The mighty Genoese Fortress is Sudak's main decoration and one of the most interesting historic and architectural monuments in Crimea. It has perfectly preserved not just its outer look, but also an inimitable medieval spirit and romance. Occupying 30 hectares of land, this unique fortification complex is situated at the ancient coral reef - Krepostnaya Gora (Fortress's Mountain) - that soars in a steep mighty rock over the emerald Sudak's bay. Due to fortunate location and powerful defensive facilities, the Genoese Fortress remained virtually impregnable for enemies without over long time. First fortifications were built here by Byzantines in 6th-7th centuries, but the greater part of preserved buildings refers to the Genoese period. That were the Genoese, who came to Sudak several years later, made it their military base and built a majestic fortress, which castellated turrets later became town's symbol. The Genoese Fortress, built in 1371 - 1469 years in the best traditions of West European fortification, was quite a powerful construction for its times. It had two separate lines of defensive facilities: outer and inner. Encircling mountain's northern slopes, the outer one was a complex of 14 towers connected with solid walls and the Main Gates. Each tower possessed the name of the consul who financed it: this is recorded by cast-in slabs with heraldic symbols and relevant inscriptions that remained on some towers. The inner defensive line - the citadel - consisted of four towers, Consul's castle and, separately standing on the Krepostnaya Gora's top, Patrol (or Maiden) Tower, from which only three walls have remained. By the way, the Consul's Castle - the whole complex of buildings - is the most interesting sight of the Genoese Fortress. One more notable building on the Fortress's territory is so called Temple with Arcade. It was initially built as Turkish mosque, then rebuilt into orthodox cathedral by Sudak's Fortress's following owners, and then - in catholic cathedral. Since the late 18th century it sequentially hosted Orthodox Church, German Lutheran Church and Armenian Catholic Church. Today its premises are occupied by historic and archeological museum that has a bulk of interesting exhibits including an ancient plastic ceramics collection, unique collections of photographs and many more. In recent years the Genoese Fortress with its amazing atmosphere has become a backdrop for the festivals of historical reconstruction and knightly skills. Each summer it turns into true medieval coaching inn, where stiddies clatter, swards clang and armored warriors fight. http://discover-ukraine.info/

Судацьке укріплення як за історико-культурною значущістю, так і за масштабністю фортифікаційної системи є унікальною пам'яткою оборонної архітектури Таврії X-XVIII ст… Генуезька фортеця (м.Судак) Генуезька фортеця (м.Судак) Генуезька фортеця (м.Судак) Генуезька фортеця (м.Судак) Фортеця розташована на стародавньому кораловому рифі, що є конусоподібною горою (Киз-Кулле-Буру). Більшість будівель Судацької фортеці, що збереглись до наших днів, належать генуезькому періоду, тому її іменують «генуезькою». Загальна площа фортеці – майже 30 гектарів, довжина мурів по периметру - більше 2-х кілометрів. Стіни двометрової товщини досягають 6-8 метрів у висоту. Генуезька фортеця прикрашена 14-ма збереженими баштами, (висотою до 15 метрів) що надають їй неперевершеного вигляду. Фортеця була побудована за проектом генуезьких фортифікаторів у кращих традиціях західноєвропейського середньовіччя, вона вражає досконалістю інженерної думки. ЇЇ площа – 29,5 гектара. Зі сходу та півдня цитадель була неприступна, із заходу — важкодоступна, з північного сходу доступ перегороджував глибокий рів. Фортеця має два яруси оборони між яки розташовувалось місто. Нижній ярус являє собою зовнішню масивну стіну висотою 6-8 метрів і товщиною 1,5 - 2 метри. Стіна укріплена чотирнадцятьома бойовими 15-метровими вежами й комплексом Головних воріт. Верхній ярус складається з Консульського замка й веж, з'єднаних стіною, а також комплексу Дозорної вежі на самій вершині. За межами кріпосних стін розташована ще одна башта — Фредеріко Астаґверра (Портова). За часів