De Voorst House was built around 1700 by Arnold Joost van Keppel after he had made a fortune serving at the court of Governor (Stadholder) William III.The house was nicknamed ´The little palace´ because of its similarity to William III’s Palace Het Loo in Apeldoorn. The estate’s luscious gardens on the other hand, gained it the additional moniker of ‘Versailles of the Achterhoek’.

Scandal
The Van Voorst family was originally simple landed gentry, a status that changed little when the family married into the Van Keppel line in 1565. One of the Van Keppels, Oswald van Keppel, had a rather dubious reputation for tax evasion, public drunkenness, debt and violence. According to one account in 1668, Oswald was visiting a man named Coenraad van Linden when he tore his house to pieces and gave his wife a black eye and a bloody nose.

Arnold Joost van Keppel
Oswald’s son, Arnold Joost van Keppel studied at Cambridge and served at the court of Governor (Stadholder) William III, where he quickly became one of the stadholder’s confidents. When William III became king of England in 1689, Arnold profited from this relationship and was made Baron of Ashford, Earl of Albemarle, a member of parliament, chamberlain in the royal household and a general. In order to solidify his status, he built a luxurious country house on his ancestral lands. The house was clearly inspired by Palace Het Loo in Apeldoorn and the gardens were even designed by William III’s landscape gardener.

Fire
The good fortune of the Van Keppel family proved to be short-lived and just 50 years after it was built, De Voorst House changed hands and in 1846, an investor even tore down several of the buildings. However, the biggest blow for the house came in 1943, when the main building and nearly its entire interior burned down. The fire was not a result of the war, but a careless painter. Since then, De Voorst House has been completely restored and furnished as a grand hotel, wedding and conference venue.  

https://excitinghistory.com/buitenplaatsen-en-landgoederen/huis-de-voorst-eefde

De Voorst

Account

by category

Login

Name

by region

Title

Name in English

Huis 't Velde is een statig wit landhuis ten oosten van Warnsveld, dat sinds 2005 deel uitmaakt van de gemeente Zutphen, in de Nederlandse provincie Gelderland. De geschiedenis van deze voormalige havezate gaat terug tot minimaal 1326 en heeft prominente bewoners gekend zoals Arnold Joost van Keppel (eerste graaf van Albermarle). Het huis wordt beheerd door de stichting Het Geldersch Landschap en is sinds 1976 in gebruik door de School voor Politie Leiderschap (SPL) als conferentie- en studiecentrum.


Middeleeuwen
De vroegste vermelding dateert uit 1326 als Gelders leen waarbij Hendrik van Suderas wordt genoemd als eigenaar van "'t goet ten Velde". Verder zijn in de kelder van het huis restanten gevonden van een klein middeleeuws gebouw, maar het huis is in deze periode nog van geen noemenswaardig belang.

Middeleeuwen

De vroegste vermelding dateert uit 1326 als Gelders leen waarbij Hendrik van Suderas wordt genoemd als eigenaar van "'t goet ten Velde". Verder zijn in de kelder van het huis restanten gevonden van een klein middeleeuws gebouw, maar het huis is in deze periode nog van geen noemenswaardig belang.

Bentinck

Pas in de zestiende eeuw ontstaat de basis van het huidige huis wat onder andere nog te herleiden is uit stijlelementen zoals de driehoekige frontons met schelpmotieven in de gevel van het oudste deel van het hoofdgebouw bij de entree. Bij een restauratie in de jaren 60 stuitte men op deze en andere renaissanceversieringen en heeft men ze zodanig in de restauratie verwerkt dat ze zichtbaar zijn gebleven.

In 1516 komt 't Velde in het bezit van het geslacht Bentinck wanneer Catharina Leerinck, de echtgenote van Hendrik Bentinck het goed erft van haar broer Andries. Hoewel het geslacht pas in de achttiende eeuw zijn hoogtijdagen viert was deze Hendrik Bentinck (het geslacht kent vele Hendri(c)ken) als rentmeester van de hertogelijke domeinen op de Veluwe beslist al een vooraanstaand man.

