De Haar Castle (Dutch: Kasteel de Haar) is located in Utrecht, Netherlands. Original site The oldest historical record of a building at the location of the current castle dates to 1391. In that year, the De Haar family received the castle and the surrounding lands as a fiefdom from Hendrik van Woerden. The castle remained in the ownership of the De Haar family until 1440, when the last male heir died childless. The castle then passed to the Van Zuylen family. In 1482, the castle was burned down and the walls were torn down, except for the parts that did not have a military function. These parts probably were incorporated into the castle when it was rebuilt during the early 16th century. The castle is mentioned in an inventory of the possessions of Steven van Zuylen from 1506, and again in a list of fiefdoms in the province Utrecht from 1536. The oldest image of the castle dates to 1554 and shows that the castle had been largely rebuilt by then. After 1641, when Johan van Zuylen van de Haar died childless, the castle seems to have gradually fallen into ruins. The castle escaped from total destruction by the French during the Rampjaar 1672. In 1801 the last Catholic van Zuylen in the Netherlands, the bachelor Anton-Martinus van Zuylen van Nijevelt (1708–1801), bequeathed the property to his cousin Jean-Jacques van Zuylen van Nyevelt (1752–1846) of the Catholic branch in the Southern Netherlands. In 1890, De Haar was inherited by Jean-Jacques' grandson Etienne Gustave Frédéric Baron van Zuylen van Nyevelt van de Haar (1860–1934), who married Baroness Hélène de Rothschild. They contracted architect Pierre Cuypers in 1892 to rebuild the ruinous castle, which took 15 years. 1892 restoration In 1887, the heir to the castle-ruins, Etienne van Zuylen van Nijevelt, married Hélène de Rothschild, of the Rothschild family. Fully financed by Hélène's family, the Rothschilds, the couple set about rebuilding the castle from its ruins. For the restoration of the castle, the famous architect Pierre Cuypers was hired. He would work on this project for 20 years (from 1892 to 1912). The castle has 200 rooms and 30 bathrooms, of which only a small number on the ground floor have been opened to be viewed by the public. In the hall, Cuypers placed a statue with his own image in a corner of the gallery on the first floor. The castle was equipped by Cuypers with the most modern gadgets, such as electrical lighting with its own generator, and central heating by way of steam. This installation is internationally recognized as an industrial monument. The kitchen was for that period also very modern and still has a large collection of copper pots and pans and an enormous furnace approximately 6 metres long, which is heated with peat or coals. The tiles in the kitchen are decorated with the coats of arms of the families De Haar and Van Zuylen, which were for this purpose especially baked in Franeker. Cuypers marked out the difference between the old walls and the new bricks, by using a different kind of brick for the new walls. For the interior Cuypers made extensive use of cast iron. In the castle one can see many details which reminds one of the family De Rothschild, such as the Stars of David on the balconies of the knight's hall, the motto of the family on the hearth in the knight's hall (A majoribus et virtute) and the coat of arms of the family right underneath on the hearth in the library. Interior The interior of the castle is decorated with richly ornamented woodcarving, which reminds one of the interior of a Roman Catholic church. This carving was made in the workshop of Cuypers in Roermond. The place where later also the interiors of many Roman Catholic churches were made, designed by Cuypers. Cuypers even designed the tableware. The interior is also furnished with many works of the Rothschild collections, including beautiful old porcelain from Japan and China, and several old Flemish tapestries and paintings with religious illustrations. A showpiece is a carrier coach of the woman of a shōgun from Japan. There is only one more left in the world, which stands in a museum in Tokyo. Many Japanese tourists come to De Haar to admire this coach, which was donated from the Rothschilds' collections. Park and gardens The castle seen from the air Surrounding the castle there is a park, designed by Hendrik Copijn [nl], for which Van Zuylen ordered 7,000 grown trees. Because these could not be transported through the city of Utrecht, Van Zuylen bought a house and demolished it. The park contains many waterworks and a formal garden which reminds one of the French gardens of Versailles. During the Second World War many of the gardens were lost, because the wood was used to light fires, and the soil was used to grow vegetables. At this time, the gardens are restored in their original state. For the decoration of the park, the village Haarzuilens, except for the town church, was demolished. The inhabitants were moved to a place a kilometre away, where a new Haarzuilens arose and where they lived as tenants of the lord of the castle. This new village was also built in a pseudo-medieval style, including a rural village green. The buildings were for the most part designed by Cuypers and his son Joseph Cuypers. From 2000 on, the estate is partly owned by Natuurmonumenten.

