Rawa Mazowiecka Castle
Powiat rawski Łódzkie Poland
castle, chateau
Рава-Мазовецький замок
Powiat rawski Łódzkie Poland
castle, chateau
Zamek w Rawie Mazowieckiej
Powiat rawski Łódzkie Poland
castle, chateau
Rawa Mazowiecka Castle (Polish: Zamek w Rawie Mazowieckiej) is a Gothic architectural style square formation castle located in Rawa Mazowiecka, in the lowlands of the river Rawka and the river Rylka
Рава-Мазовецька — польське місто, розташоване у Лодзькому воєводстві
Zamek w Rawie Mazowieckiej – średniowieczna, gotycka budowla nizinna w widłach Rawki i Rylki, obecnie ruina i zrekonstruowane fragmenty dawnej warowni
Previous names
Rawa Mazowiecka Castle, Рава-Мазовецький замок, Zamek w Rawie Mazowieckiej, Рава-Мазовецкий замок
Description
Rawa Mazowiecka Castle (Polish: Zamek w Rawie Mazowieckiej) is a Gothic architectural style square formation castle located in Rawa Mazowiecka, in the lowlands of the river Rawka and the river Rylka. Currently it is a renovated ruin. According to the scriptures of Jan Długosz, the castle was built by Casimir III the Great, and the stronghold's function was to protect the southern borders of Masovia. Although reconstruction efforts have been raised by Franciszek Lanckoroński, the reconstruction was stopped, most likely due to the Partitions of Poland, after which the Prussian authorities ordered to deconstruct the ruins, only keeping the tower. The rest of the brick material was used for nearby housing. Currently the renovated tower is open to tourists, and the outline of the castle's former square formation has been reconstructed around the tower.
Рава-Мазовецька — польське місто, розташоване у Лодзькому воєводстві. У 1321 році Рава отримало міські права, а в 1355 році почалося будівництво кам'яного замку герцогів Мазовії. Замок, побудований, ймовірно, герцогом Симовитом III, був покликаний підсилити оборону південно-західній частині цього регіону. Спочатку місто і фортеця належали до князівства Плоцька, а з середини п'ятнадцятого століття було створено незалежне герцогство Рава. Незабаром після цього, в 1462 році, після смерті Владислава II, князівство було приєднано до корони. У тому ж році замок Казимира IV, Рава-Мазовецький став столицею регіону і, врешті-решт, перетворився в один з найбільших міст в регіоні. У 1507 році велика пожежа знищила будівлю, але два роки потому почалася тривала реконструкція, в результаті якої були підсилені мури та оборонні вежі. Все приміщення було адаптовано для застосування вогнепальної зброї. Замок виявився настільки захищеним, що влада прийняли рішення зберігати всередині скарби і гроші для королівської армії. Під час навали шведів в Польщу замок був розграбований і зруйнований. У 1776 році були зроблені спроби зібрати кошти на відновлення замку, однак, вони не увінчалися успіхом. До кінця вісімнадцятого століття замок був остаточно покинутий. Невдовзі, за наказом прусського уряду почався знесення стін замку з метою отримання будівельного матеріалу. Розбір фортеці був припинений у 1820 році після створення Королівства Польського. В даний час збереглася лише невелика частина замку, яка складається з головної вежі і невеликого фрагмента стін.
Zamek w Rawie Mazowieckiej – średniowieczna, gotycka budowla nizinna w widłach Rawki i Rylki, obecnie ruina i zrekonstruowane fragmenty dawnej warowni. Według kroniki Jana Długosza zamek w Rawie został ufundowany przez Kazimierza Wielkiego, a jego zadaniem była obrona południowej części Mazowsza. Został ukończony pod koniec XIV wieku i był punktem obronnym księstwa czerskiego, następnie płockiego, w latach 1455–1462 siedzibą samodzielnego Księstwa Rawskiego, a od 1462 województwa przynależnego do Korony Królestwa Polskiego. Po pożarze w 1507 został odbudowany, a przy tym dodatkowo ufortyfikowany przeciw atakom artylerii. Od 1559 przechowywano w zamku skarb rawski na potrzeby wojska kwarcianego. W okresie najazdu Szwedów na Polskę został zdobyty przez nieprzyjaciela, splądrowany i wysadzony w powietrze. W 1789 były próby ratowania zrujnowanej warowni, ale prace polecone przez starostę Franciszka Lanckorońskiego zostały przerwane, prawdopodobnie na skutek rozbioru Polski. Prusacy rozebrali część budowli, a z otrzymanych materiałów zbudowali domy w mieście. W 1820, po utworzeniu Królestwa Polskiego, z twierdzy pozostała tylko wieża. Zamek zbudowano na planie czworoboku, na kamiennym fundamencie, z basztami w narożach. Północnym skrzydłem był dwukondygnacyjny pałac książęcy. Wewnątrz, na dziedzińcu znajdowały się zabudowania gospodarcze i mieszkalne dla załogi zamku. Główna ośmioboczna baszta, usytuowana w południowo-zachodnim rogu, była więzieniem, a jednocześnie elementem obronnym bramy. Wysoki, gruby mur nadbudowany był cegłą i wyposażony w zadaszony ganek z równomiernie rozmieszczonymi strzelnicami na górnej kondygnacji. Baszta i mur były ze sobą połączone wewnętrznym przejściem. Wejście do zamku znajdowało się w wieży bramnej od południowej strony, naprzeciwko pałacu. Można się było do niej dostać tylko przez most zwodzony, ponieważ całość otoczona była obronną fosą. Obecnie w miejscu pierwotnej warowni stoi odrestaurowana baszta z odtworzonymi krótkimi fragmentami murów. Pozostały też niewielkie szczątki muru na całej długości dawnego założenia.