Niedzica village already existed in the thirteenth century and the beginning of the fourteenth century was, along with the entire ground gabled from Magura Dunajec, owned Kokosz of Brzozowicy. In 1320 years he sold part of his estate his brother John and his son Michael. Among the lands sold was also Niedzica. In the document there is no mention of the castle, but only about the village, from which you can request either not yet the existence of the castle, or that Kokosz left the fortress to be able to exercise control over the trail that runs through the valley of the Dunajec. In 1325 for the first time mentioned as the property is a castle Berzeviczy. In 1326 years there has been a seizure of goods Niedzica by Charles Robert, who passed them Sárosowi William Drugethowi. This is probably the Saros erected on the rocks on the highest part of the hill castle, whose walls still exist today. The castle consisted of irregular peripheral wall and residential building known as Kamieniec in the western part of the courtyard within the walls. The gate was located in the immediate vicinity of the building in the southern section of the walls. From the gate stretched along the castle walls surrounded west embankment below the castle. In 1330 years Saros Drugeth Wilhelm wrote to his brother Nicholas castle along with several other castles. In 1342 years the castle became the property of the state, and in 1347 years back in the hands of Niedzica Berzeviczy family. At the turn of the fourteenth and fifteenth centuries, they expanded the castle. In place of water tanks well established, erected a new building at the eastern perimeter wall, which in the southern part had a large Gothic hall, and in the north, in the place of an earlier tanker, was the chapel. The courtyard of the castle decorated cloister and bailey surrounded by a defensive wall with a quadrangular gate tower and bulwark of the south. They bailey surrounded by a defensive wall in the western part of the established four-sided tower bramna. The entrance to the castle ran through the gate probably earlier wooden bridge along the south wall. Southern tower accommodate the lower castle chapel, photo. ZeroJeden, V 2001   niedzickim castle, which is within the limits of the Hungarian delegation to Hungary Ladislaus Jagiello paid 37,000 threescore Prague groschen pledge 13 Spiš towns, including the same Niedzica. In 1425, the castle was owned by a descendant of John Berzeviczy Peter Schwarz from Lomnica, then passed to his son John Schwarz. Castle Berzeviczy must have a strong claim, as in the thirties fifteenth century Hussites twice destroyed the nearby areas, but not even tried to attack Niedzica fortress. John in 1463 years mortgaged the castle Emeryk Zápolya, who took him on a permanent basis after the childless death Berzeviczy. He expanded his seat, put the castle buildings on the square tower, and expanded below the castle. The new perimeter walls became current surface, expanded bailey. The entrance to it was in the quadrangular gate tower dostawionej to the southern wall and was reinforced neck gate. After the death of Stephen, son Emeric, his widow made ​​a deal with Andrew Horvath giving him Niedzica and paying another 2,000 guilders in exchange for Likava. During the Civil War in Hungary between Ferdinand Habsburg and John Zápoľský castle changed owners. In 1527 years podstarościm Spiš was Stefan Potturniański, who ruled from the castle Niedzica, but already in 1528 Zapolyi troops under the command of Peter Kostka rebounded fortress. In 1529 years Niedzica became the property of Polish magnate Jerome Laski, who deserved to be king Zapolyi in the negotiations with Turkey. He established headquarters at the castle governor Spiš. In 1534 as a result of intrigues were debated Zápoľský of Laski, who only through the intercession of the high-ranking Polish and French men was released from prison, the King of Hungary. Grace went over to Ferdinand and removed from the castle Niedzica supporter Zápoľský Minkwitza, setting the governor Jerome Bobola. Minkwitz briefly rebounded castle in 1535. Grace gave shortly castle in pledge prepozytowi spiskiemu John Horvath, and 1538 years waived him permanently. During the turbulent years of the thirties the sixteenth century, the castle was also the temporary seat of robbers. Horváth was a stern ruler, and 1544 years was forced to resign and withdraw from political life. The castle came into the hands of Łaski. In 1576 years the son of Jerome Albert Grace has mortgaged the castle niedzicki Andrew Balassa, 1589 years and sold it to George Horvath of Palocsa. George in 1601 expanded the medieval fortress of increasing the average castle and bottom, which