Rond 1597 laten Johanna Bentinck en haar man Gosen van Lawich het huis grondig verbouwen waarbij vrijwel zeker de complete oostelijke vleugel inclusief het achtkantige torentje aan de voorkant is aangebouwd. Waarschijnlijk stammen ook de trapgevels aan de achterzijde uit deze periode. Omdat het huis zich daarmee aan voor- en achterzijde met twee volledig verschillende bouwstijlen presenteert wordt het ook wel "het huis met de twee gezichten" genoemd.

Van Keppel

In 1691 komt het huis in het bezit van Arnold Joost van Keppel tot Voorst, graaf van Albemarle die rond dezelfde tijd op het iets noordelijker gelegen landgoed van zijn voorouders in Eefde ook Huis De Voorst laat bouwen. Graaf Arnold was zeer intiem bevriend met koning-stadhouder Willem III en kon daarom de stadhouderlijke architect Daniël Marot en Jacobus Roman die ook aan Paleis Het Loo hadden gewerkt inschakelen bij de bouw van Huis De Voorst - er ontstaat een kleine replica van Het Loo die, mede vanwege de tuinen, ook wel "het Versailles van de Achterhoek" wordt genoemd.

Rond 1700 laat hij ook het oude hoofdgebouw van Huis 't Velde, waar inmiddels zijn moeder woont, naar het westen verlengen en wordt de hele zuidelijke hoofdvleugel onder één dak gebracht. Omdat de zeventiende-eeuwse trapgevels aan de achterkant intact worden gelaten behoudt het huis daar deels het karakter van een havezate. Algemeen wordt aangenomen dat Daniël Marot ook bij deze verbouwing betrokken is geweest en dat onder andere de twee met acanthusmotieven gesierde schouwen door zijn inmenging zijn aangebracht.

Van Dorth

De volgende eigenaar wordt baron Jan Adolph Hendrik Sigmund van Dorth die het huis in 1745 in zijn bezit krijgt, vader van de Freule van Dorth. In 1748 biedt het huis onderdak aan de verjaagde koning van Corsica Theodor von Neuhoff die familiebanden met Van Dorth heeft. Het gaat de Van Dorths echter niet voor de wind en in 1795 worden al hun bezittingen in beslag genomen, waarna Huis 't Velde in 1801 openbaar onder de hamer komt en gekocht wordt door Anna Aleida Bouwer, die sinds 1780 als douairière (weduwe van) Jacob Derk Burchard van Heeckeren door het leven gaat.

Van Dijk

Na aankoop door de adellijke weduwe wisselt het huis in korte tijd een aantal keren van eigenaar en komt het in 1809 in het bezit van Van Markel Bouwer en in 1816 van Van Nispen, voordat het in 1824 door mr. J.A. van Dijk gekocht wordt die er weer wat serieuzer werk van maakt. Zo worden de ramen vervangen door nieuwe in 'Empire'-stijl en wordt het huis voor het eerst wit gepleisterd. Ook wordt de balzaal opgeknapt en krijgt de hal decoratief stucwerk. Hendrik van Lunteren krijgt opdracht het park aan te pakken en verandert dit in een landschappelijke stijl.

Vanaf 1899 mag de familie van Dijk zich "Van Dijk van 't Velde" noemen en het Huis blijft nog tot 1959 in het bezit van de familie.

Huis 't Velde

Landgoed het Haveke is een landgoed in de plaats Eefde, vlak bij Zutphen, in de Nederlandse provincie Gelderland.

Het bestaat uit een rond 1860 gebouwd herenhuis, omgeven door een 14 hectare grote Engelse tuin naar een ontwerp van Leonard Anthony Springer met bos en verzorgde gazons. Kilometers lange wandelpaden voeren door het park en zijn overdag vrij toegankelijk voor het publiek.

Historie

Een eerste vermelding van het huis vinden we in 1481 als Herman ter Havick in het huwelijk treedt en zijn echtgenote als huwelijksgift een grote som geld, alsmede "die hofstede thoe Angeren" schenkt.

