The first mention of the castle dates from Peskenstein 1315 years, from the document duke of Cracow Ladislaus the Short. Probably it refers, however, to establish a defense on the neighboring castle to the current top Kocica. Dlugosz mention of the castle in Pieskowa as the foundation of Casimir the Great, who in 1377 was given by Louis of Hungary Peter Szafrańcowi coat Starykoń. Castle then probably occupied the highest part of the hill called the rock of Dorothy and his squad entered a four-sided tower at the base and octagonal lot higher, though possible, that the octagonal superstructure formed later. This tower existed here until the mid-nineteenth century. On the rock was located probably even a residential building, and the lower party of the hill was surrounded by the castle wall, within which there were outbuildings, perhaps brick. Giving Louis, however, was not definitive, since in 1386 Wladyslaw Jagiello Pieskowa Rock pledged at the Krakow podstolego Peter Szafraniec, but due to lack of reimbursement castle has remained permanently owned Szafraniec. Peter Szafraniec died in 1398 years, and the castle taken over by his son, chamberlain, mayor and Voivode of Cracow also Peter, who owned the castle has confirmed the privilege of Jagiello in 1422. The other two Szafrańcowie, the chamberlain of Krakow and also Peters, no longer had such influence at the royal court, and in 1450 years the fourth consecutive Peter Szafraniec dealt with looting and to the extent incurred the nobility and neighbors that Casimir IV convened the council aimed to curb dealings. Uncontrollable nature was still one of the sons of Peter Christopher, who was beheaded on Wawel Hill in 1484 years. The castle became the property of his brother Stanislaus, and then to Jerome Szafraniec, son of Stanislaus. Jerome restored the good name of the gens Szafraniec. He came to a significant position in the court of King Sigismund the Old, married his daughter, and with her ​​dowry family fortune grew. Jerome expanded its headquarters. The circuit is then enriched the walls of a round bastion with a gate, and at the end of extended east from the walls of the building dostawiono second tower was. Surely then also changed the decor of the castle, because staying at the royal court, Jerome could move to Pieskowej Rocks latest trends. In 1557 years, Jerome died, and the castle became Stanislaw Szafraniec who undertook the extension of residence, completed in 1578. To the wing of the existing south-western pavilion was built with two storeys towers coming to a gate. Then Gatehouse tower was lowered, and preserved its two stories have been included in the new east wing. In the third stage of the redevelopment of the entire south and east wing was extended with one floor, which them together equaled a courtyard surrounded by cloisters. In this way, a compact complex buildings combining the fourteenth century buildings with new ones. The last heir of the family castle Szafraniec was the son of Stanislaw Jędrzej, who died childless in 1608 wrote Pieskowa Rock adjacent Maciej Łubnickiemu goods. The next owners are Barbara Sośnicka, Samuel Śladkowski, Jan Zebrzydowski Radwan coat of arms, and then his son Michael. After taking Pieskowej Rocks in 1640 Michael Zebrzydowski modernized and extended the castle. Easily accessible from the east side erected a modern bastion fortifications. The existing entrance leading from the north side of the courtyard ward now found himself in a curtain between the eastern bastions. In addition to the fortification works were also a place for the construction of the castle, where he established at the time the chapel of St.. Michael. During the flood the castle occupied by the Swedes in 1655 severely affected. After the withdrawal of the invaders castle remained in the hands of Michael Zebrzydowski until his death in 1667, later becomes the property of John Wielopolski. It has strengthened the castle moving here runs from the castle in Zywiec. After his death the castle passed to his son Francis. During the next war with the Swedes castle again fell into their hands. In 1718 the castle was engulfed in fire, which destroyed nearly all the buildings, saving only the oldest part. The castle was completely rebuilt probably only in 1760, when the son of Francis Jerome chose the castle in Pieskowa at its permanent residence. During the reconstruction bricked up many elements of Renaissance design buildings. Cloisters encased transforming it into a glazed windows, viewing loggia bricked up, changed or cut all the windows and portals in the walls. In 1842 the castle was bought from Wielopolskis John Mieroszewski, and 1846 years after his father inherited it Sobieslaw August Mieroszewski. Soon after, in 1850 a fire destroyed the castle completely, and three years later sank Dorothy rock and collapsed tower, which stood on it and the oldest part of the foundation of the defense of the fourteenth century. Started by Mieroszewski reconstruction was not completed when in 1863 as a result of the Russian artillery castle has witnessed again by fire. After these events, but reconstruction continued and completed in 1877. This year, the castle became the property of Sobiesława Christopher Mieroszewski, and bought it 1896 years Michal Wilczynski. The castle, however, was not then used, because the previous owner took away all of his equipment. Lack of maintenance has led to the slow progressive destruction. Thanks to Adolf Dygasińskiego founded in 1902 the company a few avid fans of the monument "Castle Pieskowa", which participants found the funds to purchase the property. The castle was converted into a guest house and served this function until the outbreak of the Second World War in 1939. After the war the castle was taken over by the state, and since 1950 a monument took to the Ministry of Culture and the Arts. From 1948 to 1968 years conducted here by Alfred Majewski restoration work was exposed Renaissance shape of the monument.