previously served as economic-castle. The current toll gate in a four-sided south tower was walled up, and a new gate was established on the west, and the area of the lower castle built new residential buildings. In the hands of the Horváth castle remained until 1670, when due to financial difficulties Stefan Horvath leased part of the property with a lock Niedzica Sylvester Joanellemu. In 1683 the castle was captured by insurgents Emeryk Thökolyego, and after the fall of the uprising came in 1685 at the hands of Joanellich. At the end of the seventeenth century was rebuilt castle chapel, which earlier in the fighting or disaster building has been damaged. Niedzica returned to Horváth after the death of John Joanellego in 1776, but the castle was already so damaged that Horvath remained in his castle in Palocsa. Only fire their ancestral seat in 1817 meant that Andrew Horvath decided to rebuild the castle Niedzica, not Palocsa. Repair made ​​in the years 1821-1823. In the south tower, formerly a gate on the upper floor was the chapel of St. Nicholas. Andrew. Reconstruction and modernization of Representation covered buildings castle, middle and bottom, and left damaged Gothic castle walls of the upper as picturesque ruin. In 1843, Ferdinand died and the castle became the property of his son Alexander and daughter, who previously married Alapi Solomon. When in the mid-nineteenth century, the castle was destroyed by fire began its reconstruction. In 1856, he died last male representative of the family of Palocsa Alexander Horváth and renovation completed in 1861 Alapi Solomon. After establishing the new national borders in 1920 Niedzica was part of the Polish. For 1943 years the family Salomon seasonally yet stayed at the castle, however, used only some of the rooms on the lower castle, because the rest of the buildings was at that time already seriously damaged. At the end of the Second World War began to vandalize abandoned castle and undress. After the Second World War, the castle became the property of the state and in 1950 years was handed Association of Art Historians. In the same year as a result of the storm overturned centuries-old oak tree standing in front of the castle, which the administration had to be planted by a gypsy, when the castle became the property of George Horváth, and had to illustrate the fate of Palocsa Horváth family. The work carried out at the castle in the years 1949-1952 secured the ruins, and for the next three decades, works with a total reconstruction of the castle and the middle and lower securing the permanent ruin of the upper castle.

Деревня Niedzica вже існував в тринадцятому столітті і на початку чотирнадцятого століття був, разом з усією землею щипцевій від Магура Дунаєць, що належить Kokosz з Brzozowicy. У 1320 роки він продав частину свого майна його брат Джон і його син Михайло. Серед земель, проданих був також Niedzica. У документі немає згадки про замок, але тільки про село, з якого ви можете запросити або ще не існування замку, або, що Kokosz покинув фортецю, щоб мати можливість здійснювати контроль над стежці, яка проходить через долину річки Дунаєць. В 1325 вперше згадується як власність є замок Berzeviczy. У 1326 роки спостерігається захоплення товарів Niedzica Чарльзом Робертом, який передав їх Sárosowi Вільям Drugethowi. Це, мабуть, Сарос зведений на скелях на найвищій частині пагорба замка, стіни якого все ще існують сьогодні. Замок складався з неправильної периферійної стінки і житловому будівлі, відомій як Kamieniec в західній частині двору в стінах. Ворота були розташовані в безпосередній близькості від будівлі в південній частині стін. Від воріт тягнулася вздовж кріпосних стін в оточенні захід набережну нижче замку. В 1330 роки Сарос Drugeth Вільгельм писав братові Миколи замку разом з кількома іншими замками. У 1342 роки замокнув став власністю держави, і в 1347 років тому в руках Niedzica Berzeviczy сім'ї. На рубежі ХIV-ХV століть, вони розширили замок. На місці ємностей для води та встановлених, звели нову будівлю в східної стіни периметра, які в південній частині був великий готичний зал, а на півночі, в місці більш раннього танкера, був каплиця. Внутрішній двір замку прикрашені обителі і Бейлі, оточеній оборонною стіною з чотирикутної вежі воріт і оплот на півдні. Вони Бейлі оточений оборонною стіною в західній частині встановленого чотиригранної вежі bramna. Вхід в замок побіг через ворота, ймовірно, раніше дерев'яний міст уздовж південної стіни. Південна вежа розмістити нижній замок каплиці, фото. ZeroJeden, V 2001   niedzickim замок, який знаходиться в межах угорської делегації до Угорщини Владислава Ягайла заплатив 37000 шістдесяти Празькі гроші застави 13 SPIS