Kasteel De Haar (vroeger Het Huys te Haer) is een monumentaal kasteel in het Utrechtse dorpje Haarzuilens. Het is het grootste kasteel van Nederland. Het werd vanaf 1892 op de ruïne van het oude kasteel gebouwd in neogotische stijl. De Haar bestaat uit een omvangrijk terrein waarin zich naast het hoofdgebouw onder meer bijbehorende tuinen en gebouwen zoals een kapel bevinden. Het naastgelegen dorp heeft verder een sterke relatie met het kasteel en het geheel valt onder beschermd dorpsgezicht. Geschiedenis Eerste eeuwen Hoe de eerste bebouwing er precies uitzag is niet met zekerheid te zeggen. Vermoedelijk ging het om een versterkte woontoren op een omgracht perceel, gebouwd in de 12e eeuw. De oudste vermelding, een akte, dateert van 1391. Destijds kreeg Boekel van de Haar het huis in leen van Hendrik II van Vianen. Het kasteel bestond toen uit niet meer dan een versterkte woontoren. Deze toren was gebouwd op een stroomrug langs een dode arm van de rivier de Rijn. De naam is afgeleid van het Oergermaans *Haru, zandige heuvelrug. In de loop van de jaren breidde het kasteel uit. Door het huwelijk van Yosina van de Haar met Dirk van Zuylen van Harmelen kwam het slot in het jaar 1449 in het bezit van de familie Van Zuylen. Na herhaalde aanvallen en verwoestingen, onder andere in 1482 tijdens de Hoekse en Kabeljauwse twisten door de pro-Bourgondische Kabeljauwen werd het kasteel telkens hersteld en uitgebreid totdat de laatste bewoner overleed. Schade werd ook veroorzaakt in 1674 door een noodweer dat ook onder meer de Domkerk in Utrecht beschadigde. Het kasteel en de bijbehorende landerijen en rechten bleef in de katholieke tak van de familie Van Zuylen van Nyevelt, waarvan een deel zich in de Zuidelijke Nederlanden en meer bepaald in Brugge had gevestigd. De laatste Noord-Nederlandse eigenaar, de vrijgezel Anton-Martinus van Zuylen van Nijevelt (1708-1801) duidde als zijn legataris de Brugse burgemeester en Tweede Kamerlid Jean-Jacques van Zuylen van Nyevelt (1752-1846) aan. Hoewel hij en zijn erfgenamen banden bleven behouden met hun Nederlandse bezit, werd het niet opnieuw bewoond en raakte het nog meer in verval. Aan het einde van de 19e eeuw restte er niet meer dan een romantische ruïne. Herbouw vanaf 1892 In 1890 erfde baron Étienne van Zuylen van Nyevelt van de Haar (1860-1934) de kasteelruïne van zijn vader Gustave van Zuylen (1818-1890). Étienne was op 16 augustus 1887 in Parijs getrouwd met barones Hélène de Rothschild (1863-1947), een erfgename uit de Franse tak van de rijke bankiersfamilie De Rothschild. Mede dankzij haar fortuin had Étienne de middelen om het voorvaderlijk kasteel op een grandioze manier te laten herbouwen. Voor de herbouw van het kasteel werd de beroemde architect Pierre Cuypers ingeschakeld, die er in nauwe samenwerking met zijn zoon Joseph Cuypers twintig jaar mee bezig was (van 1892 tot 1912). Op 3 juli 1893 vond de ‘voorloopige inwijding’ plaats. De herbouw was toen zover gevorderd dat de vlaggen wapperden vanaf de torenspitsen en ook konden enkele zalen ingericht aan de opdrachtgever getoond worden. Hoewel de baron en barones nooit van plan waren om het kasteel permanent te gaan bewonen, werd het toch van alle gemakken die aan het einde van de 19e eeuw in Europa leverbaar waren, voorzien. Het kasteel moest zeer comfortabel worden om er in ieder geval in de nazomer, in augustus en september, op grootse wijze gasten te kunnen ontvangen. Voor Nederlandse begrippen was de inrichting van het kasteel met deze moderne snufjes opzienbarend. Er kwam elektrische verlichting met een eigen generator, en centrale verwarming met behulp van een lage-druk-stoom-systeem. Deze installatie is inmiddels