This is a knight's castle ruins, built on an irregular plan at the turn of the XIII and XIV centuries. At the end of the XIII century a brick castle appeared partially built, it consisted of peripheral semicircular stone walls and wooden buildings in the courtyard. It is likely that the entrance was on the south, and the castle was surrounded by a canal. The castle obtained a full form at a time when the property was belonged to Jan Seckilin. In the first quarter of the XIV century a residential tower with four floors and a height of about 18 m was established. The stone tower was built on the rectangular plan with dimensions of 8 to 10 meters. In the XV century castle was the seat of the knight-robber Georga Reibnitz, in the second half of the XV century - of zenbytsky dukes. Since the beginning of XVI century castle belonged to the family Seidlits who, around 1540, gave it the character of the Renaissance. Also, with the help of Giovanni Bernardo, architect from Verona, outer fortifications were modified. Over the next century the castle was owned by several noble families, and in 1839 it was acquired by Prince Wilhelm Orański. Last renovation was in 1841, the the castles was damaged in 1945.
Renaissance frames of doors and windows preserved on the facades, also castle walls, the contours of the peripheral walls, bastions and ditches preserved.

Castle in Ciepłowodach

Account

by category

Login

Name

by region

Title

Name in English

Defensive tower in Wilks was probably built shortly after the mid-fifteenth century by Reibnitzów. In 1473 years the good Wilkowski, probably from an existing tower, bought Niclas Nimitz. Before the year 1640 Christoph Nimitz completely rebuilt and expanded the assumption in the Renaissance style. Later not already been carried out major construction work and until now completely preserved building is the state of the seventeenth century. The walls of the original tower are preserved in the south-east wing, which is preserved walled Gothic entrance portal.

Tower of Wilks Great

Knight's castle was built of stone and brick in one half of the fourteenth century. At the turn of the sixteenth and seventeenth century, was rebuilt in Renaissance style and fortified embankments, bastions and a moat. Shortly afterwards walled perimeter. In the eighteenth century. Cistercian monastery in the hands of Henryków. Since 1812 years the property of the king, then was sold to private owners. Rebuilt in the eighteenth and nineteenth century lost original appearance. The band is preserved buildings tall square tower, residential buildings and perimeter walls and the strengthening of amphibians.

Castle in Witostowicach

Krzywa wieża w Ząbkowicach Śląskich – średniowieczna krzywa wieża w Ząbkowicach Śląskich, która jest jedną z ciekawostek turystycznych Dolnego Śląska. Nazywana jest „śląską Pizą”. Jest to najwyższa krzywa wieża w Polsce – ma 34 m wysokości, a jej obecne odchylenie od pionu wynosi 2,14 m, a na jej szczyt wiedzie 139 schodów. Swoje święto obchodzi co roku w drugi weekend lipca (piątek – sobota) podczas „Dni i Nocy Krzywej Wieży” – kulturalno-rekreacyjnego wydarzenia, które ściąga turystów i gości na występy gwiazd polskiej muzyki, happeningi, wystawy, pokazy i inne atrakcje. Podczas imprezy Krzywą Wieżę można zwiedzać aż do godziny 00.00

Początki krzywej wieży nie są dziś znane z powodu braku źródeł pisanych. Kilku niemieckich badaczy twierdziło, że wieża jest pozostałością przedlokacyjnego zamku (tzw. Bergfried). Zamek ten miał zostać wzniesiony przez książąt świdnickich, a zniszczony przez wojska walczące z czeskim królem Jerzym z Podiebradów[potrzebny przypis]. O wiarygodności tej hipotezy świadczy to, że dolne partie murów (do wysokości 10 m) zbudowane są z kamienia i zaprawy wapiennej[1][4].

Niezwykle duża, przekraczająca 4 metry, grubość murów tej części wieży także zdaje się wskazywać na jej pierwotnie obronny charakter. Potwierdzają to także badania archeologiczne przeprowadzone w 1999 i 2000, w wyniku których przy ul. Długiej, na wysokości Krzywej Wieży, odsłonięto fragmenty muru kamienno-ceglanego.

Po przesunięciu murów miejskich, w XIV wieku powiększył się obszar zabudowany miasta. Z dawnej baszty postanowiono zrobić dzwonnicę kościoła parafialnego pw. św. Anny. Zakończenie budowy nastąpiło prawdopodobnie w 1413 roku. 24 sierpnia 1598 wieża przechyliła się o 1,5 m. Prawdopodobnie miały na to wpływ ruchy tektoniczne w pobliskim Bardzie lub też zwiększony ciężar nadbudowanej wieży. W 1858, kiedy całe miasto objął wielki pożar, wieża uległa znacznemu zniszczeniu, szczególnie w części szczytowej, i władze pruskie zamierzały ją rozebrać. Na szczęście władze miejskie były innego zdania i po długotrwałych zabiegach obiekt odbudowano. Dawne zwieńczenie w postaci blaszanego hełmu zastąpiono attyką w kształcie jaskółczych ogonów. W grudniu 2007 zakończył się gruntowny remont zewnętrznych ścian wieży.

