The Château de Duras (Castle of Duras) in Duras, part of the Belgian city of Sint-Truiden is built in the Classical style . This Belgian castle was built between 1787 and 1789 and is located in a beautiful area. The castle was built on the location of the original castle of the Counts of Duras, which was built in 1102. The castle grounds cover an area of more than 100 ha, consisting of woods, meadows, fields and orchards. It also includes a watermill and a farm. It is now a protected monument. Architecture The castle was built by the van der Noot family, which includes Henry van der Noot, one of the main landowners in Brabant. Taking place during the time of the French Revolution, the construction of such a landmark was an expensive and risky undertaking. The Dinant architect, G. Henry designed the facade and outbuildings. A striking feature of the façade are the six Ionic columns, which carry a small dome. For the interior design, G. Henry used many elements commonly found in French buildings and hotels. The large and impressive reception hall is a central feature around which all other rooms are grouped. History In 1902 the castle was almost completely destroyed by a fire, but was immediately rebuilt. During World War II the castle was surprisingly not seized by German troops. At the end of the war, in the year 1945, the castle was deliberately hit by a German V1 rocket. Many rooms were badly damaged because of that attack. Between 1960 and 1962 the castle was completely restored with the support of the Belgian State and the Count of Liederkercke. Earlier, in 1948, the castle was already declared as a protected monument. Count Jean-Joseph van der Noot married Florence Ruys Scheeren, Countess of Elissem near Landen. One of their children, Louise, got married on April 27, 1803 to Prince Louis de Ligne, son of Charles-Joseph, 7th Prince of Ligne and Princess Franziska of the house of Liechtenstein. They had three children including a son, Eugène, 8th Prince of Ligne (1804–1880), who was a distinguished Belgian statesman. After the death of her husband in 1813, Louise married Count Charles d'Outremont, whose family still in possession of the castle. Several times a year the castle can be visited by the public, and it can be rented for weddings.

Het kasteel van Duras is een kasteel in Duras, een deelgemeente van de Belgische stad Sint-Truiden. Het kasteel is een typisch voorbeeld van de neoclassicistische architectuur, zoals die zich aan het eind van de 18e eeuw ontwikkelde. Geschiedenis Oorspronkelijk stond er op deze plaats een oude waterburcht van de graven van Duras, die al in 1102 werd genoemd. Het huidige kasteel is gebouwd tussen 1787 en 1789 naar een ontwerp van Ghislain-Joseph Henry. De opdracht voor de bouw werd gegeven door de toenmalige eigenaren, de familie Van der Noot, waartoe onder andere Hendrik van der Noot behoorde, een van de voornaamste grootgrondbezitters in Brabant. In deze tijd van dreigende revolutie was het optrekken van een dergelijk kostbaar en de aandacht trekkend gebouw een gewaagde onderneming. In 1902 werd het kasteel vrijwel volledig verwoest door een brand, maar het werd onmiddellijk heropgebouwd. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd het kasteel uitzonderlijk niet door de Duitse troepenmacht in beslag genomen. Aan het einde van de oorlog, in het jaar 1945, werd het kasteel met opzet door een Duitse V1-raket geraakt. Vele vertrekken waren hierdoor sterk beschadigd. Tussen 1960 en 1962 werd het kasteel met behulp van de Belgische staat en door Graaf van Liederkercke volledig gerestaureerd. Daarvoor, in 1948, werd het kasteel al uitgeroepen als beschermd monument. Graaf Jean-Joseph van der Noot trad in het huwelijk met Florence de Ruyssche, gravin van Elissem, nabij Landen. Een van hun kinderen, Louise, trad in het huwelijk op 27 april 1803 met Prins Louis de Ligne, zoon van Charles en prinses Hélène, van het Poolse Massalska Huis. Ze hadden drie kinderen onder wie een zoon, Eugène, die een troonpretendent van België zou worden. Na de dood van haar echtgenoot in 1813, trad Louise een tweede maal in het huwelijk met graaf Charles d'Outremont, wiens familie nog steeds in het bezit is van het kasteel. Enkele malen per jaar is het kasteel door het publiek te bezichtigen, en het is steeds te huur voor trouwfeesten. Architectuur De uit Dinant afkomstige architect Ghislain-Joseph Henry ontwierp de voorgevel en de bijgebouwen in Toscaanse stijl. Opvallend aan de voorzijde is de uitspringende vestibule die voorafgegaan wordt door zes Ionische zuilen, die een kleine koepel dragen. Wat de binnenarchitectuur betreft heeft Ghislain-Joseph Henry veel elementen uit de plattegronden van Franse gebouwen en hotels gehaald. De grote en indrukwekkende ontvangstzaal is een spil waarrond alle andere vertrekken zijn gegroepeerd. Het kasteel ligt te midden van een park en is te bereiken via een platanendreef. In het park staat een van de grootste mammoetbomen van Limburg[1]. Het kasteelpark is onderdeel van een domein van meer dan 100 ha, bestaande uit bossen, weilanden, akkers en hoogstamboomgaarden. Er hoort ook een watermolen bij en een landbouwbedrijf.