Перша згадка про Замок датується Peskenstein 1315, з документа герцога Кракові Владислава Короткого. Ймовірно, це відноситься, однак, встановити захист від сусіднього замка до поточної верхньої Kocica. Длугош згадка про замок в Pieskowa як основи Казимира Великого, який в 1377 році був дан Луї Угорщини Петер Szafrańcowi пальто Starykoń. Замок то, можливо, займав високу частину пагорба під назвою скеля Дороті і його загін увійшов чотирибічний вежі біля основи і восьмикутного набагато вище, хоча і можливо, що восьмикутна надбудова формується пізніше. Ця вежа не існувало тут до середини дев'ятнадцятого століття. На рок був розташований, напевно, навіть житловий будинок, а нижня сторона пагорба був оточений фортечною стіною, в рамках якої були господарські споруди, можливо, цегла. Давати Луїсі, однак, не був остаточним, так як в 1386 Владислав Ягелло Пєскова Рок пообіцяв в Кракова podstolego Петра Szafraniec, але у зв'язку з відсутністю відшкодування замка залишилася назавжди належить Szafraniec. Пітер Szafraniec помер в 1398 років, і замок прийняв його син, камергера, мера і краківський воєвода також Пітера, який володів замком підтвердив привілей Ягайло в 1422. Інші два Szafrańcowie, камергер Кракові, а також Пітерс, більше не було такого впливу при королівському дворі, і в 1450 років вчетверте поспіль Пітер Szafraniec справу з грабежами і в тій мірі, понесених благородство і сусідам, що Казимир IV скликав раду, спрямовану приборкати відносини. Неконтрольоване природа ще один із синів Петра Крістофер, який був обезголовлений на Вавелі в 1484 років. Замок став власністю його брата Станіслава, а потім Джером Szafraniec, сина Станіслава. Джером відновив добре ім'я роду Szafraniec. Він прийшов до значного позиції в суді короля Сигізмунда Старого, одружився з його донькою, і з її приданим сімейного стану виросли. Джером розширила свою штаб-квартиру. Схема Потім збагачений стіни круглого бастіону з воротами, і врешті розширеній схід від стін будівлі dostawiono другої башти був. Звичайно, тоді й змінили декор замка, тому що перебування при дворі, Джером могли переїхати в Pieskowej Rocks останні тенденції. У 1557 роки, Джером помер, і замок став Станіслав Szafraniec взявся за продовження проживання, заповнену в 1578. Для крилом існуючої південно-західній павільйону був побудований з двома поверхами башти підходить до воріт. Тоді Гейтхаус вежа була знижена, і збереглися два його розповіді були включені в новий східному крилі. У третьому етапі реконструкції всієї південно та східному крилі був продовжений з одного поверху, які їм разом дорівнював на внутрішній двір, оточений монастирів. Таким чином, компактне комплексне будівлі об'єднання будівлі чотирнадцятого століття новими. Останній спадкоємець сімейного замка Szafraniec був сином Станіславом Jędrzej, який помер бездітним в 1608 написав Пєскова Рок сусідні Мацей Łubnickiemu товари. Наступні власники Барбара Sośnicka, Семюел Śladkowski, січень Зебжідовська Радван герб, а потім його син Майкл. Після прийняття Pieskowej Скелі в 1640 Майкл Зебжідовська модернізована і розширена замок. Легко доступний з східній стороні зведений сучасні Бастіон укріплень. Існуюча вхід, що веде від північній стороні двору палаті тепер опинився в завісу між східною бастіонів. На додаток до фортифікаційних споруд були також місце для будівництва замку, де він заснував в момент каплиці св .. Майкл. Під час повені замок окупована шведами в 1655 серйозно постраждали. Після виведення з замка загарбників залишався в руках Майкла Зебжідовська до своєї смерті в 1667 році, через стає власністю Джона Wielopolski. Це посилило замок переїхати сюди біжить від замка в Живець. Після його смерті замок перейшов до його сина Френсіс. Під час наступної війни з замком шведи знову потрапив до їхніх рук. У 1718 році замок був охоплений вогнем, який знищив практично всі будівлі, зберегти тільки найстарішу частину. Замок був повністю перебудований, ймовірно, тільки в 1760 році, коли син Френсіса Джером вибрав замок в Pieskowa в місці його постійного проживання. В