Krzywa wieża jest dostępna dla zwiedzających, można ją zwiedzać: od 01 kwietnia do 31 października – codziennie od godz. 09.00 do godz. 18.00, od 01 listopada do 31 marca – od wtorku do soboty, od godz. 09.00 do 17.00

Krzywa wieża w Ząbkowicach Śląskich

Renaissance mansion rebuilt from a Gothic castle between 1522 and 1532 during the reign of Charles I of Podebrady.

The history of the castle in Ząbkowice Śląskie dates back to the beginnings of the XIVth cent. The first mentions of the stronghold existing there originate from 1321, and duke Bernard of Świdnica is regarded as its builder. 15 years later the duke Bolko II of Ziębice pawned the town with the castle, whereas his son duke Nicholas the Small went even further and in 1351 sold a pawned estate to Charles IV. Then the castle belonged to the Luxembourg, and in Hussite wars' time was destroyed. In the second half of the XVth cent. the ruins became the Podiebradowicz family's property, who reinforced the castle. Construction works, however, did not help much, since in 1468 the stronghold was destroyed again, this time by the burghers of Wrocław. Subsequent destructions were brought by the siege and the conquest of the castle by Hungarian armies in 1489.

In the years of 1524-1532 on the remnants of the medieval castle arose the renaissance residence, the ruins of which you can admire at present. In the second half of the XVIth cent. the building gained the reinforcements, which, however, did not rescue it from destructions again, this time caused by thirty-years' war. Abandoned in 1728 the castle suffered from partial burning in 1784 and since then has remained in ruin.

Castle in Ząbkowice Śląskie

The castle was built in the fifteenth century. In 1600, expanded and rebuilt in Renaissance style. Rebuilt and enlarged in the eighteenth and nineteenth centuries. Originally surrounded by earthen fortifications whose remnants are preserved in the surroundings of the castle today. It was renovated in 1964-1966. 
Today is privately owned, but is not in use (probably).

Castle in Stoszowice

Kamieniec Ząbkowicki is a 19th century neo-Gothic castle, designed by the renowned architect Karl Friedrich Schinkel for the princess Marianne von Oranien-Nassau. Kamieniec Zabkowicki Castle is one of the most beautiful castles in Poland . It is situated in Lower Silesia, in the village of Kamieniec Ząbkowicki. Although designed by Schinkel, but most of the time, the building of the place was managed by a young architect, Ferdinand Martius. In 1848 the works on the castle were stopped because of the divorce of the princess but in 1853, were restarted. The lavish gardens and terraces were designed by Petera Josepha Lenné. In 1873, princess Marianne gave the palace to her son Albrechta. After the war the palace was severely damaged by the Russian Army and only in the 1980 its reconstruction started. Today, there is a restaurant and a hotel in the palace.

Kamieniec Zabkowicki Palace

Pierwsza wzmianka o miejscowości: 1447r.