Rond 1860 werd het oude huis afgebroken en is het huidige huis gebouwd. Hierna zou het huis nog enige malen van eigenaar veranderen totdat het in het bezit kwam de familie van Rechteren-Limpurg-Speckfeld. Door vererving kwam het in het bezit van de huidige bewoners.

Huize het Haveke

Kasteel Den Bramel aan de Almenseweg 45 is een van de acht kastelen van Vorden. Het kasteel dankt haar naam aan Gerrit den Bramel, die ook wel Gerrit van Bramelen werd genoemd. Hij bezat het kasteel in 1396. Dit middeleeuwse kasteel werd in de achttiende eeuw verbouwd tot een statig buitenhuis.

Storm van 's-Gravesande
Den Bramel werd tussen 1720 en 1726 in de huidige vorm verbouwd. In 1824 kwam de buitenplaats in het bezit van C.J.J. Storm van 's-Gravesande. Hij liet een aantal veranderingen aanbrengen. Omstreeks 1868 werd dit huis voorzien van een trapgevel in de stijl van de neorenaissance. In 1881 plaatste men het opvallende torentje en werd het dak met leistenen afgedekt. De familie Storm van 's-Gravesande verkocht het huis in 1897 aan de uit Duitsland afkomstige Heinrich Thate.

Thate
Thate belastte zijn zoon Wilhelm Julius met de exploitatie van het landgoed. Het voorplein werd opnieuw ingericht en men bouwde enkele nieuwe opstallen, zoals een houtschuur en een dienstwoning. Dit gebouw uit 1907 staat aan het begin van de oprijlaan naar het huis. Het negentiende-eeuwse kasteelpark werd door bebossing in de twintigste eeuw minder open. Het landgoed is opengesteld voor het publiek. Het buitenhuis en de omringende tuinen zijn niet toegankelijk.

Kasteel De Bramel

Kasteel 't Joppe

Hackfort Castle is a castle in Vorden, in the Dutch province of Gelderland. The castle is owned by the Vereniging Natuurmonumenten, The Association for the Preservation of Natural Monuments.

Architectural history

In 1392, the lending register of the lords of Bronckhorst mentions "Hacforden", a house with an outer castle and canals. Hackfort Castle's earliest known history can be traced back to 1324, when the Lord of Bronckhorst commissioned the build of a castle. It was largely destroyed by Spanish troops in 1586 during the Eighty Years' War. It was rebuilt in 1598 by Borchard van Westerholt. The castle was considerably rebuilt in 1788 by Borchard Frederic Willem van Westerholt. The new structure had a tighter façade with large windows and cross windows with window shutters at the bottom. The gatehouse was demolished, so that the view of the now symmetrical facade and the landing became unobstructed. The canals were also filled in. The castle is surrounded by forests and meadows and includes the watermill of Hackfort.

Owners

In 1324, a Willem van Bronckhorst sells a good in "Hacvorde" to Jacob van der Welle, who then went on to call himself Van Hackfort. Leenheer remained the Van Bronckhorsten until 1702. In 1581, it came to the Van Raesfelt family via the heiress daughter Jacoba van Hackfort. In 1602, through their daughter Margarethe, the succession to her cousin Borchard van Westerholt, who had rebuilt the castle before her death. It remained in the possession of the barons Van Westerholt for centuries.

When Borchard Frederik Willem, the second-generation generation from the Westerholt family, died in 1934, he left his five children as heir. They were all unmarried except for Clara. Clara was huddled in 1935. Her brother and three sisters remained owners for a quarter each. In 1964 'freule sister' died from The Hague. She gave her quarter to Natuurmonumenten. In the same year her brother Arend made a will in which he also left his quarter at Natuurmonumenten. Arend and his sisters continued to manage until the last heir died. Arend died on October 8, 1970, his sister freule Emma on November 28, 1971. Sister Sannie was then the only person in charge of Hackfort. Freule Sannie was the last Westerholt to die on April 14, 1981, with which Hackfort became wholly owned by Natuurmonumenten.

