Herburt Castle
Starosambirs'kyi district L'vivs'ka oblast Ukraine
castle, chateau
Добромильський замок (замок Гербуртів)
Starosambirs'kyi district L'vivs'ka oblast Ukraine
castle, chateau
Zamek Herburt koło Dobromila
Starosambirs'kyi district L'vivs'ka oblast Ukraine
castle, chateau
Dobromyl is located at 115 km from Lviv, and 24 km from the other well known settlement Staryi Sambir
Добро́мильський за́мок (За́мок Ге́рбуртів) — розташований за 4 км на південь від міста Добромиля, що в Старосамбірському районі Львівської області
Zamek Herburt koło Dobromila – ruiny murowanego zamku, zbudowanego w 1584 r
Previous names
Herburt Castle, Добромильський замок (замок Гербуртів), Zamek Herburt koło Dobromila
Description
Dobromyl is located at 115 km from Lviv, and 24 km from the other well known settlement Staryi Sambir. The ancient Galician town Dobromyl mentioned for the first time in 1374. At that time the Herburts obtained land along the rivers Vyrva and Strviazh. The Castle in Dobromyl played important role controlling trade routes from Peremyshl to Khyriv and served as a protection for locals. The most highland castle of Lviv oblast is located at an altitude of 560 m above the sea level. The castle in Dobromyl is located at the top of steep mountain covered with forest at the distance of 4 km from the town. The first wooden castle was constructed by Lviv architect Mychailo Herburt about in 1450. Over time that castle was burned by Mongol-Tatars. Probably in ХVІ century on the place of wooden castle was erected stone one in Dobromyl. But the castle, ruins of which we can see today, was constructed at the beginning of ХVІІ century. It was built by Yan Shchasny Herburt from Felshtyn — Polish political and literary figure. In terms of the castle it had an oval shape repeating the shape of the mountain. The entrance to the main building was defended by massive polygonal three-tiered gate decorated by the Herburts family coat of arms – apple punctured by daggers with the legend «My defense». The family coat of arms of Herburt now is the coat of arms of the town. Yan Shchasny Herburt enthusiastically upheld interests of the locals, contributed to the development of crafts in Dobromyl, was political and cultural figure. Having Polish origin hr defended the rights of the Ukrainian people, studied history of Ukrainian lands, wrote poems in Ukrainian and more and more considered himself Ukrainian. It was a founder of the publishing house in Dobromyl. First of all, castle played defensive functions. There was a well inside of castle and made it possible to keep long siege, the thickness of walls was up to 2 meters. But it was not only powerful fortification but also a wonderful residence. Residential properties were well planned and on the walls were hanging family portraits and allegorical paintings. During the ХVІІІ century the castle was still with dwellers. But over the time owner of the castle Ann Bialoglovska allowed monks to disassemble the part of the castle for building material. From that point the process of destroying began and lasted during the ХІХ century. The main function of the castle in Dobromyl was defensive and this favoured fast destruction, as the dwelling the castle was used temporarily. The loss in the defense led to the fast abandonment of the castle. Almost the whole north wall is preserved to present days: the complex of gate tower with remains of the dwellings on the upper tiers, defensive walls. The height of the walls and towers has now reached several meters. Above the Herburt Castle eagles always fly, these birds according to the legend turned all men of the Herburt. This legend is an evidence of special respect of the locals to the Herburts. http://zymaghory.com/
Добро́мильський за́мок (За́мок Ге́рбуртів) — розташований за 4 км на південь від міста Добромиля, що в Старосамбірському районі Львівської області. Пам'ятка архітектури другої половини XVI ст. загальнодержавного значення. Близько 1450 року львівський ловчий Микола Гербурт побудував на Сліпій горі біля Добромиля дерев'яний замок. Проте замок згорів під час нападу татар у 1497 р. Будівництво мурованого замку почав Станіслав Гербурт 1566 р. відразу після того, як польський король Сигізмунд II Август надав місту Добромилю магдебурзьке право. У 1614 Ян Щасний Гербурт завершив і дещо перебудував цю твердиню, надавши їй ренесансного вигляду. Вона мала винятково оборонні функції, житлові корпуси використовувались тільки для тимчасового мешкання. З 1622 р. замок перейшов у власність Конєцпольських. Після поділу Польщі австрійський уряд видав розпорядження розібрати старі укріплення, що й частково було зроблено. До нашого часу збереглися: чотириярусна брамна бастея з рештками житлових приміщень, два фрагменти мурів, залишки однієї башти, залишки криниці на подвір'ї замку (яма, завглибшки бл. 3 м). У плані замок овальної форми, займав площу подовгастого гребеня гори і мав довжину 85 м, ширину — 25 м. Завдяки своєму розташуванню був неприступним. Добромильський замок — найвищий (560 м над рівнем моря) та найвіддаленіший від Львова замок Львівщини. При хорошій видимості з мурів замку можна побачити міста Перемишль (бл. 30 км) і Самбір (бл. 40 км).