ході реконструкції замуровані багато елементів ренесансу дизайну будівель. Монастирі ув'язнена перетворюючи її в склопакетами, перегляду лоджія замуровані, змінені або вирізати всі вікна і портали в стінах. У 1842 році замок був викуплений у Wielopolskis Джон Mieroszewski, і 1846 років після свого батька успадкував його Sobiesław серпня Mieroszewski. Незабаром після цього, в 1850 році пожежа повністю знищила замок, а три роки по тому затонув Дороті рок і звалився вежу, яка стояла на ньому і найстарішій частині підстави оборони чотирнадцятого століття. Автор реконструкції Mieroszewski не була завершена, коли в 1863 році як результат російської артилерії замок став свідком знову вогнем. Після цих подій, але реконструкція продовжив і завершив у 1877 році. Цього року, замок став власністю Sobiesława Крістофер Mieroszewski, і купив її 1896 Міхал Вільчинський. Замок, однак, не був потім використовується, бо попередній власник забрав всі його обладнання. Відсутність обслуговування призвело до повільної прогресуючої деструкцією. Завдяки Адольфа Dygasińskiego заснована в 1902 компанію кілька завзятих любителів пам'ятника "Замок Пєсковій", учасники якого знайшли кошти на придбання майна. Замок був перетворений в гостьовий будинок і служив цю функцію до початку Другої світової війни в 1939. Після війни замок був захоплений державою, і з 1950 року пам'ятник взяв до Міністерства культури і мистецтв. З 1948 по 1968 роки, проведені тут Альфред Маєвський реставраційних робіт був виставлений форму Ренесанс пам'ятника.

Pierwsza wzmianka o zamku Peskenstein pochodzi z 1315 roku, z dokumentu księcia krakowskiego Władysława Łokietka. Prawdopodobnie odnosi się ona jednak do założenia obronnego na sąsiedniej do obecnego zamku górze Kocica. Długosz wspomina o zamku w Pieskowej Skale jako fundacji Kazimierza Wielkiego, która w 1377 roku została nadana przez Ludwika Węgierskiego Piotrowi Szafrańcowi herbu Starykoń. Zamek prawdopodobnie zajmował wtedy najwyższą część wzgórza zwaną skałą Dorotki i w jego skład wchodziła wieża czworoboczna u podstawy, a w wyższej partii ośmioboczna, choć możliwe, że ośmioboczna nadbudowa powstała później. Wieża ta istniała tu do połowy XIX wieku. Na skale mieścił się prawdopodobnie jeszcze jakiś budynek mieszkalny, a niższa partia wzgórza była otoczona murem obwodowym, w którego obrębie znajdowały się zabudowania gospodarcze, być może murowane. Nadanie Ludwika nie było jednak ostateczne, skoro w 1386 roku Władysław Jagiełło Pieskową Skałę zastawił u podstolego krakowskiego Piotra Szafrańca, jednak z powodu braku zwrotu pieniędzy zamek pozostał już na stałe własnością Szafrańców. Piotr Szafraniec zmarł w 1398 roku, a zamek przejął jego syn, podkomorzy, starosta i wojewoda krakowski również Piotr, któremu własność zamku potwierdził przywilejem Jagiełło w 1422 roku. Kolejni dwaj Szafrańcowie, również podkomorzy krakowscy i również Piotrowie, nie mieli już takich wpływów na dworze królewskim, a w 1450 roku czwarty z kolei Piotr Szafraniec zajmował się grabieżami i do tego stopnia naraził się szlachcie i sąsiadom, że Kazimierz Jagiellończyk zwołał radę mającą ukrócić proceder. Rozbójniczy charakter miał jeszcze jeden z synów Piotra Krzysztof, który został ścięty na Wawelu w 1484 roku. Zamek przeszedł na własność jego brata Stanisława, a potem na Hieronima Szafrańca, syna Stanisława. Hieronim przywrócił rodowi Szafrańców dobre imię. Doszedł do znacznej pozycji na dworze króla Zygmunta Starego, poślubił jego córkę, a dzięki jej posagowi majątek rodu rozrósł się. Hieronim rozbudował swoją siedzibę. Obwód murów wzbogacił się wtedy o okrągłą basztę z bramą, a na końcu wysuniętego na wschód z murów budynku dostawiono drugą basztę. Na pewno też zmieniono wtedy wystroju zamkowego, ponieważ przebywając na dworze królewskim Hieronim mógł przenosić do Pieskowej Skały najnowsze trendy. W 1557 roku Hieronim zmarł, a zamek objął Stanisław Szafraniec, który podjął się rozbudowy rezydencji, ukończonej w 1578 roku. Do skrzydła istniejącego w południowo-zachodnim dobudowano