Couwelaar Castle, also known as De Drie Torekens (The Three Turrets), is a castle in the Deurne district of Antwerp. The castle is L-shaped and consists of a main building with wings, as well as several outbuildings including a coach house. The main building is characterized by two round towers at the front and a built-in, square tower at the rear. Over the centuries, the castle has been extensively altered and restored several times and has stylistic elements of the Neo-Renaissance and Rococo, among others. Couwelaar Castle is a historical monument. History The first mentions of a Couwelaar estate date to the beginning of the 15th century: in 1402 it is recorded as belonging to Pieter van Immerseel. It later passed to Pieter de Francques, a merchant from Antwerp, and then to his son Raphaël. In 1584, Couwelaar was sold in the Vrijdagmarkt. In any event, in 1606 it was owned by Gilles Du Mont, a cloth merchant who had also recently acquired the nearby castle of Bisschoppenhof. The Du Monts significantly improved the castle by adding six towers and laying out gardens and fish ponds. Couwelaar changed hands several times in the following years. Pedro de Man, a former schepen (alderman) of Antwerp, had the castle thoroughly restored in 1766, in classical style. Four of the towers were in poor repair and were demolished and a new moat, among other things, was added. In 1848, a pleasure garden in the style of the Italian Neo-Renaissance was commissioned by John della Faille de Leverghem and his wife, who had purchased the castle two years earlier. They also had the castle itself renovated in the style of the Flemish Neo-Renaissance. The real estate company Crédit Foncier d'Anvers acquired the castle in 1913 and had the moats filled in. In 1927, the castle ultimately became the property of the municipality, which until 1970 used it for administrative services and as a workshop and storage. Repairs were carried out in 1986–88, particularly to the towers and roofs. In the early 21st century the castle was sold to a group of new owners who pledged to restore it without impairing its historic character, and it has been divided into five cohousing apartments.

Kasteel Te Couwelaar, ook bekend als De Drie Torekens, is een kasteel in de Antwerpse district Deurne. Het gebouw staat op een L-vormige plattegrond en bestaat uit een hoofdgebouw met vleugels, en enkele bijgebouwen waaronder een koetshuis. Het hoofdgebouw wordt gekenmerkt door een tweetal ronde hoektorens aan de voorzijde en een ingebouwde, vierkante toren aan de achterzijde. Het kasteel onderging over de eeuwen heen een aantal ingrijpende veranderingen en restauraties en wordt gekenmerkt door onder meer neorenaissance- en rococo-elementen. Te Couwelaar is erkend als historisch monument. Geschiedenis De eerste vermeldingen van een goed 'Te Couwelaar' gaan terug tot het begin van de 15e eeuw: in 1402 werd opgetekend dat het in bezit was van Pieter van Immerseel. Het bezit ging later over naar Pieter de Francques, een koopman uit Antwerpen, en vervolgens naar diens zoon Raphaël. In 1584 werd Te Couwelaar verkocht op de Vrijdagmarkt. In 1606 is het in ieder geval in bezit van ene Gillis Du Mont, een lakenkoopman die kort daarvoor ook het nabijgelegen kasteel Bisschoppenhof had verworven. De Du Monts lieten het kasteel aanzienlijk verbeteren, door zes torens bij te bouwen en tuinen en visvijvers aan te leggen. Te Couwelaar wisselde in die periode meermaals van eigenaar. Pedro de Man, een voormalig schepen van Antwerpen, liet het goed in 1766 opnieuw grondig restaureren, in classicistische stijl. Een viertal aangetaste torens werd gesloopt en er kwam onder meer een nieuwe hofgracht. In 1848 werd er een lusthof bijgebouwd in de stijl van de Italiaanse neorenaissance, in opdracht van Alphonse Joseph della Faille de Leverghem (1809-1879) en zijn vrouw Clementine Amélie Marie van Havre (1812-1877), naar ontwerp van Ferdinand Berckmans. Het echtpaar had het kasteel twee jaar eerder aangekocht. Zij lieten gelijktijdig ook het kasteel zelf restaureren door Joseph Schadde, in de stijl van de Vlaamse renaissance. Aan het begin van de twintigste eeuw werden in opdracht van immobiliënmaatschappij "Crédit Foncier d'Anvers", die het kasteel in 1913 verwierf, de grachten gedempt. In 1927 kwam Te Couwelaar ten slotte in handen van de gemeente, die het pand tot 1970 liet gebruiken voor administratieve diensten, als werkplaats en opslagplaats. Tussen 1986 en 1988 werden herstelwerkzaamheden uitgevoerd aan onder meer de torens en daken.