Golub He first appears in documents in 1258, when he shall be forwarded by the commander Dzierzgoń bishop Włocławek Wolimirowi. In 1293 years the law has made the exchange, and these areas returned to its limits. At once the Knights decided to erect defenses assumption here, is very important due to the location at the crossing of the Drwęca. Wood-earth fortifications built for 1295 years. Shortly afterwards, the political situation meant that insufficient strengthening decided to replace Conventual castle, which was built in the years 1300-1330. His ascent began Prussian national champion Konrad von Sack. Initially, only the perimeter walls built with buttresses at the corners and along the wall north and south. It is possible that already in the north-west corner stood a tower with a dungeon hunger. Main severity of construction work took place in the years 1305-1311, then dostawiono the wing walls. The concept of the original tower in the north-western corner but was abandoned in the construction wing of the castle. The castle was surrounded by a second circuit of the walls, in later years, strengthening it in the corners of the western side of the most threatened assault, two round towers. The castle proper layout of the rooms had a typical Teutonic assumptions. The cellars were intended for storage. At the lowest level, apart from the guard room at the entrance gate, there were areas of economic functions. Residential and representative character had the upper floor with a chapel in the southern wing commander and dwelling in the west. The highest tier was for granaries and storehouses of weapons combined with a porch defense. From the courtyard wings arcaded cloisters circulated. To the west of the castle were extensive rectangular ward surrounded by a separate circuit fortifications. Rectangle outer walls comprise an area measuring 70 to 100 meters, and from the rest of the hills to the west and east of the castle proper separated him wide cuttings across the headland. The fort on the river crossing was repeatedly besieged since its inception. In the years 1329-1333 Polish-Lithuanian army attacking Chelmno stormed the stronghold golubską. Like other border castles and castle as in Golub has been reinforced before the forthcoming Great War of Polish in 1409, but already in the military supply was so poor that retrofitting does not affect much on defense stronghold. Shortly castle was in the hands of the Polish subjected without fighting. Was reflected by the army of the Livonian Order of Livonia. Yet in 1410 the Golub emerged victorious troops of the Polish crew castle, which furnished an ambush luring knights from the walls of the castle and town. Although a large part of the crew were wiped out, the rest managed to take refuge back behind the gates of urban and there was no assault. It was not until after the Great War, when the castle came under the Peace of Torun in the boundaries of the monastic state, the Grand Master Heinrich von Plauen bother to strengthen the castle with more weapons. August 20, 1422, the Polish army Wladyslaw Jagiello and Lithuanian Duke Vytautas besieged Golub during the "war Golub". Fired from the department town surrendered quickly, but to defend the castle. Set on the west by 14 guns unleashed an intense bombardment of the castle walls, which the crew returned fire with guns held, according vetting before the war there were 20, but the fighting mayor Lipieńka posted to the new equipment. The shelling lasted four days, the walls of fired upon from the area seriously affected ward and 25 August przypuszczono first assault infantry but not completed successfully. The next day the attack was repeated, this time successfully completed, which certainly influenced the death of the commander and several brothers. After the capture of the castle Jagiello ordered to demolish part of the fortifications, including the north tower. After the war the castle was rebuilt, but the damage was so severe that the work continued until the mid-fifteenth century. During the Thirteen Years' War, the castle was taken over by the army of the Prussian Union, and then the king gave him a lease Grotowi from Ostrow. Soon after his crew manned the Czech. September 19, 1460, after the betrayal of the townspeople and the absence of Oldrzycha Czerwonka trapped in the Czech Republic entered the city military monastic. Coincidentally were also Czechs - the mercenary troops fighting on the side of the Teutonic Knights. Castle crew under the command of Andrew gunsmith did not give stronghold. This situation remained two years, until the summer of 1462 years already released from prison Oldrzych with a group of soldiers has been admitted by the townspeople for walls and bounced off the city from the hands of the Teutonic Knights. The second room Thorn gave the castle to the Polish king, who established here staroste. Partially castle was rebuilt in the sixteenth century, but the most important changes were made in the seventeenth century, when it became the property of Anna Vasa, sister of King Sigismund II. In the years 1616-1623 the Gothic walls obtained after a major refurbishment, the nature of late Renaissance residence. The summit was crowned with a parapet walls, corner towers were replaced with round square and facades pierced new, rectangular windows. Seriously changed the raw Gothic interior, and between the surviving tower and the west wing was built in międzymurzu new residential building. Another Swedish wars, the Great Northern War and the Seven Years' bring the castle destruction, but they were not significant. In 1765 the state of the castle by the vetting was good, and after the first partition of Polish offices placed in the castle Domain Golub, then was allocated to the military hospital. During the nineteenth century was twice damaged by hurricanes - in 1842 and 1867 years. Pozawalały in attics and ceilings, some walls in the north, south and east wing was not suitable for use. Others, however, still room time used - first as a prison, after - school. At the beginning of the twentieth century, the rebuilding, but soon blocked the implementation of these plans the First World War. In the period between the war strained again attempted to renovate the walls. During the Second World War, the Nazi youth were trained here. Once again after the war the castle was in the hands of the Polish August was carried out safety work, and then repair completed in 1966. The castle was adapted for cultural purposes. It houses the Regional Museum, a library and a hotel, and tournaments organized in Golub were the first who initiated the fashion for such events.

