Hoensbroek Castle or Gebrook Castle is one of the largest castles in the Netherlands. It is situated in Hoensbroek, a town in the province of Limburg. This imposing watercastle is known as 'the most lordly stronghold between Rhine and Meuse'. The oldest part of the castle, notably the tall round tower, dates from around 1360, when it was built by Herman Hoen, though a predecessor to the castle had already existed in the swamp (or Gebrook) the castle was located in. This so-called motte-and-bailey dated from around 1225. In 1250 a fortified manor was built on the location of the present castle. Because of its important strategical location in the Duchy of Brabant, located along important trading routes to Maastricht, Aachen and Cologne, the castle was expanded in several phases, becoming the largest stronghold between the Meuse and the Rhine rivers. It contains at least 67 halls, rooms and living quarters. Founder and inhabitants The first lord of Hoensbroek was Sir Herman Hoen, who gave the castle its name (Herhoensbroeck). He was a member of the family Hoen van den / tzo Broeck, later changed to Hoen van Hoensbroek and Van Hoensbroeck. The name eventually passed to the later settlement of Hoensbroek (nowadays part of the municipality of Heerlen). Sir Herman Hoen's father, Claes, died in 1371 at the Battle of Baesweiler. Because of his support in the struggle against the Duchies of Jülich and Guelders, Herman Hoen was awarded the lordship Gebrook, Gebroek, Ingenbrouck (Broek being an old Dutch word for swamp, morass) in 1388 by duchess Joanna of Brabant, the lands in question being separated from the territory of Heerlen. The castle was the ancestral home of the knights Hoen van den Broeck, the Imperial baron Hoen van Hoensbroeck, and the Imperial counts and viscounts Van en tot Hoensbroeck for nearly six centuries. The family Van Hoensbroeck left the castle at the end of the 18th century, after which the castle entered a period of decay. Count Frans Lothar sold the castle in 1927 to the present day owners, the foundation 'Ave Rex Christe'. It was thoroughly restored between 1930 and 1940. During and shortly after the second world war, the castle and accompanying buildings were used for diverse ends. In 1945, the castle was used for war orphans, under the Carmelite Sisters. From 1951 to 1973 the writer-poet Bertus Aafjes lived in parts of the castle. In the period 1986–1989 another restoration took place. Since then it has formed a popular and educative museum destination, funded by the municipality. The complex Over the centuries the castle has received extensive rebuilding and expansion three times. The different architectural styles from the different centuries (14th, 17th and 18th) are easy to separate from each other. The complex is surrounded by a moat and has four wings situated around a rectangular courtyard. The main building is reachable over a bridge. The main building has two identical square towers with union-tops, flanking the entrance, and two taller half-separate corner towers of irregular shape at the backside. The forecastles are both U-formed and enclose two large inner courts. From 1720 to 1722, Frans Arnold, Imperial count van Hoensbroek, had substantial reworking done, including the building of a new north-western wing. The interior, with its illusionistic ceiling paintings from the 18th century, shows French influence. The son of Frans Arnold, Lotharius Frans, was the last lord of Hoensbroeck (1759–1794) who resided in the castle, until 1787, just before the French revolution.

