun omhaagd perceel en door een laantje verbonden met het oostelijk gelegen Gravenbos. Op het 'plan géométrique de la commune de Humbeek', zonder datum, vermoedelijk 1807, en op de kadasterkaart uit 1821 van J. Gulikers wordt een verschillende situatie afgebeeld, die nauw aansluit bij de huidige: een landhuis evenwijdig met de straat en, haaks daarop tegen de noordrand van het perceel, de losstaande dienstvleugel, ongetwijfeld met koetshuis en stallingen. Volgens de Primitieve kadastrale legger werd het huis omgeven door een perceel 'lustgrond' ("terrain d'agrément") van 68 are. Daarachter lag een bosperceel van 83 are in tweeën gedeeld door de vermelde, op de Primitieve kadasterkaart in stippellijn aangegeven laan naar het Gravenbos. Het landgoed, eigendom en buitenverblijf van een zekere Lampo uit Brussel, omvatte ook een langgerekte moestuin van 95 are, ten zuiden van de lustgrond en het bosperceel. In het huidige kasteel is het (vermoedelijk) rond 1800 gebouwde neoclassicistische landhuis nog herkenbaar – met een ligging die beantwoordt aan het 18de-eeuwse model 'vivre entre cour et jardin', een symmetrisch 'dubbelhuis', twee bouwlagen hoog en negen traveeën breed onder een leien schilddak, met een driehoekig fronton boven de drie middelste traveeën, oorspronkelijk wellicht met bepleisterde gevels. De Primitieve indeling van het landgoed, inclusief het bosperceel met de laan naar het Gravenbos, komt min of meer terug op de 19de-eeuwse stafkaarten (1864, 1892). Op de oostgrens van het bos wordt bovendien een kanaalachtige, 50 m lange en 15 m brede vijver afgebeeld. De stafkaart van 1892 toont ten zuiden van het landgoed bovendien een sierplantsoen, dat ontsloten wordt door een 8-vormig pad, ongeveer 72 are groot, maar op het kadaster noch op de latere stafkaarten is daar iets van terug te vinden. https://inventaris.onroerenderfgoed.be/erfgoedobjecten/134048 https://www.wittenburg.nl/geschiedenis/