Замок у Голюбі (нім. Gollub) — чотирибаштовий тевтонський замок, зведений на рубежі тринадцятого і чотирнадцятого століть, побудований на пагорбі з видом на місто, тепер у межах міста Голюб-Добжинь (Польща). Спочатку тут була дерев'яна фортеця, що охороняла стратегічну переправу через річку Дрвенца. Річка Дрвенца є природною межею між землями Добжинського Ордену та Хелмно, розділених віками, розташованих по обидві сторони села, а потім міста - Голуб і Добжинь. Коли в 1231 році хрестоносці взяли Хелмно, річка стала кордоном між Польщею та Тевтонським орденом. У 1305-1311 роках на місці дерев'яної фортеці побудовано замок з цегли, що використовувася як база комтура, а після закінчення тринадцятирічної війни — як місце мера Ульріх Чєрвонка. Відновлений в 1422 році, коли добудовано дві круглі вежі зі сторони підзамку, з яких до наших днів залишилась одна. У 1616-1623 роках перебудований з подачі принцеси Анни Ваза, сестри польського короля Сигізмунда III: було додано аттик та будинок перед брамою. Зруйнований під час шведських воєн, а також в дев'ятнадцятому столітті, коли ураганні вітри в 1867 році частково знищили аттики. Після війни відновлений і відреставрований в 1959-1967 роках, а також під час відновлювальних робіт у 2006 році. Замок відреставровано в стилі ренесансу. У 1978 році замок був домом для однієї з перших польських історичних реконструкцій. Сьогодні тут знаходиться музей, готель і ресторан. У замку щороку відбуваються Великі Новорічні бали, участь у яких приймають найпопулярніші поляки року. Кульмінацією балу є поява привиду — Білої пані, роль якої виконує Міс Польща.