генуезців вона з'єднувалася стіною з Кутовою баштою фортеці і з баштою, що стояла на горі Палвані-оба. Ця оборонна лінія захищала територію старого порту Солдайі. До наших днів з башт північно-східної ділянки нижнього оборонного поясу краще збереглася триярусна, відкритого типу (тристінна) башта Пасквале Джудіче, споруджена 1392 р. Цікавими є і башти Півкругла (єдина в системі фортеці півкругла в плані) та Коррадо Чікало, яку було зведено в 1404 р. З оборонних споруд портового укріплення, розташованих біля західного підніжжя Фортечної гори, збереглася триярусна, квадратна в плані башта Астагвера (Портова), споруджена в 1386 р. http://7chudes.in.ua/

Twierdza Genueńska w Sudaku – średniowieczna twierdza znajdująca się w mieście Sudak w południowo-wschodniej części Krymu na skalistych wzniesieniach nadmorskich. Stanowi najlepiej zachowany w basenie Morza Czarnego zabytek z czasów rozkwitu i ekspansji średniowiecznej Republiki Genueńskiej. Forteca została wzniesiona po przejęciu tych terenów przez Genueńczyków w 1365 z rąk Wenecjan za zgodą Tatarów. Stanowiła ona element całego zespołu genueńskich fortec na południowym wybrzeżu Krymu, chroniących interesy tego państwa w tym regionie i, obok twierdzy w Kaffie (dzisiejszej Teodozji), była najmocniejszym ogniwem tego kompleksu. Teren pod budowę został wybrany ze względu na walory obronne miejsca (góry, morze). Całość obwarowania została zbudowana na planie rombu. Twierdza była dostępna praktycznie tylko od północnego wschodu, a i z tej strony Genueńczycy wybudowali głęboką fosę, oddzielającą mury od otaczających terenów, nad którą spuszczano most prowadzący do głównej bramy. Budowa była kontynuowana w l. 1381-1430. Wewnątrz murów mieściła się duża osada. W centralnej części twierdzy rozciągał się plac z loggią i salą komuny. W bliskim sąsiedztwie tego budynku wzniesiono cysternę i fontannę, zaś nieopodal katedrę pod wezwaniem Najświętszej Marii Panny i trzy kościoły. Obszar 29,5 ha otoczono ze wszystkich stron murami o długości 1 km, wysokości 6-8 m i grubości 2 m. Niektóre baszty miały 15 m wysokości. Twierdza została zdobyta przez Turków latem 1475 jako ostatni bastion oporu genueńskiego na Krymie, a obrońcy twierdzy, w liczbie tysiąca, na czele z ostatnim genueńskim konsulem[1]Sudaku Cristofero di Negro, polegli w walce. Do dziś zachowały się dwa ciągi murów z 14 basztami, meczet, ruiny kościoła, pomieszczenia podziemne zwane cysternami oraz fundamenty domów. Każda z baszt miała swojego fundatora, co zostało uwiecznione kamiennymi płytami wmurowanymi w ściany poszczególnych baszt, dzięki czemu można obecnie prześledzić etapy budowy twierdzy. Baszty były budowane na planie czworokąta z wyjątkiem jednej, okrągłej, o której sądzi się, że pochodzi z czasów bizantyjskich. Najwyższą część twierdzy stanowił tzw. Zamek Konsula. Odnośnie zastosowania pomieszczeń podziemnych zdania wśród naukowców są podzielone. Niektórzy uważają, że było to więzienie, inni, że zbiorniki na wodę lub prochownia. Niektóre z nich miały nawet trzy poziomy. Meczet w twierdzy jest starszy, aniżeli sama twierdza. Jest on śladem krótkotrwałej podległości tych terenów w XIII w. Turkom z Ikonium. Najstarsze informacje dotyczące meczetu pochodzą z 1220. Z najwcześniejszego okresu zachował się jedynie północno-wschodni róg z jednym oknem, w klasycznym tureckim stylu. Reszta budowli pochodzi z początku XIV w., a portal z wieku XVI. Po zajęciu Sudaku przez Genueńczyków meczet został przekształcony w kościół katolicki, później służył Ormianom, prawosławnym i luterańskim kolonistom z Niemiec, sprowadzonym do miasta przez Rosjan. Po 1475 znowu stał się meczetem. Na terenie twierdzy znajdują się również pamiątki z okresu późniejszego, z czasów już panowania rosyjskiego (koniec XVIII w.): resztki koszar pułku Kiryłłowskiego, zbudowanych z rozkazu księcia Potiomkina, i dwie armaty. Twierdza współcześnie została w dużym stopniu zrekonstruowana, a prace archeologiczne prowadzone na jej terenie pozwoliły dokonać licznych odkryć, w tym z czasów pierwszych mieszkańców Krymu – Taurów (w wykopaliskach pod basztą bizantyjską). Obecnie twierdza uchodzi za jeden z najcenniejszych zabytków tej części Krymu i dużą atrakcję turystyczną.