міст, в тому числі тієї ж Niedzica. У 1425 році замок був власністю нащадка Джона Berzeviczy Петер Шварц від Ломница, потім перейшов до його сина Джона Шварца. Замок Berzeviczy повинні мати сильне твердження, як у тридцяті роки п'ятнадцятого століття гусити двічі знищили довколишні райони, але навіть не намагалися атакувати Niedzica фортецю. Джон в 1463 років заклав замок Emeryk Zápolya, який взяв його на постійній основі після бездітної кончини Berzeviczy. Він розширив своє місце, поставити замок будівлі на квадратною вежею, і розширив нижче замку. Нові стіни по периметру став поверхневого струму, розширюється Бейлі. Вхід до нього був у чотирикутної ворота башти dostawionej до південної стіни і була посилена шиї ворота. Після смерті Стефана, син Емерік, його вдова уклав угоду з Ендрю Хорват даючи йому Niedzica і платити ще 2000 гульденів в обмін на Likava. Під час громадянської війни в Угорщині між Фердинандом Габсбургів і Джон Запольський замок змінював власників. В 1527 podstarościm Spiš був Стефан Potturniański, що правив з замкової Niedzica, але вже в 1528 Zapolyi війська під командуванням Петра Костки відскочив фортецю. У 1529 роки Niedzica став власністю польського магната Джером Ласки, який заслуговує, щоб бути королем Zapolyi в переговорах з Туреччиною. Він створений штаб в замку губернатора Спіша. У 1534 році в результаті інтриг були обговорені Запольський з Ласки, які тільки завдяки заступництву високопоставлених польських і французьких чоловіків був випущений з в'язниці, король Угорщини. Грейс підійшла до Фердинанду і видалені з замка Niedzica прихильником Запольський Minkwitza, встановивши губернатора Джером Боболі. Стисло Minkwitz відскочив замок в 1535. Грейс дав коротко замок в заставу prepozytowi spiskiemu Джона Хорвата, і 1538 років відмовився від його постійно. У буремні роки тридцяті роки шістнадцятого століття, замок був також тимчасове місце грабіжників. Хорват був суворий правитель, і 1544 років був змушений піти у відставку і піти з політичного життя. Замок прийшов в руки Ласки. У 1576 роки син Джером Альберт Грейс заклав замка niedzicki Андрій Баласса, 1589 років і продав його з Джорджем Хорват з Palocsa. Джордж в 1601 розширив середньовічну фортецю збільшення середньої замок і дна, яке раніше займав посаду економічного-замка. Поточний воріт платних в чотиристоронньому південної башти був замурований, і нові ворота був створений на заході, а площа нижнього замку збудовано нові житлові будівлі. В руках замка Хорват залишався до 1670 року, коли у зв'язку з фінансовими труднощами Стефан Хорват орендованого частину майна з замком Niedzica Сильвестр Joanellemu. У 1683 році замок був захоплений повстанцями Emeryk Thökolyego, і після падіння повстання прийшов в 1685 від рук Joanellich. Наприкінці сімнадцятого століття був перебудований замок каплиця, яка раніше в бойовому або стихійних лих будівлі був пошкоджений. Niedzica повернувся в Хорват після смерті Джона Joanellego в 1776 році, але замок був вже в такому стані, що Хорват залишився в своєму замку в Palocsa. Тільки вогонь своїх предків місце в 1817 означало, що Ендрю Хорват вирішив перебудувати замок Niedzica, а не Palocsa. Ремонт зробили в роки 1821-1823. У південній башті, раніше ворота на верхньому поверсі був каплиця Святого Миколая. Андрій. Реконструкція та модернізація представництва покриті будівель замку, середньої та нижньої і лівої пошкоджених Gothic стін замку верхній як мальовничій розорення. У 1843 році Фердинанд помер і замок став власністю його сина Олександра і дочку, які раніше в шлюбі Alapi Соломона. Коли в середині дев'ятнадцятого століття, замок був зруйнований вогнем почав його реконструкцію. У 1856 році, він помер останній чоловік представника сімейства Palocsa Олександр Хорват та реконструкції завершено 1861 Alapi Соломона. Після встановлення нових національних кордонів в 1920 Niedzica був частиною польського. Для 1943 сім'я Salomon ще сезонно залишився в замку, однак, використовується тільки в деяких номерах на нижньому замку, тому що інша частина будівлі була в той час вже серйозно пошкоджений. В кінці Другої світової війни почав бешкетувати занедбаний замок і роздягнутися. Після Другої світової війни, замок став власністю держави і в 1950 роки був переданий Асоціації істориків мистецтва. У тому ж році в результаті шторму перекинувся багатовікової дуб дерево стоїть в передній частині замку, які адміністрація повинна була бути посаджені на циганку, коли замок став власністю Джорджа Хорват, і повинен був проілюструвати долю Palocsa Хорват сім'ї. Робота, проведена в замку в роки 1949-1952 забезпечені руїни, і протягом наступних трьох десятиліть, працює з повної реконструкції замку і в середині і нижній фіксуючою постійне розорення верхньої замка.