Golub pierwszy raz pojawia się w dokumentach w 1258 roku, kiedy zostaje przekazany przez komtura dzierzgońskiego biskupowi włocławskiemu Wolimirowi. W 1293 roku zakon dokonał wymiany i tereny te wróciły w jego granice. Od razu Krzyżacy zdecydowali się wznieść tu założenie obronne, bardzo ważne z powodu lokalizacji przy przeprawie przez Drwęcę. Drewniano-ziemne fortyfikacje powstały do 1295 roku. Niedługo potem sytuacja polityczna spowodowała, że niewystarczające umocnienia postanowiono zastąpić konwentualnym zamkiem, który powstawał w latach 1300-1330. Jego wznoszenie rozpoczął pruski mistrz krajowy Konrad von Sack. Początkowo wzniesiono tylko obwód murów z przyporami na narożach i przy murze północnym i południowym. Możliwe, że już wtedy w północno-zachodnim narożniku stanęła wieża z lochem głodowym. Główne nasilenie prac budowlanych miało miejsce w latach 1305-1311, wtedy dostawiono do murów skrzydła. Koncepcję z pierwotną wieżą w narożniku północno-zachodnim porzucono jednak przy wznoszeniu skrzydeł zamkowych. Zamek otoczono drugim obwodem murów, w późniejszych latach umacniając go w narożach zachodnich, strony najbardziej zagrożonej szturmem, dwiema okrągłymi basztami. Zamek właściwy miał układ pomieszczeń typowy dla założeń krzyżackich. Piwnice przeznaczone były na magazyny. Na najniższej kondygnacji, oprócz strażniczych pomieszczeń przy bramie wjazdowej, znajdowały się pomieszczenia o funkcjach gospodarczych. Mieszkalny i reprezentacyjny charakter miała górna kondygnacja z kaplicą w skrzydle południowym i mieszkaniem komtura w zachodnim. Najwyższa kondygnacja przeznaczona była na spichrze i magazyny broni połączone z gankiem obronnym. Od strony dziedzińca skrzydła obiegały arkadowe krużganki. Na zachód od zamku znajdowało się obszerne prostokątne przedzamcze otoczone osobnym obwodem umocnień. Prostokąt murów obwodowych obejmował obszar o wymiarach 70 na 100 metrów, a od reszty wzgórza na zachód i zamku właściwego na wschód oddzielały go szerokie przekopy w poprzek cypla. Warownia nad przeprawą rzeczną była wielokrotnie oblegana od początku swojego istnienia. W latach 1329-1333 wojska polsko-litewskie atakując ziemię chełmińską szturmowały warownię golubską. Podobnie jak inne graniczne zamki tak i zamek w Golubiu został wzmocniony przed zbliżającą się Wielką Wojną z Polską w 1409 roku, jednak już wcześniej zaopatrzenie w militaria było tak ubogie, że dozbrojenie nie wpłynęło znacznie na obronność warowni. Na krótko zamek znalazł się w rękach polskich poddany bez walk. Odbity został przez wojska Zakonu Kawalerów Mieczowych z Inflant. Jeszcze w 1410 roku pod Golubiem doszło do zwycięstwa polskich wojsk nad załogą zamkową, na którą urządzono zasadzkę wywabiając rycerzy zakonnych z murów zamku i miasta. Mimo, że wybito dużą część załogi, reszta zdołała schronić się z powrotem za bramami miejskimi i nie doszło do szturmu. Dopiero po Wielkiej Wojnie, kiedy zamek wrócił na mocy pokoju toruńskiego w granice państwa zakonnego, wielki mistrz Henryk von Plauen zatroszczył się o wzmocnienie zamku w większą ilość broni. 20 sierpnia 1422 roku polskie wojska Władysława Jagiełły i litewskie księcia Witolda obległy Golub podczas "wojny golubskiej". Ostrzelane z dział miasto poddało się szybko, zamek jednak się bronił. Ustawione od zachodu 14 dział przypuściło intensywny ostrzał murów zamkowych, na co załoga odpowiedział ogniem z posiadanych dział, według lustracji było ich przed wojną 20, jednak przed walkami wójt Lipieńka dosłał nowe uzbrojenie. Ostrzał trwał 4 dni, mury ostrzeliwane z terenu przedzamcza ucierpiały poważnie i 25 sierpnia przypuszczono pierwszy szturm piechoty nie zakończony jednak sukcesem. Następnego dnia powtórzono jednak atak, tym razem już zakończony powodzeniem, na co wpływ miała na pewno śmierć komtura i kilkunastu braci zakonnych. Po zdobyciu zamku Jagiełło rozkazał zburzyć część umocnień, w tym również północną wieżę. Po zakończeniu wojny zamek odbudowano, jednak zniszczenia były tak poważne, że prace trwały jeszcze do połowy XV wieku. Podczas wojny trzynastoletniej zamek został przejęty przez wojska Związku Pruskiego, a następnie króla oddał go w dzierżawę Grotowi z Ostrowa. Niedługo potem obsadziła go załoga czeska. 19 września 1460 roku po zdradzie mieszczan i pod nieobecność Oldrzycha Czerwonki uwięzionego w Czechach do miasta wkroczyły wojska zakonne. Zbiegiem okoliczności również byli to Czesi - walczący w najemnych wojskach po stronie Krzyżaków. Załoga zamkowa pod dowództwem Andrzeja Puszkarza nie oddała warowni. Taka sytuacja utrzymywała się dwa lata, dopiero latem 1462 roku zwolniony już z więzienia Oldrzych z grupą wojska został wpuszczony przez mieszczan za mury i odbił miasto z rąk krzyżackich. Drugi pokój toruński oddał zamek królowi polskiemu, który ustanowił tu starostę. Częściowo zamek przebudowano w XVI wieku, ale najpoważniejszych zmian dokonano w wieku XVII, kiedy przeszedł na własność Anny Wazówny, siostry króla Zygmunta II. W latach 1616-1623 gotyckie mury uzyskały, po gruntownej przebudowie, charakter późnorenesansowej rezydencji. Szczyt murów zwieńczono attyką, narożne wieżyczki kwadratowe zastąpiono okrągłymi, a w elewacjach przebito nowe, prostokątne okna. Poważnie zmieniono też surowe gotyckie wnętrza, a między ocalałą wieżą a skrzydłem zachodnim wzniesiono w międzymurzu nowy mieszkalny budynek. Kolejne wojny szwedzkie, wojna północna i siedmioletnia przynosiły zamkowi zniszczenia, jednak nie były one znaczne. W 1765 roku stan zamku według lustracji był dobry, a po pierwszym rozbiorze Polski w zamku umieszczono urzędy Domeny Golubskiej, potem przeznaczony został na wojskowy szpital. W ciągu XIX wieku dwukrotnie został uszkodzony przez huragany - w 1842 i 1867 roku. Pozawalały się attyki i stropy, część murów w północnym, południowym i wschodnim skrzydle nie nadawała się do użytkowania. Pozostałe jednak pomieszczenia nadal użytkowano - początkowo jako więzienie, potem - szkołę. Na początku XX wieku rozpoczęto odbudowę, szybko jednak przeszkodziła w realizacji tych planów pierwsza wojna światowa. W okresie między wojennym znów próbowano remontować nadwerężone mury. W czasie drugiej wojny światowej szkolono tu hitlerowską młodzież. Kiedy po wojnie znów zamek znalazł sie w rękach polskich przeprowadzono prace zabezpieczające, a potem remont zakończony w 1966 roku. Zamek zaadaptowano na cele kulturalne. Mieści się tu Muzeum Regionalne, biblioteka i hotel, a turnieje rycerskie organizowane w Golubiu były pierwszymi, które zapoczątkowały modę na takie imprezy.

