Uritsky castle 'Tustan'
Skolivs'kyi district Lviv Oblast Ukraine
castle, chateau
Урицький замок 'Тустань'
Skolivs'kyi district Lviv Oblast Ukraine
castle, chateau
Uritsky zamek 'Tustan'
Skolivs'kyi district Lviv Oblast Ukraine
castle, chateau
This is a unique last stronghold in Eastern Europe, built on top of natural rocks
Це унікальна в минулому фортеця Східної Європи, побудована на вершині природної скали
Jest to wyjątkowa ostatnia twierdza w Europie Wschodniej, zbudowany na szczycie skały naturalne
Previous names
Uritsky castle Tustan, Урицький замок Тустань, Uritsky zamek Tustan
Description
This is a unique last stronghold in Eastern Europe, built on top of natural rocks. The building was a wooden castle and its foundation stone. Castle existed in X-XIV centuries. and oversaw the strategic trade route for Acne. After changing trade routes lost their importance and gradually destroyed ... History   Since the end of the IX century. rock complexes mastered the tribe of Croats, which was part of the union of Slavic tribes. During this period formed and rozbudovuvalos walled city Tustan. The central part of the castle area of ​​3 hectares located in Stone and rock group around him. Detinets placed on the rocky plateau. Served rock weird form natural walls and gaps between rocks builders filled the wooden decks using framed construction. In rocks where adjacent deck and beams, hollowed out grooves and shear. So today there are about 4,000 tracks on selyah of wooden structures. Long researcher Michael Tustan Rozhko based on detailed research and left traces of archaeological excavations performed graphical reconstruction of the fortress. The wooden construction existed and three rock groups: stones, small rocks and stones island. During the whole period of his (IX-XIII centuries). Fortress survived five construction period wooden buildings.   Tustan was an important strategic point and was a single of the Carpathian defense line south-western borders of Kievan Rus and then Galicia-Volyn principality. Historical sources Tustan first mentioned in the chronicle (1333-1384 years) pidkantslera King Casimir Janka of Charnkova and a Polish historian Jan Dlugosz during the year 1340. Then the fort was captured by the Polish king Casimir the Great and reconstructed anew. At that time, the castle was quite famous and stood next to cities such as Lviv, Sanok, Przemysl, Krosno, hail Lubaczów, Terebovlia, Galich. In its spatial distribution hail fortress was successfully incorporated into international trade relations as a control point to the Carpathian passes. This is confirmed by the findings of a number of Arab dirhams coins, dating from the IX-XI centuries. In addition, the role played Tustan border and customs between the center of Galicia-Volhynia and Hungary, and after the annexation of the first Polish feudal lords - between the Kingdom of Poland and Hungary.   The oldest record of Tustan is the end of XIV century. In a letter to Pope Boniface IX on May 15, 1390 refers to the provision of certain Ladislaus of Opole Galician newly established Catholic diocese. In the matter of the foundation of the jurisdiction of the Archbishop of the city spears and hail Olesky and Tustannyu, the tithe income of salt in Drohobych and Zhydachev. However, Tustan in 1398 returns under the authority of the Catholic Bishop of Przemysl.   Fortress of the time of its capture was the Polish state, that of the king. That Tustan was the center of the parish, shows Royal Charter to grant village Krushelnytsya on November 4, 1395 Later walled city came under the Polish magnates and gentry. In 1539, King gives Tustan M.Blizynskomu, and the latter sold it in 1541 from Janow Tarnów. This patent indicates that the fortress was abandoned. In prescription M.Blizynskyy and his successors undertook its own resources and measures to restore and maintain the castle in good condition.   Fortress (castle) Tustan lasted up to the XVI century. In lustration Drohobych hydrochloric zhupy (1565) stated that "... in Tustan take custom of merchants who go around the corner, avoiding Drogobich." In the XVII century. Tustan losing part of the Customs and decline. The reasons for the decline should be the following: some stabilization of relations between Poland and Hungary and Poland border spread east; Develop your own salt deposits in Central Europe; change in military technology and, consequently, in combat tactics.   Since XVIII century. ruins of castle fortress Tustan attracted the attention of many travelers, tourists, ethnographers, historians. They are local villagers make many legends, traditions. The first half of the twentieth century. known patriotic shift Galicians. In May 1914 in the rocks a meeting-festyny ​​Ukrainian youth dedicated to the one hundredth anniversary of the birth of Taras Shevchenko. Since then left unturned inscription: "And I will smite evil blood will opressors!" At the time of national liberation movements around 1940-1950 years in the natural stone Pohartsi housed kryivka warriors of the hut "Boyko" them. Bohdan Khmelnytsky. In the fall of 1944 and May 1945 was carried out in the natural Tserkivne post UPA fighters hut "Subcarpathian."   Today is a State Historical and Cultural Reserve, conducted research, attempts are being made to set the appearance of the castle.