Wieś Niedzica istniała już w XIII wieku, a na początku XIV wieku była, wraz z całą ziemią spiską od Magury do Dunajca, własnością Kokosza z Brzozowicy. W 1320 roku sprzedał on część swoich włości bratu Janowi i jego synowi Michałowi. Wśród sprzedanych ziem była również Niedzica. W dokumencie nie ma wzmianki o zamku, a jedynie o wsi, z czego można wnioskować albo o nie istnieniu jeszcze zamku, albo o tym, że Kokosz zostawił sobie warownię, aby móc sprawować kontrolę nad szlakiem biegnącym doliną Dunajca. W 1325 roku pierwszy raz wzmiankowany jest zamek jako własność Berzeviczych. W 1326 roku nastąpiła konfiskata dóbr niedzickich przez Karola Roberta, który przekazał je Sárosowi Wilhelmowi Drugethowi. To prawdopodobnie Sáros wzniósł na skałach na najwyższej partii wzgórza zamek, którego mury stoją do dziś. Na zamek składał się nieregularny mur obwodowy oraz budynek mieszkalny zwany kamieńcem w zachodniej części dziedzińca w ciągu murów. Brama znajdowała się w bezpośrednim sąsiedztwie budynku w południowym odcinku murów. Od bramy rozciągało się wzdłuż murów zamkowych na zachód otoczone wałem ziemnym podzamcze. W 1330 roku Sáros Wilhelm Drugeth zapisał zamek swojemu bratu Mikołajowi wraz z kilkoma innymi zamkami. W 1342 roku zamek stał się własnością państwa, a w 1347 roku Niedzica wróciła w ręce rodu Berzeviczych. Na przełomie XIV i XV wieku rozbudowali oni zamek. W miejsce cysterny na wodę powstała studnia, wzniesiono nowy budynek przy wschodnim murze obwodowym, który w południowej części miał dużą gotycką salę, a w północnej, w miejscu wcześniejszej cysterny, znajdowała się kaplica. Dziedziniec zamku ozdobiono krużgankiem, a podzamcze otoczono murem obronnym z czworoboczną wieżą bramną i przedbramiem od południa. Podzamcze otoczyli oni murem obronnym a w zachodniej jego części powstała czworoboczna baszta bramna. Wjazd na zamek prowadził przez wcześniejszą bramę prawdopodobnie po drewnianym moście wzdłuż południowego muru. Wieża południowa zamku dolnego mieszcząca kaplicę, fot. ZeroJeden, V 2001 na zamku niedzickim, będącym w granicach Węgier, delegacja Władysława Jagiełły wypłaciła Węgrom 37 tysięcy kop groszy praskich w zastaw 13 miast spiskich, w tym i samą Niedzicę. W 1425 roku zamek był w posiadaniu potomka Jana Berzeviczego Piotra Schwarza z Łomnicy, potem przeszedł na jego syna Jana Schwarza. Zamek Berzeviczych musiał być silną twierdzą, ponieważ w latach trzydziestych XV wieku dwukrotnie husyci niszczyli pobliskie tereny, jednak nie próbowali nawet atakować niedzickiej twierdzy. Jan w 1463 roku zastawił zamek Emerykowi Zápolya, który przejął go na stałe po bezpotomnej śmierci Berzeviczego. Rozbudował on swoją siedzibę, podwyższył zabudowania zamkowe o kwadratową wieżę, oraz rozbudował podzamcze. Nowy obwód murów objął obecną powierzchnię, powiększyło się podzamcze. Wjazd do niego mieścił się w czworobocznej wieży bramnej dostawionej do południowego muru i wzmocniony był szyją wjazdową. Po śmierci Stefana, syna Emeryka, wdowa po nim dokonała transakcji z Andrzejem Horváthem oddając mu Niedzicę i dopłacając 2000 guldenów w zamian za Likavę. W czasie wojny domowej na Węgrzech między Ferdynandem Habsburgiem a Janem Zápolyą zamek zmieniał właścicieli. W 1527 roku podstarościm spiskim był Stefan Potturniański, który rządził z zamku niedzickiego, ale już w 1528 roku wojska Zápolyi pod dowództwem Piotra Kostki odbiły twierdzę. W 1529 roku Niedzica przeszła na własność polskiego magnata Hieronima Łaskiego, który zasłużył się królowi Zápolyi w rokowaniach z Turcją. Ustanowił on na zamku siedzibę starosty spiskiego. W roku 1534 w wyniku intryg skłócono Zápolyę z Łaskim, który tylko za sprawą