Sarny Castle is a 16th-century palace compound in Sarny, Ścinawka Górna, the administrative district of Gmina Radków, within Kłodzko County, Lower Silesian Voivodeship, in south-western Poland. The palace is one of the largest historic residences of Lower Silesia, with the main building dating back to 1590. It was expanded several times, most notably in the 18th century when a chapel dedicated to John of Nepomuk was added to the main building, featuring a magnificent polychrome decoration. A summer palace was also redeveloped in the 18th century. The compound features a total of 15 buildings. A park was created in the 18th century, redeveloped in the late 19th century by famous Prussian landscape gardener Eduard Petzold. Originally built for the Reichenbach family, the palace was a property of the Counts Götzen between the 17th and the 19th century. Sold in the late 19th century to a wealthy merchant, the palace gradually began falling into disrepair. The last German owner was Prof. Franz Poppler. After World War II because of the decisions made during the Yalta Conference, the Kłodzko Land was transferred from Germany to Poland and Scharfeneck was renamed Sarny. The palace compound was first occupied by the Red Army to later be nationalized in communist Poland and turned into a collective farm. After communism collapsed in 1989, the property remained in the state's hands, largely abandoned and falling into deeper ruin. In late 2013, it was sold to private individuals who established a charitable trust running Sarny Castle. In the first year of operation, a collapsed roof over a 17th-century granary was replaced with a new structure. In May 2017, a visitor center and cafe opened in the castle's gatehouse after more than three years of refurbishment, also making the chapel available to tourists on a daily basis.

Pałac w Sarnach – powstał w 1661 r. w Sarnach z przebudowy renesansowego dworu, dokonanej przez von Götzenów. Pałac położony jest w Sarnach – przysiółku wsi Ścinawka Górna w Polsce w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Radków na skraju wsi w malowniczym miejscu, na skarpie w rozwidleniu rzek Włodzicy i Ścinawki. Pierwotny obiekt zbudowano przed XV w. Początkowo był skromnym dworem obronnym. Renesansowy, trójkondygnacyjny dwór wybudowany w 1590 r. przez Fabiana von Reichenbacha przebudowany został na pałac w 1661 r. i w pierwszej połowie XVIII w. przez Götzenów[4]. Pałac był wtedy jedną z najbardziej okazałych rezydencji rodowych w Kotlinie Kłodzkiej. W latach 20. XVIII w. hrabia Franciszek Antoni Götzen wybudował w ramach założenia Kaplicę Św. Jana Nepomucena, bogato zdobioną freskami poświęconymi świętemu męczennikowi oraz innym świętym. Budowa trwała jednocześnie z finansowaną przez hrabiego przebudową kościoła parafialnego (obecnie bazyliki mniejszej) w pobliskich Wambierzycach. Zespół pałacowo-folwarczny został w XIX wieku sprzedany przez rodzinę Götzenów i, jak wiele rezydencji Hrabstwa Kłodzkiego, zaczął podupadać. Największe zniszczenia miały miejsce po 1989 r. i likwidacji Państwowych Gospodarstw Rolnych, kiedy zespół był z jedynie formalnym nadzorem właścicielskim. W latach 90. XX w. wydzielono i sprzedano osobom prywatnym pałac letni, w którym obecnie mieszczą się pokoje gościnne. Reszta obiektu była zamieszkiwana przez kilka rodzin byłych pracowników PGR a główny budynek popadał w ruinę. Na początku 2010 r. zainteresowanie przejęciem nieruchomości wyraziła brytyjska fundacja Save Britain's Heritage, która pod patronatem Karola, księcia Walii, miała zamiar przekształcić zespół w wielofunkcyjny obiekt z mieszkaniami prywatnymi i pomieszczeniami dostępnymi publicznie. Mimo spotkania przedstawicieli fundacji, księcia Karola, Generalnego Konserwatora Zabytków Tomasza Merty i Ministra Kultury Bogdana Zdrojewskiego, nie doszło do przejęcia nieruchomości przez fundację. Agencja Nieruchomości Rolnych, podlegająca ministrowi rolnictwa – w 2011 i 2013 wystawiła nieruchomość na sprzedaż w trybie przetargu z ceną wywoławczą ok. 1,5 mln zł, jednak bez skutku. Pod koniec 2013 r. Agencja Nieruchomości Rolnych w trybie negocjacji sprzedała obiekt osobom prywatnym, które powołały Fundację Odbudowy Dworu Sarny. Fundacja zadeklarowała utworzenie w zespole pałacowym instytucji kultury muzycznej. Od początku 2014 r. trwają prace remontowe, w trakcie których odbudowano dach XVII-wiecznego spichlerza dworskiego przy udziale funduszy Urzędu Marszałkowskiego Województwa Dolnośląskiego. Jako pierwszy W 2017 r. otwarto po kompleksowym remoncie dom bramny, jeden z najstarszych obiektów zespołu, w którym mieści się punkt obsługi ruchu turystycznego i przejście do Kaplicy Św. Jana Nepomucena. Trwają prace nad pozyskaniem dotacji remontowych. W 2016 r. Fundacja otrzymała 400 tys. zł z funduszy Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego na ratunkowe prace konstrukcyjne w budynku dworu oraz 180 tys. zł na ratunkowy remont hełmu wieży. Zespół pałacowy bierze udział w powołanej w 2014 r. Fundacji Ochrony Dziedzictwa Kulturowego Hrabstwa Kłodzkiego mającej na celu promocję zabytków regionu, a skupiającej pałace w Sarnach, Gorzanowie, Kamieńcu i Żelaźnie oraz Dom pod Twierdzą w Srebrnej Górze i Wapiennik Stara Morawa. Kaplica pw. św. Jana Nepomucena wzniesiona została w latach 1722–1730 w kształcie elipsy. Jej najlepsze czasy przypominają freski iluzoryczne na ścianach i sklepieniach[4] z 1738 r. Jan Nepomucen jest główną postacią fresków. Na jednych unoszą go aniołowie, na innych trzyma palmę męczeństwa, na kolejnych ośmiu są sceny z jego życia. Poza św. Janem znajduje się tam również herb Götzenów, św. Apolonia i św. Barbara – patronki rodu, a także m.in. Antoni Padewski, Franciszek Ksawery, Franciszek z Asyżu, Jan Boży, Jan Sarkander, Jan Jałmużnik, Jan Chrzciciel. Polichromie, które wyszły spod pędzla Jana Franciszka Hoffmanna z Kłodzka[4], dwukrotnie później konserwowane w 1850 r. i w latach 1971-1977, zachowały się do czasów obecnych.