Hackfort Castle


It is easy to see from its crumbling exterior that Nijenbeek Castle has had a turbulent past. The castle was an important part of the duchy of Guelders and played an important role in the uprising against the Spanish, and resistance against French troops. In the end, it was the Second World War that brought the castle to complete and utter ruins.

Strategic position on IJssel River
Nijenbeek Castle was built around 1230 in a strategic position on the IJssel River. It probably started out as a wooden keep on an island in the river, but was soon expanded into a stone castle and fortified bailey. The castle fell into the possession of the dukes of Guelders who let it to the house of Steenbergen, supposedly the descendants of one of the dukes´ illegitimate children.

The legend of the fat duke
Nijenbeek Castle is best known for having held Duke Reinoud III of Guelders prisoner.  During the infamous internecine struggle with his younger brother, Eduard, Reinoud was faced with defeat. He was locked away in Nijenbeek in 1361.

According to the legend, Reinoud was very well fed in the castle, and after a few years, had become so fat, that the guards could leave the cell door open - Reinoud no longer fitted through. When his brother, Eduard, was killed in battle ten years later, Reinoud was set free and the walls needed to be demolished to get him out!

Ruins
Throughout its existence, the castle´s exterior has often changed. The bailey complex with its additional buildings was demolished in return for a new annex up against the tower. In the end, only the tower remained intact.

At the end of WWII, a couple of Germans barricaded themselves in the castle, and in order to chase them off, the Allies shot at the castle and the annex and the roof were seriously damaged. Despite emergency repairs, the roof finally caved in and since then, the elements have taken their toll. All that remains of Nijenbeek Castle now, is a ruin that can only be viewed from a distance.

https://excitinghistory.com/de-middeleeuwen/voorst-kasteel-nijenbeek

Kasteel Nijenbeek

Country Estates
Between 1600 and 1900, well-to-do families from the central and western areas of the Netherlands built country estates in the surrounding countryside, to avoid the stench, hustle and bustle, and unhealthy epidemics in the towns and cities. The stately country house was the result, which became inseparably surrounded by magnificent gardens. The lords of the manor often built farms on their estates which they would let to tenants who in turn, could work the land and grow fruit and vegetables.

Manor Houses
This trend also became popular in the north, east and south of the Netherlands, where rather than building country houses, they transformed existing fortifications such as castles and manor houses into country estates. Originally, a manor house would have been the name given to a fortified farm that had its own land. Yet in the 17th century, the manor house became something for the nobility. There was no way of becoming a member of a knighthood if you did not have a manor house of this kind to your name.The house at Voorstonden has been known as such a manor house since 1600 when it belonged to Gijsbert van Wisch tot Voorstonden. The house later became part of the estate of the noble Schimmelpenninck van der Oye family through his daughter Anna (†1656).

Zocher
The park surrounding the house was designed by the famous landscape architect Jan David Zocher jr.  Zocher designed the park in a typically English garden style.Up until 1800, French garden design had been fashionable, with formal, straight lines, a lot of symmetry and statues. The English garden on the other hand, was more park-like. The romantic landscapes were often given unexpected aspects often achieved by laying grass lawns on undulating terrain contrasted by groups of trees dotted here and there. The country estate of Voorstonden is a lovely example of this style of garden design.

Huis Voorstonden

Het gemeentehuis van Vorden was gevestigd in een historisch pand. Min of meer uit de nood geboren had de gemeente kasteel Vorden sinds 1974 in eigendom. Na de zoveelste restauratie werd het kasteel in gebruik genomen als huis der gemeente en werd kasteel Vorden het visitekaartje van Vorden. En wat nog belangrijker is: door dit gebruik werd het kasteel voor verval behoedt en voor het nageslacht bewaard.