wstawiennictwa wysoko postawionych polskich i francuskich panów wyszedł na wolność z więzienia króla Węgier. Łaski przeszedł na stronę Ferdynanda i usunął z zamku niedzickiego popierającego Zápolyę Minkwitza, ustanawiając starostą Hieronima Bobolę. Minkwitz na krótko odbił zamek w 1535 roku. Łaski przekazał niedługo zamek w zastaw prepozytowi spiskiemu Janowi Horváthowi, a do 1538 roku odstąpił mu go na stałe. W czasie burzliwych lat trzydziestych XVI wieku zamek był również czasowo siedzibą rozbójników. Horváth okazał się srogim władcą i w 1544 roku został zmuszony do ustąpienia ze stanowiska i wycofania się z życia politycznego. Zamek wrócił w ręce Łaskich. W 1576 roku syn Hieronima Olbracht Łaski zastawił zamek niedzicki Andrzejowi Balassa, a w 1589 roku sprzedał go Jerzemu Horváthowi z Palocsy. Jerzy w 1601 roku rozbudował średniowieczną warownię powiększając ją o zamek średni i dolny, które wcześniej pełniły rolę gospodarczego podzamcza. Dotychczasowy przejazd bramny w czworobocznej wieży południowej został zamurowany, a nowa brama powstała od zachodu, a na terenie zamku dolnego wzniesiono nowe budynki mieszkalne. W rękach Horváthów zamek pozostawał do 1670 roku, kiedy z powodu trudnej sytuacji finansowej Stefan Horváth wydzierżawił część dóbr niedzickich z zamkiem Sylwestrowi Joanellemu. W 1683 roku zamek został zdobyty przez powstańców Emeryka Thökolyego, a po upadku powstania wrócił w 1685 roku w ręce Joanellich. W końcu XVII wieku została odbudowana kaplica zamkowa, która wcześniej w wyniku walk lub katastrofy budowlanej została uszkodzona. Niedzica wróciła do Horváthów po śmierci Jana Joanellego w 1776 roku, jednak zamek był już na tyle zniszczony, że Horváthowie pozostali w swoim zamku w Palocsy. Dopiero pożar ich rodowej siedziby w 1817 roku sprawił, że Andrzej Horváth zdecydował się na odbudowę zamku niedzickiego, a nie Palocsy. Remontu dokonał w latach 1821-1823. W wieży południowej, dawniej bramnej, na górnej kondygnacji znalazła się kaplica pod wezwaniem św. Andrzeja. Odbudowa i modernizacja na cele reprezentacyjne objęła zabudowania zamku średniego i dolnego, natomiast pozostawiono uszkodzone gotyckie mury zamku górnego jako malowniczą ruinę. W 1843 roku zmarł Ferdynand, a zamek stał się własnością jego syna Aleksandra oraz córki, która wcześniej wyszła za Alapi Salomona. Kiedy w połowie XIX wieku zamek został zniszczony przez pożar rozpoczęto jego odbudowę. W 1856 roku zmarł ostatni męski przedstawiciel rodu Horváthów z Palocsy Aleksander, a remont ukończył w 1861 roku Alapi Salomon. Po ustaleniu nowych granic państwowych w 1920 roku Niedzica znalazła się w granicach Polski. Do 1943 roku rodzina Salomonów sezonowo przebywała jeszcze na zamku, jednak wykorzystywano tylko część pomieszczeń na zamku dolnym, ponieważ reszta zabudowań była w tym okresie już poważnie zniszczona. Pod koniec drugiej wojny światowej opuszczony zamek zaczęto dewastować i rozbierać. Po drugiej wojnie światowej zamek stał się własnością państwową i w 1950 roku został przekazany Stowarzyszeniu Historyków Sztuki. W tym też roku w wyniku wichury przewrócił się kilkusetletni dąb stojący przed zamkiem, który według podania miał zostać zasadzony przez cygankę, kiedy zamek przeszedł na własność Jerzego Horvátha, a miał obrazować losy rodu Horváthów z Palocsy. Prace prowadzone na zamku w latach 1949-1952 zabezpieczyły ruiny, a przez następne trzy dziesięciolecia trwały prace przy całkowitej odbudowie zamku średniego i dolnego oraz zabezpieczeniu jako trwałej ruiny zamku górnego.

Brak bezpłatnego parkingu. Płatny parking przed zamkiem. 14.00 PLN 12.00 PLN WEB camera http://www.zamek-w-niedzicy.pl/kamera/

-

-