Pałac we Włosieniu powstał w latach 1715 – 1720 z polecenia marszałka ziemi zgorzeleckiej Jana Gottloba von Gablenz
Pałac we Włosieniu powstał w latach 1715 – 1720 z polecenia marszałka ziemi zgorzeleckiej Jana Gottloba von Gablenz. W 1887 r. dokonano jego przebudowy mającej na celu nadanie pałacowi bardziej „staroniemieckiego” stylu. W tym celu sprowadzono architekta Hülsenbecka, który zaprojektował m.in. podjazd pod 30 – stopniowe schody.
W latach 1931 – 1945 majątek należał do hrabiego Maksymiliana von Sponeck. W tym czasie w pałacu kwitło życie towarzyskie. Bywali tu przedstawiciele arystokracji z całych Niemiec, a także zagraniczni dyplomaci. M.in. goszczono irlandzkiego ambasadora Wornoca i brytyjskiego attache wojskowego Browna.
Jako że rodzina von Sponeck była spokrewniona z arystokracją rosyjską, w pałacu znaleźli schronienie biali emigranci – hrabiostwo Cronjhelm.
Po II wojnie światowej pałac został ogołocony przez szabrowników. Wiadomo, że znajdowały się w nim cenne zbiory porcelany, szkła i malarstwa. Przez pierwsze powojenne lata budynek nie był zagospodarowany. Dopiero w latach 1976 – 1978 przeprowadzono renowację pałacu z funduszy Sudeckiego Zjednoczenia Rolno – Przemysłowego i PGR Sulików. Odremontowany obiekt mieścił wówczas hotel.
Upadek pałacu nastąpił w październiku 1979 r., kiedy to w jednym z pomieszczeń wybuchł pożar i całkowicie go strawił.
(źródło : "Polskie Górne Łużyce". Waldemar Bena. Zgorzelec 2003)