Чтобы побывать в еще одном древнем тевтонском замке, стоит отправиться в городок Голюб-Добжинь, который был образован путем объединения двух соседних населенных пунктов в середине XX века. Голюб, расположенный на берегу реки Дрвенцы, был основан в XIII столетии. Его главной достопримечательностью является мощный кирпичный замок крестоносцев, построенный на стыке XIII-XIV веков. Тевтонцы появились тут, заинтересовавшись удачным местоположением селения. Жители Голюба контролировали брод через речку, что было довольно прибыльным делом. Для охраны переправы еще в XIII веке здесь был построен деревянный форт. По реке Дрвенца долгое время проходила природная граница между владениями Тевтонского ордена и Польши. Установив свою власть в Голюбе, тевтонцы не имели никакого веса в Добжине, расположенном на другом берегу реки. Ничего удивительного, что рыцари ордена хотели иметь свой форпост на границе с соседним государством. Для этого деревянный град снесли и на его месте возвели замок в готическом стиле, фасады которого в результате дальнейших реконструкций были украшены некоторыми ренессансными элементами. С местным замком связано немало тайн. Тут есть даже свое привидение Белой пани, которую часто во время новогодних балов изображает самая красивая местная девушка. Балы проходят тут ежегодно, они пользуются большой популярностью у многих польских знаменитостей. В подвалах замка, где ранее размещалась темница, теперь работает ресторан «Рыцарский». Здесь нет отбоя от желающих пообедать в старинном антураже. Несколько замковых залов занимает экспозиция этнографического музея. Тут собраны различные старинные предметы роскоши, оружие, рыцарские доспехи. Источник: https://www.votpusk.ru/country/dostoprim_info.asp?ID=16891#ixzz4QPeV30Wu

Samochod: PLN 5 Bus: PLN 15 PLN 15 - Studenci, emeryci: 10 zł - Dzieci i młodzież do 16 lat: 5 PLN Dzieci do 7 lat

-

-

-