History The current remains of Schaesberg Castle date back to between 1571 and 1616, and the estate to 1650. The castle was built by the Van Schaesberg family on the foundations of their former fortress. The name Schaesberg appears in the area from the beginning of the 14th century onwards. After the death of the last aristocratic owner in 1733, the castle become uninhabited and fell into disrepair. During the second world war the farmstead become the property of the German Baron Von Brauchitsch (Rimburg) whilst the castle belonged to the Von Schaesberg family. After the war the castle and farm were designated as enemy-owned property: the castle was reclaimed by the Dutch state and sold to the municipality of Schaesberg in 1949. The property was used as a farm until 1964 and known locally as the ‘Boereslot’ - the ‘Farm Castle’. In 1965 the middle entrance tower of the gatehouse collapsed, and a month later one of the adjacent buildings caught fire. In 1968 the farmstead was condemned due to the risk of collapse, but the ruins of the castle did not suffer this fate. In the 1970s and 80s the ruins were enclosed, making the contours of the farmstead visible. Before the establishment of the Schaesberg Castle Estate Foundation, the canals on the site were used mostly for sport fishing. The Development and Planning Phase In 2008 Landgraaf district council considered rebuilding the castle and farmstead. Two successful reconstruction projects had recently been carried out: the French mediaeval château of Guédelon and the 17th-century Dutch East India Company ship Batavia in Lelystad. The council believed that the site could be rebuilt using traditional and scientifically responsible techniques that would benefit the area’s cultural heritage. It began drawing up plans with BOEi (The National Society for the Conservation, Development and Exploitation of Industrial Heritage), and these were unanimously approved in 2011. The Pioneer Phase: Paving The Way Preparations for the project began in 2012. The first grant applications were submitted to the council and to Parkstad, which is part of the province of Limburg. In 2013, work began on archaeological research and site preparation. We also started working on less high-profile processes such as business infrastructure: marketing and communications, networking with other organisations, and creating a workspace for volunteers, interns, and project managers. Setting up the Schaesberg Castle Foundation The foundation was established in August 2013, with the mission of rebuilding the castle and the farm. It aimed to establish the site as a carefully restored tourist attraction that improves the knowledge and mastery of 17th-century building techniques and traditions, and to safeguard and disseminate this knowledge by creating an internationally respected heritage campus. The project follows five key principles: tourism, knowledge, education, traditional craftsmanship, and social impact. Castle Towers When the archaeological preparations were completed in 2014, the next priority was to make the castle towers structurally sound. With the help of BOEi, a steel support system was designed to connect the fabric of the building to the tower. The Visitor Centre The visitor centre was built in 2015 by volunteers, interns, and work experience staff. This multipurpose building is the hub of the castle, used both by visitors and by those involved in the project. Construction of the utility gardens Work on the utility gardens began in 2015 on the large L-shaped island behind the castle, in collaboration with the Historical Vegetable Garden in Beesel. It consists of twelve sites, including vegetable, medicinal, and fragrance gardens. This is a long-term project with a solid scientific basis. Castle access In 2016 a walkway, ramps, and stairs were added to make the castle ruins fully accessible to the public. These provide an overview of the current and future state of the project, such as the site of the forge and the creation of the historical garden. https://www.slotschaesberg.nl/en/history

