The beginnings of the town Dobra are from the 13th to the 14th centuries. Dobra was located near the old and very important trade route, leading from Wroclaw through Syców and Kalisz to Torun. On April 14, 1631, the Prince of Ziębice-Olesnica, Karl Friedrich Podiebrad, started the construction of the castle (the cornerstone). The castle was built by the princes of the Piasts, who founded the castle complex in nearby Oleśnica. Already on September 29, 1632, it was completed, and since the name of the founder changed the name of the settlement to Carlsbad (castle Charles). In 1633 the castle was "decorated" with a high defensive tower. What was the building that was built at the backwaters of the river of Dobra? Probably the entrance was decorated with a rich cartouche with the Prince's coat of arms, analogous to that of the Olešnice castle gate. The typical earthen walls were covered by the building. In 1647, in the book of baptism of the church in Dobra is castellan (castle administrator) Georg Neugeburg. In 1727, Prince Carl Friedrich von Wittemberg-Oels, reigning in Oleśnica in 1707-1737, leased the castle together with the farm and the farm adjacent to him, to one Wenceslaus Sturz. After his death, he took over the lease, his son-in-law Thomas Baldowski. Oleic Oils bordered on native Polish terrains, eg the Mindy district. Baldowski died on April 14, 1775, after he inherited the lease, also son-in-law, Carl Friedrich Reitsch, whose daughter was released as Prince Amtsrat (Amtsrat) Wilhelm Seeliger, who then moved to Dobroszyc (died May 14, 1810). From 1798 to 8 XI 1803 the tenant was Caspar Balthasar Jäckel. Then Johan Friedrich Hüber and Johan Friedrich Züchner until 1826. After his death Karl Wilhelm Seeling and his son-in-law took over after him, also a prince's official, in 1850-59 he also ruled Opelnu and Neugarten. The court performed various functions. An unnecessary prince family housed a granary, warehouse, inn. Some report that also the Prince's archive (perhaps only in times of wars). The fact that at the court since 1675 housed the residence of the widow, he has not been confirmed by reliable historians. The next tenant of the estate was Edwin Seelinger, who died unconditionally in 1905. Over these years, both Dominas (Dobra and Karlsburg) were in the possession of one family. Lutsch in 1889 states that the manor was already a ruined granary (Schüttboden). Then he took over the lease of Kurt Fischer (1881-1918) from Sorau / Zary. Probably killed in an unfortunate accident. He was buried in the cemetery in Dobra. His grave has survived to the present day. Kurt Fischer, known as superintendent of fiefdoms, the last tenant of Karlsburg, initiated the rebuilding of the manor in 1909-1910. The authors of the catalog of monuments say that the project was made by the Berlin architect Struckmann, and the work was led by architect Templin. This fact is confirmed by the authors of the catalog of monuments, without providing any sources. Shortly after the death of her husband, Carolla married D. Renner, the Dragon's captain, who served in the church and in the veteran organization founded in 1924. In September 1930, after the sale of the estate, the Renner family moved to Wroclaw and the captain initiated Building of the statue of the Count von Ritshofen's captain. His two sons fell on the front of World War II. After the war, the castle served as House Repatriant, and then acted as the House of Creative Work. The castle also housed a rural school. In 1994 the castle went into private hands.

Витоки села Добра походять з 13-14 ст. Добра було розташоване в старому і дуже важливому торговельному шляху, що веде з Вроцлава і Сицув Каліш в Торуні. Замок належав до П'ястів князів, які заснували замковий комплекс в сусідньому місті Olesnica і небезпідставно називають «Сілезький Вавель.» 14 квітня 1631 р Ziębicko Принц Фрідріх Карл Олснікі Podiebrad почав будувати замок (закладений перший камінь в фундамент). Вже 29 вересня, 1632. замок був завершений, і ім'я засновника було змінено на Carlsburg (замок Карла). У 1633 році замок був «прикрашений» високою оборонною вежою. У 1994 році замок перейшов у приватні руки.

