The first information about the defense office in Oporów comes from 1418 years. The reference is fortalice, which was owned by Nicholas Chamberlain łęczycki Oporowski Sulima. Probably the site of the present castle existed then four-sided tower on a site surrounded by a moat. Jan Dlugosz as the founder of the castle mentions Oporowski Ladislaus, who had him soar in the years 1434-1449, but research carried out at the castle since the eighties of the twentieth century by Janusz TOMAL and Janusz Pietrzak show that already in the early fifteenth century the tower was incorporated in the circuit of defensive walls . The planned construction of a dwelling house at the eastern curtain has not been realized. But he had already before the year 1434 will also be a residential house. The entrance to the castle ran in the western curtain wall, with a four-sided tower. This tower at the time had three floors and has a cellar. Wladyslaw Oporowski rebuilt the castle. It was erected in his time present south wing and a tower in the middle of the length of the eastern wall, which placed on the upper storey chapel. The castle had even one wing, the north, but it was wooden, and after a short period has been cut. At the beginning of the seventeenth century, the castle became the property of the Tarnowski family crest role, later often changed owners, which were in turn Sołłohubowie, Korzeniowskis, Pociejow, Orsetcy, Karscy. During the eighteenth century was carried out several times here small construction works, mainly related to the renewal of the walls. During this work the combined four-sided tower with southern wing. Subsequent work has not been substantially changed the appearance of the castle. After the Second World War the castle was restored worrying about the behavior of Gothic design.

Перша інформація про оборонного офісу в Опорув походить від 1418. Йдеться Fortalice, який належав Миколи Чемберлена łęczycki Oporowski Сулима. Ймовірно місці нинішнього замку існував тоді чотирибічний вежу на сайті, оточений ровом. Ян Длугош як засновник замку згадує Oporowski Владислава, який мав його парити в роки 1434-1449, але дослідження, проведені в замку з вісімдесятих років двадцятого століття Януша Томаля і Януш Pietrzak показують, що вже на початку п'ятнадцятого століття вежа була включені в ланцюзі оборонних стін . Заплановане будівництво житлового будинку на східній завіса не був реалізований. Але він вже до 1434 року також ще буде житловий будинок. Вхід в замок побіг в західній зовнішньої стіни, з чотиригранної вежею. Ця вежа в той час було три поверхи і має підвал. Владислав Oporowski перебудував замок. Він був зведений свого часу справжнім південному крилі і башті в середині довжини східної стіни, які розміщені на верхній поверхового каплиці. Замок був навіть одне крило, північ, але це була дерев'яна, і після короткого періоду була скорочена. На початку сімнадцятого століття, замок став власністю сім'ї гребеня ролі Тарновських, пізніше часто змінював власників, які в свою чергу Sołłohubowie, Korzeniowskis, Pociejow, Orsetcy, Karscy. У вісімнадцятому столітті було проведено кілька разів тут невеликий будівельні роботи, в основному пов'язані з оновленням стін. В ході цієї роботи комбінованого чотирибічний вежі з південного крила. Подальша робота не була істотно змінили зовнішній вигляд замку. Після Другої світової війни замок був відновлений турбуючись про поведінку готики.

Pierwsza informacja o obronnej siedzibie w Oporowie pochodzi z 1418 roku. Wzmianka dotyczy fortalicji, która była własnością podkomorzego łęczyckiego Mikołaj Oporowski herbu Sulima. Prawdopodobnie w miejscu obecnego zamku istniała wtedy czworoboczna wieża na terenie otoczonym fosą. Jan Długosz jako fundatora zamku wymienia Władysława Oporowskiego, który miał go wznieść w latach 1434-1449, jednak badania prowadzone na zamku od lat osiemdziesiątych XX wieku przez Janusz Tomalę i Janusza Pietrzaka wykazują, że już w początkach XV wieku wieża została włączona w obwód murów obronnych. Planowana budowa domu mieszkalnego przy kurtynie wschodniej nie została zrealizowana. Musiał jednak już przed 1434 rokiem istnieć tu także dom mieszkalny. Wjazd na zamek prowadził w kurtynie zachodniej muru, przy czworobocznej wieży. Wieża ta w tym czasie miała trzy kondygnacje i była podpiwniczona. Władysław Oporowski przebudował zamek. Wzniesiono za jego czasów obecne skrzydło południowe oraz wieżę w połowie długości muru wschodniego, w której na wyższej kondygnacji umieszczono kaplicę. Zamek posiadał jeszcze jedno skrzydło, północne, jednak było drewniane i po krótkim okresie zostało rozebrane. Na początku XVII wieku zamek przeszedł na własność Tarnowskich herbu Rola, później często zmieniał właścicieli, którymi byli kolejno Sołłohubowie, Korzeniowscy, Pociejowie, Orsetcy, Karscy. W ciągu XVIII wieku kilkukrotnie prowadzono tu niewielkie prace budowlane, związane głównie z odnowieniem murów. Podczas tych prac połączono czworoboczną wieżę ze skrzydłem południowym. Późniejsze prace nie zmieniły już zasadniczo wyglądu zamku. Po drugiej wojnie światowej zamek odrestaurowano troszcząc się o zachowanie gotyckiego wystroju. Znalazło w nim siedzibę Muzeum Wnętrz Stylowych oraz Urząd Stanu Cywilnego.