Це унікальна в минулому фортеця Східної Європи, побудована на вершині природної скали. Сама будівля замку була дерев'яною, а його основа кам'яною. Замок існував у X-XIV ст. і контролював стратегічний торговий шлях на Угри. Після зміни торгових шляхів втратив своє значення і поступово зруйнувався... Історія Починаючи з кінця IX ст. скельні комплекси освоювало плем’я хорватів, яке входило до союзу слов’янських племен. У цей період формувалась та розбудовувалось місто-фортеця Тустань. Центральна частина граду площею 3 га розташувалась на скельній групі Камінь та навколо нього. Дитинець розміщувався на самому скельному плато. Чудернацька форма скель слугувала природними стінами, а проміжки між скелями будівничі заповнили дерев’яними колодами, застосовуючи зрубну конструкцію. В скелі, де прилягали колоди та бруси, видовбували пази та вруби. Таким чином сьогодні залишилось близько 4000 слідів на селях від дерев’яних конструкцій. Багаторічний дослідник Тустані Михайло Рожко на основі детального дослідження залишених слідів та археологічних розкопів виконав графічну реконструкцію фортеці. Дерев’яна забудова існувала та трьох скельних групах: Камені, Малій Скелі та Острому Камені. За увесь свій період існування (IX–XIII ст.) фортеця пережила п’ять будівельних періодів дерев’яної забудови. Тустань стала важливим стратегічним пунктом і входила до єдиної системи Карпатської лінії оборони південно-західних рубежів Київської Русі, а згодом і Галицько-Волинського князівства. В історичних джерелах уперше Тустань згадується у літописі (1333-1384 рр.) підканцлера короля Казимира Янка з Чарнкова та у польського історика Яна Длугоша під роком 1340. Тоді фортеця була захоплена польським королем Казимиром Великим і наново відбудована. На той час фортеця була досить відомою і стояла поруч із такими містами як Львів, Сянок, Перемишль, Кросно, градами Любачів, Теребовля, Галич. За своїм територіальним розміщенням град-фортеця була вдало включена у міжнародні торгові зв’язки як контрольний пункт до карпатських перевалів. Це підтверджується й знахідками кількох арабських монет дирхемів, що датуються IX-XI ст. Крім цього, Тустань відігравала роль прикордонного та митного центру між Галицько-Волинським князівством та Угорщиною, а після загарбання першого польськими феодалами – між Польським королівством та Угорщиною. Найстаріша документальна згадка про Тустань відноситься до кінця XIV ст. У листі Папи Римського Боніфація IX від 15 травня 1390 року йдеться про певні надання Владиславом Опольським новозаснованій Галицькій католицькій дієцезії. У фундації йшлося про юрисдикцію архієпископа над містом Рогатином та градами Олеськом і Тустанню, про десятину прибутків від солі в Дрогобичі та Жидачеві. Однак, Тустань у 1398 р. знову повертається під владу перемишльського католицького єпископа. Фортеця із часу її захоплення перебувала від владою Польської держави, тобто короля. Про те, що Тустань була центром волості, свідчить Королівська дарча грамота на село Крушельницю від 4 листопада 1395 р. Згодом місто-фортеця переходить під владу польських магнатів та шляхти. У 1539 році король дарує Тустань М.Блізинському, а останній продає її у 1541 році Янові із Тарнова. Ця грамота свідчить, що фортеця перебувала у занедбаному стані. У приписі М.Блізинський та його спадкоємці зобов’язувались власним коштом і заходами відновити замок і підтримувати в належному стані. Фортеця (замок) Тустань проіснувала включно до XVI ст. У люстрації Дрогобицької соляної жупи (1565 р.) вказано, що «…у Тустані беруть мито від купців, котрі йдуть горами, минаючи Дрогобич». В XVII ст. Тустань втрачає роль митниці і занепадає. Серед причин занепаду слід виділити наступні: деяка стабілізація відносин між Польщею та Угорщиною та поширення кордону Польщі на схід; розробка власних покладів солі у країнах центральної Європи; зміна у військовій техніці і, відповідно, у тактиці ведення бою. Починаючи з XVIII ст. розвалини замку-фортеці Тустань привертають увагу численних подорожніх, туристів, етнографів, істориків. Для них місцеві жителі навколишніх сіл складають численні легенди, перекази. Перша половина ХХ ст. відома патріотичними здвигами галичан. У травні 1914 р. на території скель відбувся мітинг-фестини української молоді, приурочений до сотої річниці з дня народження Т.Шевченка. З цього часу на Камені залишився напис :«І вражою злою кров’ю волю окропіте!» У часі національно-визвольних змагань 1940-1950 рр. поблизу Каменя в урочищі Погарці розташовувались криївки вояків УПА з куреня «Бойки» ім. Богдана Хмельницького. Восени 1944 р. і травні 1945 р. в урочищі Церківне здійснювали постої бійці УПА куреня «Підкарпатського». Нині тут створено Державний історико-культурний заповідник, ведуться наукові дослідження, здійснюються спроби встановити зовнішній вигляд замку.