dwukondygnacjowy pawilon dochodzący do baszty bramnej. Następnie basztę bramną obniżono, a zachowane jej dwie kondygnacje włączone zostały w nowe wschodnie skrzydło. W trzecim etapie przebudowy nad całym skrzydłem południowym i wschodnim nadbudowano jedną kondygnację, która je ze sobą wyrównała a dziedziniec otoczono krużgankami. W ten sposób powstał zwarty kompleks zabudowań łączący budynki XIV wieczne z nowymi. Ostatnim dziedzicem zamku z rodu Szafrańców był syn Stanisława Jędrzej, który umierając bezpotomnie w 1608 roku zapisał Pieskową Skałę z przyległymi dobrami Maciejowi Łubnickiemu. Kolejnymi właścicielami są Barbara Sośnicka, Samuel Śladkowski, Jan Zebrzydowski herbu Radwan, a potem jego syn Michał. Po objęciu Pieskowej Skały w 1640 roku Michał Zebrzydowski zmodernizował i rozbudował zamek. Od najłatwiej dostępnej wschodniej strony wzniósł nowoczesne fortyfikacje bastionowe. Dotychczasowy wjazd prowadzący od północnej strony dziedzińca przedzamcza teraz znalazł się w kurtynie wschodniej między bastionami. Oprócz prac fortyfikacyjnych miały też miejsce prace budowlane na samym zamku, gdzie powstała w tym czasie kaplica św. Michała. Podczas potopu zamek zajęty przez Szwedów w 1655 roku mocno ucierpiał. Po wycofaniu się najeźdźcy zamek pozostał w rękach Michała Zebrzydowskiego do jego śmierci w 1667 roku, później przechodzi na własność Jana Wielopolskiego. Wzmocnił on zamek przenosząc tu działa z zamku w Żywcu. Po jego śmierci zamek przeszedł na jego syna Franciszka. Podczas kolejnej wojny ze Szwedami zamek znów dostał się w ich ręce. W 1718 roku zamek ogarnął pożar, który zniszczył prawie wszystkie zabudowania, oszczędzając tylko najstarszą część. Zamek został całkowicie odbudowany prawdopodobnie dopiero w 1760 roku, kiedy syn Franciszka Hieronim wybrał zamek w Pieskowej Skale na swoją stałą rezydencję. Podczas tej odbudowy zamurowano wiele elementów renesansowego wystroju zabudowań. Krużganki obudowano przekształcając je w oszklone okna, widokową loggię zamurowano, zmieniono też wykrój wszystkich okien i portali w elewacjach. W 1842 roku zamek kupił od Wielopolskich Jan Mieroszewski, a w 1846 roku odziedziczył go po ojcu Sobiesław August Mieroszewski. Niedługo potem w 1850 roku pożar zniszczył kompletnie zamek, a trzy lata później osunęła się skała Dorotki i zawaliła wieża, która na niej stała oraz najstarsza część założenia obronnego z XIV wieku. Rozpoczęta przez Mieroszewskiego odbudowa nie została ukończona, kiedy w 1863 roku w wyniku ostrzału artylerii rosyjskiej znów zamek ogarnięty został przez pożar. Po tych wydarzeniach jednak odbudowę kontynuowano i zakończono w 1877 roku. W tym roku zamek przeszedł na własność Sobiesława Krzysztofa Mieroszewskiego, a w 1896 roku kupił go Michał Wilczyński. Zamek jednak nie był wtedy wykorzystywany, ponieważ poprzedni właściciel wywiózł całe jego wyposażenie. Brak konserwacji doprowadził do powolnie postępującego niszczenia. Za sprawą Adolfa Dygasińskiego powstała w 1902 roku spółka kilku zapalonych miłośników zabytku "Zamek w Pieskowej Skale", której uczestnicy znaleźli fundusze na wykup posiadłości. Zamek został zaadaptowany na pensjonat i pełnił tą funkcję do wybuchu drugiej wojny światowej w 1939 roku. Po wojnie zamek przejęło państwo, a od 1950 roku zabytkiem zajęło się Ministerstwo Kultury i Sztuki. Od 1948 do 1968 roku prowadzone tu przez Alfreda Majewskiego prace restauracyjne wyeksponowały renesansowy kształt zabytku.

U podnóża zamku znajdują się 2 parkingi: - na skrzyżowaniu dróg na Skałkę, Sułoszową i Wielmiejski; - od strony skały tuż poniżej rzeki Hercules na zakręcie Prądnika. Ponadto można zaparkować w gospodarstwie agroturystycznym w stanie Glanowskie (Podzamcze 2, w pobliżu wejścia do alei parku). Parkingi otwarte przez cały rok, nie strzeżone, płatne. 18.00 PLN 11.00 PLN 50.00 PLN *Rodzina z maksymalnie 2 dorosli i 4 dzieci Piątek jest bezpłatny, za wyjątkiem świąt. * W wolne dni dostępne jest tylko jedno piętro wystawy "Stylowe zmiany w historii sztuki europejskiej". Inne wystawy zamknięte.

-

-