Początki miejscowości Dobra to XIII-XIV wiek. Dobra była położona przy starym i bardzo ważnym szlaku handlowym, wiodącym z Wrocławia przez Syców i Kalisz do Torunia. Gród należał do książąt piastowskich, którzy założyli zespół zamkowy w pobliskiej Oleśnicy zwany nie bez racji „Śląskim Wawelem". 14 kwietnia 1631 r. książę ziębicko-oleśnicki Karl Friedrich Podiebrad rozpoczął budowę zamku (wmurował kamień węgielny). Już 29 września 1632 r. została ona ukończona, a od imienia fundatora zmieniono nazwę osady na Carlsburg (zamek Karola). W roku 1633 zamek „ozdobiono” wysoką wieżą obronną. Jaka była ówczesna budowla, którą wzniesiono na rozlewiskach rzeki Dobrej? Zapewne wejście zdobił portal z bogatym kartuszem z herbem księcia, analogicznym do tego z budynku bramy oleśnickiego zamku. Budowlę osłaniały typowe wały ziemne. W 1647 r. w księdze chrztów kościoła w Dobrej wzmiankowany jest kasztelan (zarządca zamku) carlsburski Georg Neugeburg. W 1727 r. książę Carl Friedrich von Wittemberg-Oels, panujący w Oleśnicy w latach 1707-1737, wydzierżawił zamek wraz z folwarkiem i przyległym doń gospodarstwem, niejakiemu Wenceslausowi Sturzowi. Po jego śmierci dobra przejął w dalszą dzierżawę, jego zięć Thomas Baldowski. Dobra oleśnickie graniczyły z rdzennie polskimi terenami, np. okręgiem myśliborskim. Baldowski zmarł 14 kwietnia 1775 r., po nim odziedziczył dzierżawę, także zięć, Carl Friedrich Reitsch, którego córka została wydana za książęcego radcę (Amtsrat) Wilhelma Seeligera, który następnie przeniósł się do Dobroszyc (zmarł 14 maja 1810). Od 1798 do 8 XI 1803 dzierżawcą był Caspar Balthasar Jäckel. Następnie Johan Friedrich Hüber i Johan Friedrich Züchner do 1826 r. Po jego śmierci dzierżawę Karlsburga przejął po nim Wilhelm Seeling i jego zięć, także urzędnik książęcy, w latach 1850-59, władał także folwarkiem Opelnu i Neugarten. Dwór pełnił rozmaite funkcje. Niepotrzebny rodzinie książęcej mieścił spichlerz, skład, gospodę. Niektórzy podają, że także archiwum książęce (być może, że tylko w czasach wojen). Fakt, że we dworze od 1675 r. mieściła się rezydencja wdowia, nie znalazł potwierdzenia u wiarygodnych historyków. Następnym dzierżawcą majątku był Edwin Seelinger, który zmarł bezpotomnie w 1905 r. Przez te lata oba dominia (Dobra i Karlsburg) były w posiadaniu jednej rodziny. Lutsch w 1889 r. podaje, że dwór był już zrujnowanym spichlerzem (Schüttboden). Następnie dobra przejął w dzierżawę Kurt Fischer (1881-1918) z Sorau/Żary. Prawdopodobnie zginął w nieszczęśliwym wypadku. Został pochowany na cmentarzu w Dobrej. Jego grób zachował się do czasów współczesnych. Kurt Fischer, znany jako nadinspektor zarządu dóbr lennych, ostatni dzierżawca Karlsburga, zainicjował w latach 1909-1910 odbudowę dworu. Autorzy katalogu zabytków podają, że projekt wykonał berliński architekt królewski Struckmann, a prace prowadził architekt Templin. Fakt ten potwierdzają autorzy katalogu zabytków, nie podając żadnych źródeł. Krótko po śmierci swojego męża, Carolla wyszła za mąż za D. Rennera, rotmistrza Dragonów, który udzielał się w kościele i w organizacji kombatanckiej, założonej w 1924 r. We wrześniu 1930 r. po sprzedaży majątku rodzina Renner przeniosła się do Wrocławia, a rotmistrz zainicjował budowę pomnika rotmistrza hrabiego von Ritshofena. Jego dwaj synowie polegli na froncie II wojny światowej. Po wojnie zamek pełnił funkcję Domu Repatrianta, a następnie działał jako Dom Pracy Twórczej. W zamku mieściła się także szkoła wiejska. W roku 1994 r. Zamek przeszedł w prywatne ręce.

Przed hotelem Brak wstępu na spacer w pobliżu zamku.

-

-