Jest to wyjątkowa ostatnia twierdza w Europie Wschodniej, zbudowany na szczycie skały naturalne. Budynek był drewniany zamek i jego kamień węgielny. Zamek istniał w X-XIV wieku. i nadzorował strategicznego szlaku handlowego na trądzik. Po zmianie szlaki handlowe utraciły swoje znaczenie i stopniowo niszczone ... Historia   Od końca IX wieku. kompleksy skalne opanowali plemię Chorwatów, która była częścią unii plemion słowiańskich. W tym okresie powstają i rozbudovuvalos murem miasta Tustan. Centralna część obszaru zamku 3 ha znajdujących się w grupie rockowej Stone i wokół niego. Detinets umieszczone na skalistym płaskowyżu. Serwowane dziwne formy skalne ściany i naturalne szczeliny między skałami budowniczych wypełnione drewniane pokłady za pomocą oprawione budowę. W skałach, gdzie w sąsiedztwie pokładu i belki, wydrążone rowki i ścinanie. Więc dzisiaj istnieje około 4000 utworów na selyah konstrukcji drewnianych. Długo badacz Michael Tustan Rozhko podstawie szczegółowych badań i lewej ślady archeologiczne przeprowadzone graficzną rekonstrukcję twierdzy. Drewniana konstrukcja istniała i trzy grupy skalne: kamienie, skały i kamienie małe wyspy. Podczas całego okresu jego (IX-XIII wieku). Twierdza przetrwała pięć okres budowy drewnianych budynków.   Tustan był ważnym punktem strategicznym i był wolny z linii obrony Karpackiego południowo-zachodnich granic Rusi Kijowskiej, a następnie w Galicji-Wołyńskiego księstwa. Źródła historyczne Tustan pierwsza wzmianka w kronice (1333-1384 rok) pidkantslera Kazimierz Janka z Charnkova i polskiego historyka Jana Długosza w roku 1340. Następnie fort został zdobyty przez króla polskiego Kazimierza Wielkiego i odbudowany na nowo. W tym czasie zamek był dość znany i stanął obok takich miast jak Lwów, Sanok, Krosno, Przemyśl, Lubaczów, Terebovlia gradu, Halicza. W swojej przestrzennej gradowe dystrybucja twierdzy została pomyślnie włączona do międzynarodowych stosunków handlowych jako punktu kontrolnego do Karpat przechodzi. Jest to potwierdzone przez wyniki kilku dirhamów arabskich monet, pochodzący z wieków IX-XI. Ponadto rola Tustan granicznych i celnych między centrum Galicja-Wołyń i na Węgrzech, a po aneksji pierwszych polskich władców feudalnych - między Królestwem Polski i Węgier.   Najstarszy zapis Tustan jest koniec XIV wieku. W liście do papieża Bonifacego IX, 15 maja 1390 odnosi się do świadczenia określonych Władysława Opolskiego Galicyjski nowoutworzonej diecezji katolickiej. W sprawie podstaw jurysdykcji arcybiskupa włócznie miasta i grad Oleski i Tustannyu, dochodów dziesięcinę soli w Drohobyczu i Zhydachev. Jednak Tustan w 1398 wraca pod władzę katolickiego biskupa przemyskiego.   Twierdza czasie jego wychwytywania był polski stan, że króla. Że Tustan był centrum parafii, pokazuje Royal Charter udzielenia osadę Krushelnytsya dnia 04 listopada 1395 Później murem miasto znalazło się pod polskich magnatów i szlachty. W 1539 roku, król daje Tustan M.Blizynskomu, a drugi sprzedał go w 1541 z Janowa Tarnowie. Patent ten wskazuje, że twierdza została opuszczona. W recepty M.Blizynskyy i jego następcy podjął własne zasoby i środki w celu przywrócenia i utrzymania zamek w dobrym stanie.   Twierdza (zamek) Tustan trwał do XVI wieku. W lustracji Drohobycz solny zhupy (1565) stwierdził, że "... w Tustan wziąć zwyczaj kupców, którzy udają się za rogiem, unikając Drogobich." W XVII wieku. Tustan tracąc część Ceł i spadku. Przyczyny spadku powinien być następujący: trochę stabilizacji stosunków między Polską a Węgrami oraz spread wschodniej granicy Polski; Rozwijać własne złoża soli w Europie Środkowej; zmiany w technologii wojskowej, a tym samym w taktyce walki.   Od XVIII wieku. Ruiny zamku twierdzy Tustan przyciągnął uwagę wielu podróżnych, turystów, etnografów, historyków. Są miejscowi mieszkańcy sprawiają wiele legend, tradycji. W pierwszej połowie XX wieku. znane patriotyczne Galicji zmiany. W maju 1914 roku w skałach spotkanie-festyny ​​ukraińskiej młodzieży poświęcony setnej rocznicy urodzin Tarasa Szewczenki. Od tego czasu w lewo na kamieniu napis: "I będę Smite zła krew opressors" W czasie narodowych ruchów wyzwoleńczych około 1940-1950 lat w kamieniu naturalnym Pohartsi mieści wojowników kryivka z chaty "Bojko" im. Bohdan Chmielnicki. Jesienią 1944 r. do maja 1945 r. przeprowadzono w naturalnym Tserkivne chaty po bojowników UPA "Podkarpackie".   Dziś jest państwo historyczne i kulturowe Reserve, przeprowadził badania, podejmowane są próby, aby określić wygląd zamku.