W pierwszej połowie XV w. Jagielno wchodziło w skład dóbr rodziny von Borsnitz. W dokumencie z 1469r. wzmiankowani byli bracia Hans i Heinz von Borsnitz. Kolejnymi właścicielami miejscowości byli przedstawiciele rodu von Pogrell. Przed 1632r., po śmierci Zygmunta von Pogrell majątek odziedziczyła jego córka, Maria Margaretha, małżonka Heinricha von Reder und Türpitz (z Cierpic). W 1666r. Jagielno kupił Christoph Leopold von Schubarth und Bruck. Pod koniec wojny siedmioletniej dobra należały do generała majora Joachima Friedricha Christiana von Tresckow (zm. 1762r.). Następnie właściciele majątku często się zmieniali. W 1783r. Jagielno posiadał kolejny generał major – Martin Anton von Puttkammer. Po nim dobra należały do rodziny von Reibnitz i rodziny Hofereller, by na początku XIX w. przejść na własność rodu von Paczensky und Tenczin. W 1830r. właścicielem dóbr był major Reich, a po nim jego spadkobiercy. W 1858r. posiadłość nabył Hermann Nathan z Hamburga. W 1886r. majątek liczący 366ha należał do Gebharda von Byern, od którego trzy lata później kupił go baron Elgar von Dalwig. Baron von Dalwig pomiędzy 1894 a 1902rokiem połączył kilka posiadłości w dobra Jagielno (Herrschaft Deutsch Jäg). Ich całkowita powierzchnia liczyła 748ha, w tym samego Jagielna 377ha. W 1907r. Elgar von Dalwig sprzedał dobra powiększone do 898ha hrabiemu Leo von Ballestrem (ur.1873r., zm.1915r.), synowi Franciszka II von Ballestrem z Pławniowic. Po śmierci hrabiego Leona w czasie pierwszej wojny światowej majątek odziedziczył wdowa po nim hrabina Ewa von Ballestrem, z domu baronowa von Durant. Jako właścicielkę wymieniają ją księgi adresowe do 1930r. W 1937r. była współwłaścicielką dóbr wraz z dwiema dorosłymi córkami: Marią Ewą (ur. 1905r.) i Marią Agnieszką (ur. 1908r.). W rękach rodziny von Ballestrem posiadłość pozostała do końca drugiej wojny światowej, następnie została znacjonalizowana i przekazana w zarząd Państwowemu Gospodarstwu Rolnemu. Pałac zaniedbany po 1945r. powoli popadał w ruinę. W 1976r. był jeszcze częściowo użytkowany, w latach osiemdziesiątych został ostatecznie opuszczony i zniszczony. Obecnie ruiny wraz z otaczającym je parkiem są własnością prywatną. Całą posiadłość otacza solidne ogrodzenie. Resztki zabytku można zobaczyć tylko z większej odległości. Prywatny inwestor odgruzował ruiny, nie prowadzi jednak żadnych prac przy odbudowie pałacu. Trudno określić jakie są jego plany wobec tego miejsca.

W pierwszej połowie XV w. w Jagielnie został wzniesiony zamek, zniszczony w 1443r. na rozkaz księcia oleśnickiego Konrada IV (zm. 1447r.), biskupa wrocławskiego. Następnie zamek został odbudowany przez rodzinę von Pogrell. Po przebudowie w pierwszej połowie XVII w. rezydencja założona na rzucie kwadratu z czterema narożnymi wieżami mogła przypominać pałac w Wojanowie. Kolejne przekształcenia pałacu w Jagielnie miały miejsce w drugiej połowie XVII i w XVIII w. Pod koniec XIX w. Elgar von Dalwid rozbudował rezydencję o dodatkowe skrzydła.  Po 1907r. ostatniej przebudowy pałacu dokonała rodzina von Ballestrem. Zabytek był budynkiem renesansowym, z elementami neorenesansowymi i neogotyckimi. Murowany z kamienia i cegły, pierwotnie potynkowany. Obecnie zachowane przede wszystkim mury obwodowe. W elewacji zachodniej fragmentarycznie przetrwała dwukondygnacyjna trójosiowa loggia. Wokół pałacu rozciąga się rozległy park krajobrazowy. W pobliżu zabudowania gospodarcze folwarku, pochodzące z XIX w. i pierwszego ćwierćwiecza XX w. W nieznanych okolicznościach w ścianie jednego z pofolwarcznych budynków znalazła się tablica z kartuszem herbowym hrabiego von Wartensleben, z pobliskich Samborowic. Jagielno nigdy nie było własnością rodziny von Wartensleben. Możliwe, że kartusz przeniesiono po drugiej wojnie światowej, z rozpadającego się pałacu w Samborowicach. Jest jednak jeszcze inna hipoteza, być może Otto von Bangerow z Samborowic prowadził w swojej rezydencji w latach dwudziestych XX w. prace budowlane i postanowił pozbyć się kartusza, z herbem jej wcześniejszego właściciela. Kartusz mógł zostać przekazany rodzinie Ballestrem, która wmurowała go w ścianę wznoszonego budynku gospodarczego.

Dojazd komunikacją publiczną do Jagielna jest praktycznie nierealny, w miejscowości zatrzymują się tylko pojedyncze autobusy PKS z Samborowic i Strzelina. Do samego Strzelina z Górnego Śląska najłatwiej dotrzeć pociągiem z przesiadką we Wrocławiu. Podróżującym samochodem proponuję jechać autostradą A4 w kierunku Wrocławia do węzła Przylesie, następnie DK401 do Grodkowa i dalej DK385 w stronę Ziębic. Z tej ostatniej trasy za miejscowością Jagielnica należy skręcić w lewo w lokalna drogę prowadząca prosto do Jagielna. Ruiny pałacu i parkiem znajdują się na lewo od drogi. Odległość: z Gliwic w jedną stronę około 150 km. Samochód można zaparkować przy zabudowaniach gospodarczych dawnego folwarku. 