internationaal erkend als industrieel monument. De keuken was voor die periode eveneens zeer modern en heeft nog steeds een grote collectie koperen potten en pannen en een enorm fornuis van de firma Drouet van ongeveer zes meter lang, dat met kolen werd gestookt. De tegels in de keuken zijn voorzien van de familiewapens van de families Van de Haar en Van Zuylen; de tegels waren speciaal bij de firma Van Hulst in Harlingen gebakken. Omstreeks 1911 werd het châtelet verbouwd: er werd een verdieping op een deel van het gebouw geplaatst, als onderkomen voor de oudste zoon Hélin die de volwassen leeftijd had bereikt. Na zijn dood ten gevolge van een noodlottig ongeval in 1912 werd deze ruimte door zijn broer als werkruimte in gebruik genomen. Sinds deze verbouwing zijn er aan het complex geen grote verbouwingen meer uitgevoerd. Tijdens de Tweede Wereldoorlog leefde de familie in ballingschap in New York. Vlak na de bevrijding was op het kasteel een militair commissariaat gevestigd die onder meer de terugkeer van vluchtelingen regelde. Na de oorlog werd de traditie van de 'septemberbewoning' voortgezet. Zo verbleef de kleinzoon van Étienne en Hélène, Thierry van Zuylen van Nyevelt van de Haar, iedere septembermaand met zijn familie en personeel op het kasteel. Het was dan niet toegankelijk voor publiek. De familie verbleef niet in het kasteel zelf, maar in het châtelet. Dit gebouw, dat losstaat van het kasteel, was bij de verbouwing bedoeld als technische ruimte en onderkomen voor het personeel. Desondanks is het rijkelijk versierd in dezelfde stijl als het kasteel. Het is niet toegankelijk voor het publiek, behoudens een eenmalige opening van maart tot en met mei 2015, na een ingrijpende restauratie. Nieuwe eigenaren Kasteel De Haar is geen eigendom meer van de familie Van Zuylen. In 2000 werden het kasteel en het direct eromheen gelegen park (55 ha groot) eigendom van Stichting Kasteel De Haar. Het Landgoed Haarzuilens (350 ha) kwam in het bezit van de Vereniging Natuurmonumenten. Alleen het châtelet bleef eigendom van de familie.[10] Wel neemt de familie nog steeds de traditie van septemberbewoning in acht, zij behouden het recht die maand het kasteel te bewonen. De familie Van Zuylen bleef aanvankelijk eigenaar van de meubel- en kunstcollectie en gaf deze in bruikleen aan de Stichting voor een periode van 30 jaar. Maar na het overlijden van Thierry van Zuylen in 2011 waren zijn dochters van oordeel dat een definitieve regeling te verkiezen was. In 2012 werd een overeenkomst ondertekend waardoor de Stichting Kasteel De Haar eigenaar werd van de volledige kunstcollectie in het kasteel. De collectie bestaat uit een groot aantal waardevolle objecten en verzamelingen, zoals tapijten, schilderijen, zilverwerk, livreien etc. De waarde van de collectie wordt geschat op ruim 10 miljoen euro. Stichting Kasteel De Haar kon het overnamebedrag bijeenbrengen door de steun en medewerking van onder meer BankGiro Loterij, Vereniging Rembrandt, VSBfonds, Prins Bernhard Cultuurfonds, K.F. Heinfonds, Mondriaan Fonds, Stichting Nationaal Fonds Kunstbezit, SNS REAAL Fonds, M.A.O.C. Gravin van Bylandt Stichting en de Gemeente en Provincie Utrecht. Met de overdracht van de collectie naar de Stichting werd bereikt dat deze integraal behouden blijft binnen het kasteel.

6.00 EUR 17.00 EUR Only park: 6.00 EUR 4 - 12 years: 11.00 EUR 0 - 3 years: free Only park: 4 - 12 years: 4.00 EUR 0 - 3 years: free 14.50 EUR/Weekends: 17.00 EUR 4 - 12 years: 9.50 EUR/11.00 EUR 0 - 4 years: free - Fairs and markets - Virtual tour - Wardrobe - WC informatie@kasteeldehaar.nl - Castle Gardens - Castle store - Wedding arrangement - Guided tours gor groups

-