Stan obecny Dom Opieki Społecznej, istnieje możliwość zwiedzania parku i oglądania pałacu z zewnątrz. Historia Informacje źródłowe o pierwszym zamku w Jędrzejowie pochodzą z XVIII w., kiedy to osada należała do rodziny von Gilgenheim. Następnie pojawia się w dokumentach prostokątny pałac, rozbudowany w latach 1882-83 na zlecenie Harryego von Francken-Sierstorpff. Odnowiona siedziba była innowacyjna w stosunku do budowanych wówczas rezydencji śląskich. Całe założenie opiera się na połączeniu cech neogotyku angielskiego, francuskiego i niemieckiego. Szczęśliwie, pałac uniknął zniszczeń wojennych. Od czasów powojennych mieści się tam Dom Pomocy Społecznej. Opis Pałac neogotycki z XIX w. Budynek jest murowany z kamienia i cegły, otynkowany, zbudowany na nieregularnym planie i przykryty płaskim dachem. Rozłożysta bryła składa się z korpusu w kształcie prostokąta i prostopadle ułożonego skrzydła bocznego, zakończonego okrągłą wieżą. Fasada posiada czworoboczną i czterokondygnacjową wieżę, łączącą trzykondygnacyjną część budynku, z niższą częścią, dwukondygnacyjną, mieszczącą dawną salę balową. Wieża umieszczona jest asymetrycznie na fasadzie. Główne wejście wiedzie przez wieżę, poprzedzone jest arkadowym podcieniem i strzeżone przez dwa lwy usytuowane po bokach balustrady. Wyższą wieżę pałacu zdobi herb rodu Francken-Sierstorpff. Skrzydło boczne jest dwukondygnacyjne, z wyjściem na taras w loggii. Pałac jest bogato zdobiony wieżyczkami, arkadowymi fryzami, wykuszami i oknami o ostrołukowym wykroju. Na elewacja znajdziemy również powtarzające się ryzality i loggie. Rolę gzymsu koronującego pełni krenelaż. Park Pałac otoczony jest dużym parkiem krajobrazowym oraz tarasami z rzeźbami i fontannami z motywami mitologicznymi.

Stan obecny Dom Opieki Społecznej, istnieje możliwość zwiedzania parku i oglądania pałacu z zewnątrz. Historia Informacje źródłowe o pierwszym zamku w Jędrzejowie pochodzą z XVIII w., kiedy to osada należała do rodziny von Gilgenheim. Następnie pojawia się w dokumentach prostokątny pałac, rozbudowany w latach 1882-83 na zlecenie Harryego von Francken-Sierstorpff. Odnowiona siedziba była innowacyjna w stosunku do budowanych wówczas rezydencji śląskich. Całe założenie opiera się na połączeniu cech neogotyku angielskiego, francuskiego i niemieckiego. Szczęśliwie, pałac uniknął zniszczeń wojennych. Od czasów powojennych mieści się tam Dom Pomocy Społecznej. Opis Pałac neogotycki z XIX w. Budynek jest murowany z kamienia i cegły, otynkowany, zbudowany na nieregularnym planie i przykryty płaskim dachem. Rozłożysta bryła składa się z korpusu w kształcie prostokąta i prostopadle ułożonego skrzydła bocznego, zakończonego okrągłą wieżą. Fasada posiada czworoboczną i czterokondygnacjową wieżę, łączącą trzykondygnacyjną część budynku, z niższą częścią, dwukondygnacyjną, mieszczącą dawną salę balową. Wieża umieszczona jest asymetrycznie na fasadzie. Główne wejście wiedzie przez wieżę, poprzedzone jest arkadowym podcieniem i strzeżone przez dwa lwy usytuowane po bokach balustrady. Wyższą wieżę pałacu zdobi herb rodu Francken-Sierstorpff. Skrzydło boczne jest dwukondygnacyjne, z wyjściem na taras w loggii. Pałac jest bogato zdobiony wieżyczkami, arkadowymi fryzami, wykuszami i oknami o ostrołukowym wykroju. Na elewacja znajdziemy również powtarzające się ryzality i loggie. Rolę gzymsu koronującego pełni krenelaż. Park Pałac otoczony jest dużym parkiem krajobrazowym oraz tarasami z rzeźbami i fontannami z motywami mitologicznymi.