Kasteel Schaesberg ligt tussen de kern Schaesberg van de gemeente Landgraaf en Heerlen in Nederlands-Limburg. Van het kasteel van de heren van Schaesberg resteert slechts de ruïne van het hoofdgebouw. Vanaf 2012 wordt het kasteel in fasen herbouwd. Geschiedenis De waterburcht ontstond in zijn laatst intacte vorm in de 16e en 17e eeuw in de stijl van de Maaslandse renaissance. Het was een van de beste en omvangrijkste voorbeelden van deze in het Maasland zo wijdverbreide architectuurstijl in het huidige Nederlands-Limburg. De heren en later rijksgraven van Schaesberg bewoonden het kasteel tot in de 18e eeuw. Na de Franse tijd raakte het kasteel geleidelijk meer en meer in verval. In 1965 was er een brandje in de voorburcht met zijn hoektorens en poortgebouw. Veel vandalisme, geen onderhoud en het alsmaar uitblijven van restauratie resulteerde in de sloop van de voorburcht in 1968. Dit ondanks de gemeentelijke verplichting tot herstel. Het kasteel was in 1945 al door de Nederlandse staat als Duitse bezitting geconfisqueerd (de familie von Schaesberg woonde in Duitsland). Vanaf 1975 werden de overgebleven ruïnes van het kasteel geconsolideerd. In 2005 waren binnen de kasteelgrachten de twee eilanden van het herenhuis en de voorburcht nog aanwezig. De fundamenten van de voorburcht zijn bij de consolidatie enigszins opgemetseld, waardoor men een indruk van de omvang van de voorburcht krijgt. Van het hoofdgebouw staan nog twee hoeken van de hoektoren uit de 17e eeuw en enkele muren van de vleugels overeind. Duidelijk waarneembaar zijn de natuurstenen vensteromlijstingen, dakrand en hoekblokken, die onder meer ook bij kasteel Passarts-Nieuwenhagen en Kasteel Hoensbroek te zien zijn. Een deel van de fundamenten vertoont nog de typische speklagen, dat wil zeggen afwisseling van lagen baksteen en natuursteen, die kenmerkend is voor de Maaslandse renaissance. Kasteel De Bongard in Simpelveld bijvoorbeeld is volledig in deze speklagen opgetrokken. In de omgeving van de ruïne zijn verschillende door de graven van Schaesberg bekostigde bouwwerken terug te vinden, die qua stijl duidelijk bij die van het eigenlijke kasteel aansluiten. Twee kapellen in Leenhof (Leenderkapel) en Barbarakapel, de hoeves Kakert en Leenhof en de parochiekerk van Schaesberg werden in de 17e eeuw door Johan Frederik van Schaesberg gebouwd. Aan de oostzijde van de kasteelruïne zijn de resten gevonden van de Romeinse villa Landgraaf-Schaesberg. De heren van Schaesberg als rijksgraaf Op 9 september 1706 werden de heren van Schaesberg verheven tot rijksgraven. In 1710 schonk de keurvorst van de Palts zijn minister graaf Schaesberg de voormalige Brabantse heerlijkheden Kerpen en Lommersum. Op 11 februari 1712 verhief keizer Karel VI de verenigde heerlijkheden Kerpen en Lommersum tot rijksgraafschap. Daardoor verwierven de graven van Schaesberg een zetel op de Westfaalse gravenbank van de Rijksdag. Sigismund Theodoor stierf in 1733 kinderloos, hij was de laatste van Schaesberg die op het kasteel woonde. De bezittingen gingen over in de erfgenamen die op Kasteel Krieckenbeck bij Venlo woonden. Bij het verdrag van Fontainebleau (1785) ging Schaesberg over in de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden. In 1795 werd het resterende deel van rijksgraafschap door Frankrijk bezet en ingelijfd. In paragraaf 24 van de Reichsdeputationshauptschluss van 25 februari 1803 worden de graven voor het verlies van Kerpen-Lommersum schadeloos gesteld door het Ambt Tannheim (met uitzondering van Winterrieden), dat dan toe behoorde tot het gebied van de abdij Ochsenhausen. Lang hebben de graven geen plezier gehad van hun nieuwe rijksgraafschap Schaesberg-Tannheim, want in 1806 werd het ingelijfd bij het koninkrijk Württemberg. Herbouw van Slot Schaesberg In 2012 is er gestart met de herbouw en de primaire doelstelling is het kasteel en de bijbehorende hoeve op ambachtelijk en wetenschappelijk verantwoorde wijze te herbouwen. Ook het landschap en de ontwikkeling van de infrastructuur rondom het kasteel worden in de planvorming meegenomen. Kunsthistorisch is de herbouw van het kasteel van waarde omdat het een van de weinige Maaslandse Renaissance bouwwerken van deze aard in Nederland was. Naast deze doelstellingen vormen het aanbieden van ambachtelijke scholing en educatie eveneens een belangrijk aspect. Het herbouwproject zal jonge vaklieden, studenten en vrijwilligers de gelegenheid gaan bieden om zich te bekwamen in veel vakgebieden. Het steen voor steen herbouwen van het kasteel en de hoeve heeft ook een grote cultuurhistorische en economische waarde doordat de boeiende geschiedenis van het kasteel, de regio en haar bewoners in al zijn facetten aan een breed publiek onder de aandacht gebracht worden. Ambachtelijke kennis ontwikkelen Door het kasteel op ambachtelijke manier te herbouwen wordt waardevolle kennis ontwikkeld. Kennis die in de toekomst ingezet kan worden voor het behoud van de vele monumenten die Nederland telt. Voor de herbouw zijn veel oude ambachten nodig: metselaars, steenhouwers, leidekkers, timmerlieden, smeden, meubelmakers, beeld- en ornamentsnijders, koperslagers, schilders, etc. Historische bouwmaterialen Het reproduceren van de juiste bouwmaterialen zal veel tijd en energie vergen. Voor de muren zijn duizenden bakstenen nodig, grote hoeveelheden kalkmortel, leien voor de daken en torenspitsen, eiken balken voor de vloeren, kapconstructies en deuren en kozijnen. Ook is er veel smeedwerk nodig, zoals hang- en sluitwerk, spijkers, nagels en muurankers om alles te verbinden. De komende jaren worden de plannen voor de herbouw verder uitgewerkt. De eerste stappen zijn het weer toegankelijk maken van het terrein en de restanten, waarna er een begin gemaakt kan worden met het opruimen van puin. Naast de Gemeente Landgraaf participeren onder andere de Provincie Limburg, Parkstad Limburg, Oudheidkundig en Cultuurhistorisch Genootschap Landgraaf en BOEi in het project.

Free 5.00 EUR 0 - 3 years: free 4 - 12 years: 4.00 EUR 65+ years: 4.50 EUR 4.50 EUR 0 - 3 years: free 4 - 12 years: 3.50 EUR 65+ years: 4.00 EUR - Events and festivals - Guided tours info@slotschaesberg.nl Ruins of the castle

-