Kasteel Hoensbroek of Gebrookhoes (Kasteel Gebrook) is een van de grootste kastelen van Nederland. Het oudste gedeelte van het kasteel, met name de hoge ronde toren, dateert van rond 1360, toen Herman Hoen het verbouwde. In 1225 was er in dit moeras (of gebrook) al een voorloper, een zogeheten motte-burcht. In 1250 werd op de plaats van het huidige kasteel een versterkt huis gebouwd. Vanwege zijn voor Limburg zeer strategische ligging aan de belangrijke handelsroutes naar Maastricht, Aken en Keulen werd het kasteel in opeenvolgende fasen uitgebouwd tot de grootste burcht tussen Maas en Rijn. Het bevat 67 zalen, vertrekken en ruimtes. Samen met het Thermenmuseum en het streekarchief Rijckheyt maakt het kasteel deel uit van Historisch GOUD, het erfgoedbedrijf van de gemeente Heerlen. Stichter en bewoners De eerste heer van Hoensbroek was ridder Herman Hoen, naamgever van het kasteel (Herhoensbroeck), van de familie Hoen van den / tzo Broeck, later Hoen van Hoensbroeck en Van Hoensbroeck, en uiteindelijk ook van de latere plaats Hoensbroek. Herman werd vanwege zijn hulp in de strijd tegen Gulik en Gelre in 1388 door hertogin Johanna van Brabant beloond met de heerlijkheid Gebrook, Gebroek, Ingenbrouck (Broek, 'moeras'), dat van het grondgebied van Heerlen werd afgescheiden. Bijna zes eeuwen was het kasteel het stamslot van de ridders Hoen van den Broeck, de rijksbaron, en de rijksgraven en markiezen Van en tot Hoensbroeck. De familie Van Hoensbroeck verliet het kasteel eind 18e eeuw, waarmee het kasteel in verval raakte. Graaf Frans Lothar verkocht het in 1927 aan de huidige eigenaar, de stichting 'Ave Rex Christe'. Tussen 1930 en 1940 werd het grondig gerestaureerd onder architect Nic. Ramakers. Van 1951 tot 1973 heeft schrijver-dichter Bertus Aafjes in een deel van het slotgebouw gewoond. In de periode van 1986 tot 1989 heeft opnieuw een restauratie plaatsgevonden. Het kasteel wordt nu door de gemeente gehuurd en gebruikt als museum. Het complex In de loop der eeuwen is het kasteel drie keer flink verbouwd en vergroot. De verschillende bouwstijlen uit de diverse eeuwen (14e, 17e en 18e) zijn duidelijk van elkaar te onderscheiden. Het complex is omgracht en heeft vier vleugels rond een rechthoekige binnenplaats. Het hoofdgebouw is over een brug bereikbaar. Het bezit twee gelijke, tamelijk gedrongen, vierkante torens met uivormige spitsen ter weerszijden van de ingang, en twee hogere en zwaardere, half-losstaande hoektorens van ongelijke vorm aan de achterzijde, met een hoge, ronde rechts en een lagere, vierkante links, beide voorzien van flinke, ranke spitsen. Het is vooral dat imposante achterfront, aan drie zijden in een breed water gelegen, dat het kasteel zijn volle allure verleent. De oppervlakte van kasteel Hoensbroek is ongeveer 50 bij 60 meter, dus 3000 m². De voorburchten (voorhof en nederhof) zijn beide U-vormig en omsluiten twee grote binnenpleinen. Het huidige cachet van Kasteel Hoensbroek ontstond door de carrévormige bebouwing rondom het kleinere, derde binnenplein. Zij dateert hoofdzakelijk van circa 1640 tot 1660, en is uitgevoerd in Maaslandse renaissancestijl, naar ontwerpen van Matthieu Dousin uit Wezet. Deze her- en nieuwbouw geschiedde in opdracht van Adriaan baron Hoen van Hoensbroek, erfmaarschalk van het hertogdom Gelre en meestal residerend op Schloss Haag bij Geldern. Het 17e-eeuwse slotgebouw beslaat driekwart van het gehele complex. De eetzaal en enkele andere vertrekken bevatten schouwen uit circa 1650. In deze vleugel bevindt zich ook de geheime kamer, achter een boekenkast. Van 1720 tot 1722 liet Frans Arnold Rijksgraaf van Hoensbroek een volgende ingrijpende verbouwing uitvoeren, waarbij de vernieuwde noordwestelijke vleugel tot stand kwam. De inrichting met onder meer de ridderzaal en in twee vertrekken schouwen en fraaie illusionistische plafondschilderingen uit de 18e eeuw, getuigt van Franse invloed. Zoon Lotharius Frans was de laatste heer van Hoensbroek (1759-1794) die het kasteel daadwerkelijk bewoonde, tot 1787, nog net voor de Franse Revolutie.

Free 12.95 EUR 0 - 3 years: free 4 - 12 years: 9.75 EUR - Events and activities - Virtual tour - Guided tour Booklet - Recreative areas info@kasteelhoensbroek.nl - It houses a museum - Meetings and events arrangement - Guided tours in foreign languages

-