Zamek Herburt koło Dobromila – ruiny murowanego zamku, zbudowanego w 1584 r. przez Stanisława Herburta na wyniosłym wzgórzu Herburt (554 m n. p. m.) w Masywie Wilczej Jamy (614 m n. p. m.) nad Jasienką, potokiem uchodzącym do Wyrwy, odległym o 4 km na południe od Dobromila. Pierwsza wzmianka o drewnianym zamku w tym miejscu pochodzi z 1450 r. Drugi zamek zbudował w 1584 r. Stanisław Herburt, kasztelan lwowski. Po śmierci St. Herburta w 1601 r. Jan Szczęsny Herburt z Felsztyna pod pretekstem oddania czci zmarłemu przybył do Dobromila ze zbrojnym orszakiem i po pogrzebie przemocą opanował zamek oraz wszystkie należące do niego wsie. Wdowa została wypędzona pomimo zapisu iż ma prawo do zamku z racji swego posagu i zapisu męża aż do spłaty 34.000 zł. Wszystkie znalezione dobra zostały przez Jana Sz. Herburta przywłaszczone. Znajdowały się tam klejnoty, kosztowna broń, szable i buławy oraz wielkie zapasy soli nagromadzone w żupach. Profesor Ludwik Dziedzicki, jeden z autorów Słownika geograficznego Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich tak opisuje warownię: Na wzgórzu sterczą ruiny zamku osobliwego kształtu. Przetrwał on liczne burze w wojnie kozackiej i szwedzkiej, w ustach zaś ludu żyje podanie, jak się załoga mężnie broniła, rzucając z murów kamienie, belki i jagły wrzące na wdzierających się wrogów. Zdobiły go różne malowidła alegoryczne i napisy, zastosowane najwięcej do pamiętnego za Zygmunta III rokoszu, w którym Jan Szczęsny Herburt wielki miał udział. Na początku XVII w. w zamku mieściła się drukarnia a gród był także przybytkiem nauki. Ten sam zamek był jednocześnie kuźnią spisków rokoszańskich i zamachów na sąsiadów. Mieli w nim siedzibę najemni żołnierze i sabaci węgierscy. Jan Sz. Herburt umierając 31.12.1616 r. pozostawił po sobie długi i zrujnowany majątek. Jego syn Jan Lew w 1622 r. zrzekł się Dobromila i majątku na rzecz wierzycieli a sam zmarł w 1631 r. Później dobra przeszły w ręce rodziny Czuryłłów a po nich Krasickich. W swojej historii zamek przeżył kilka najazdów i napadów, z których wychodził bardziej lub mniej zniszczony. Na przykład w 1657 r. ucierpiał podczas najazdu księcia Jerzego Rakoczego, sprzymierzeńca Szwedów podczas Potopu. Jednakże nigdy zamek nie został zdobyty przez żadnego najeźdźcę. Położona na wysokim wzgórzu budowla założona była na planie podkowy o wymiarach 80x25 m. Grubość murów dochodziła do 2 m a miejscami nawet je przekraczała. Około 1614 r. powstał murowany zamek w stylu renesansowym z attykami. Wtedy to nastąpił podział na zamek wyższy i niższy. Niższy to ten zbudowany przez Jana Sz. Herburta. Znajdują się w nim na ścianach freski z alegorią cnót obywatelskich. W 1784 r. Anna Białogłowska zezwoliła na rozebranie południowej części murów zamkowych i wykorzystanie odzyskanego materiału przy budowie monastyru bazylianów. W 1890 roku zaczęto rozbierać pozostałą część lecz interwencja austriackich konserwatorów zapobiegła temu i północną stronę udało się uratować. Pod koniec XVIII w. opuszczona budowla niszczała i popadała w ruinę. Do dzisiaj z zamku pozostał bastion z bramą wjazdową i fragmenty murów.