Vogelsanck Castle is a moated castle in Zolder in the municipality of Heusden-Zolder, province of Limburg, Belgium. From 1308 to 1795 the castle was the centre of government of the free territory of Vogelsanck, which comprised the present villages of Zolder, Zonhoven, Houthalen, Stokrooie and the southern part of Heusden. Since 1741 the castle has belonged to the de Villenfagne de Vogelsanck family. The castle is situated to the north of the N72 between Hasselt and Beringen, which cuts the estate in two.

Le château de Vogelsanck est un château situé à Zolder, un village de la commune belge de Heusden-Zolder. Le château fut, de 1308 à 1795, le siège du territoire libre de Vogelsanck, qui s'étendait sur le territoire des localités actuelles de Zolder, Zonhoven, Houthalen, Stokrooie et la partie sud de Heusden. Le château est la propriété de la famille de Villenfagne de Vogelsanck depuis 1741. Le château se trouve le long de la N72, la route entre Hasselt et Beringen, qui coupe le domaine en deux. Le château n'est pas accessible au public. Le château L'histoire du château remonte à 1187, où l'on trouve mention d'une propriété des Comtes de Looz. Il n'est pas clair si cela était une grande ferme ou s'il y avait déjà un bâtiment fortifié. La plus ancienne partie de la structure vient d'un donjon en grès de fer du xive siècle. Depuis 1422, une aile renforcée fut rajoutée à la tour du château et le tout fut converti en un château par le seigneur, puis Henri de Bastogne. Vers 1440 apparut une chapelle dans l'aile est. En 1637, le château actuel fut à nouveau agrandi par Ferdinand van In- en Kniphausen, alors seigneur. Les adjonctions eurent lieu principalement sur l'aile sud, en style Renaissance mosane. Cette aile fut également équipée d'un plancher. Sur la base de la tour fut érigée une nouvelle tour dans le même style. Des étables et des granges furent également construites à l'extérieur des murs du château. En 1756, Jean-Ignace de Villenfagne agrandit encore le château, dans un simple style Louis XV. Les ailes est et ouest furent élevées d'un niveau, et l'aile est ornée d'un fronton rococo. Une ferme fortifiée fut construite près du château. En 1875, Jules de Villenfagne hérita du château. Il était marié à la comtesse irlandaise Camille Preston. Sous son impulsion, le château et le parc changèrent radicalement d'apparence. Le mur sud-ouest et de la guérite furent construits dans le style néo-Tudor. Le Parc Le château est entouré d'un grand parc. Le parc a été construit dans la seconde moitié du xviie siècle par Ferdinand van In-en Kniphausen. Il a été inspiré par les jardins Renaissance française. À la fin du xviiie siècle, le parc fut agrandi par Jean Louis de Villenfagne. Il y planta un arboretum avec près de 150 arbres indigènes et exotiques. Lady Preston, épouse de Jules de Villenfagne, remplaça le jardin à la française par un jardin à l'anglaise, qui était beaucoup plus grand et avec beaucoup plus d'eau que par le passé. Au milieu de l'étang fut érigée une grande île avec plantation. Beaucoup de ces plantations sont encore présentes dans le parc, qui couvre une superficie de 5 hectares. Le domaine Le domaine entourant le château couvrait à la fin du xviiie siècle une superficie de 1000 hectares, dont 450 hectares demeurent aujourd'hui dans la propriété privée. Le restant fut ouvert au public. Du côté nord, le domaine est délimité par l'autoroute E314. Le domaine se prolonge jusqu'à Bolderberg et les étangs du château de Terlaemen, et fait partie intégrante de la région des étangs du Limbourg central. Le domaine est traversé par les ruisseaux Echelbeek et Laambeek.

Het kasteel Vogelsanck is een waterkasteel in Zolder, een deelgemeente van de Belgische gemeente Heusden-Zolder. Het kasteel was van 1308 tot 1795 de bestuurszetel van het vrije Land van Vogelsanck dat bestond uit de huidige deelgemeenten Zolder, Zonhoven, Houthalen, Stokrooie en het zuidelijke deel van Heusden. Sinds 1741 is het kasteel eigendom van de familie de Villenfagne de Vogelsanck. Het kasteel ligt langs de N72, de verbindingsweg tussen Hasselt en Beringen, die het domein doormidden snijdt. Een lange, smalle gekasseide oprijlaan verbindt het kasteel met de N72. Kasteel Vogelsanck is niet toegankelijk voor het publiek. Het kasteel De geschiedenis van het kasteel gaat terug tot 1187 toen er reeds sprake was van een jachtgoed van de graven van Loon. Het is niet duidelijk of het hier ging om een grote herenboerderij of er reeds een versterkt gebouw was. Het oudste gedeelte van de bovenbouw is afkomstig van een donjon in ijzerzandsteen uit de 14e eeuw. Vanaf 1422 werd een versterkte vleugel aan de kasteeltoren toegevoegd en werd het geheel verbouwd tot een kasteel door de toenmalige kasteelheer Hendrik van Bastenaken. Omstreeks 1440 kwam er ook een kapel in de oostvleugel. Vanaf 1637 werd het bestaande kasteel nogmaals vergroot door Ferdinand van In- en Kniphausen, de toenmalige kasteelheer. De uitbreidingen gebeurden overwegend aan de zuidvleugel in Maaslandse renaissancestijl. Deze vleugel werd ook van een verdieping voorzien. Op de torenbasis werd een nieuwe toren gebouwd in dezelfde stijl. Ook werden er buiten de kasteelomwalling stallen en voorraadschuren gebouwd. Vanaf 1756 bouwde Jean-Ignace de Villenfagne het kasteel verder uit in een eenvoudige Lodewijk XV-stijl. De oost- en westvleugel werden van een verdieping voorzien en de oostvleugel heeft een rococofronton. In de buurt van het kasteel werd de kasteelboerderij gebouwd. In 1875 erfde Jules de Villenfagne het kasteel. Hij was gehuwd met de Ierse gravin Camille Preston. Onder haar bezieling veranderden het kasteel en het park grondig van aanblik. De zuidwestelijke gevel en het poortgebouw werden uitgebouwd in neotudorstijl. Het park Het kasteel is omgeven door een groot park. Het eerste park werd aangelegd in de tweede helft van de 17e eeuw door Ferdinand van In- en Kniphausen. Hij liet zich inspireren door de Franse renaissancetuinen. Op het einde van de 18e eeuw werden het park verder uitgebreid door Jean Louis de Villenfagne. Hij liet een volledig arboretum aanplanten met zo'n 150 inheemse en uitheemse boomsoorten. Lady Preston, de echtgenote van Jules de Villenfagne, verving de Franse tuin door een Engelse tuin die veel groter was en waarin veel meer water voorkwam dan voorheen. In de grote vijver werd een eiland met beplanting aangelegd. Veel van deze beplantingen zijn nog steeds aanwezig in het park dat een oppervlakte heeft van 5 hectare. Het domein Het domein rond het kasteel besloeg op het einde van de 18e eeuw ruim 1000 hectare waarvan nu nog steeds 450 hectare als privédomein overblijft. Het overige deel werd opengesteld voor het publiek. Aan de noordzijde wordt het domein begrensd door de autosnelweg E314. Het domein loopt verder tot in Bolderberg en het vijvergebied aan het kasteel Terlaemen en maakt volledig deel uit van het vijvergebied Midden-Limburg. Het domein bestaat uit vooral bossen, met vijvers en weilanden. Zowel de Echelbeek als de Laambeek lopen door het domein. De vijvers zijn een broedgebied voor watervogels.