Steven van Vorden

Kasteel VordenOmstreeks het jaar 1300 schijnt het kasteel er al gestaan te hebben, want dan verschijnt Steven van Vorden in de archieven, die met zijn vrouw Maria het huis overdraagt aan hun oom Dirk van Vorden. Het kasteel vererfde op enkele nakomelingen en kwam zo in 1405 in handen van Jacob van Hackfort, waarmee een nieuwe naam op Vorden verscheen. Omstreeks 1560 ontstonden problemen rond de erfopvolging, die door het Hof van Gelderland moesten worden opgelost. Pas in 1620 deed het hof een uitspraak en bepaalde dat ene Adolf Ripperda de rechtmatige erfgenaam van kasteel Vorden zou zijn. Hij trof het niet. De Tachtigjarige Oorlog was aan de gang. Troepen in Staatse dienst vielen in 1580 het kasteel aan, waarna het werd bezet. Enige tijd later brak er brand uit in het kasteel, waardoor het vrijwel onbewoonbaar werd. Pas omstreeks 1600 was het kasteel weer voor bewoning geschikt. Ook één van de volgende nakomelingen beleefde weer zware tijden op Vorden. In 1666 wordt het kasteel opnieuw door militairen bezet, nu door de troepen van de bisschop van Munster, Christoph Bernhard van Galen, de beruchte 'bommenberend'.

Erfopvolgingsproblemen

Omstreeks 1765 ontstonden er weer erfopvolgingsproblemen. Ten slotte kwam het kasteel in handen van de eigenaar van kasteel Verwolde, die daar echter bleef wonen. Kasteel Vorden werd verhuurd. Het kasteel raakte daardoor in verval, maar de bekende dominee Craandijk, die in de achttiende eeuw door de Gelderse dreven trok, vond het 'met zijn verveloze luiken half gesloten' eigenlijk nog wel mooi. Maar gelukkig voor Vorden kwam er uitkomst. Paulus Anthony van der Borch trouwde een meisje van Nagell en wilde zich op kasteel Vorden vestigen, maar daarvoor moest het kasteel een rigoureuze verbouwing ondergaan. Een van de meest belangrijke wijzigingen was wel dat de ingang werd verplaatst naar de achterzijde.

Gemeente Vorden

Een kleinzoon van Paul Antony erfde ten slotte kasteel Vorden in 1954,maar hij zag geen mogelijkheden het huis te gaan bewonen en besloot tot verkoop over te gaan. Het kasteel kwam, in handen van een exploitatiemaatschappij, die echter geen vergunning kreeg om het terrein te gaan verkavelen. Het huis verviel intussen en kwam ten slotte in handen van de stichting Het Geldersch Landschap, die het landgoed met het kasteel onmiddellijk doorverkocht aan de gemeente. En daarmee was kasteel Vorden gered voor de toekomst.

Indeling kasteel Vorden

Kasteel Vorden is gebouwd in een L-vorm op het noordwestelijke deel van een vierkant grondplan van circa 22 x 22 meter. Op de noordwestelijke hoek bevindt zich een vierkante toren, voorzien van een zadeldak. Tussen de twee vleugels is een ronde traptoren gesitueerd, waarop een met leien gedekte spits is aangebracht, die het kasteel een karakteristiek aanzien geeft. De brug over de gracht aan de noordzijde, die toegang gaf tot de vroegere ingang, is in zeer slechte staat, maar de toegang tot het gebouw bevindt zich nu bij de traptoren. Buiten de omgrachting van het hoofdgebouw bevinden zich nog enkele bijgebouwen. Aan de zuidzijde van het kasteelterrein stroomt de Vordense beek, die ook de gracht rond het kasteel van water voorziet.

Gemakkelijk bereikbaar

Het kasteel is gemakkelijk bereikbaar. Het ligt juist ten oosten van het dorp Vorden. Mede dankzij haar nieuwe functie van gemeentehuis kreeg het kasteel een ruime parkeerplaats. Het kasteel was van tijd tot tijd te bezichtigen en het gehele kasteelterrein was opengesteld voor het publiek.
Enkele jaren geleden kocht de Rozendaalse familie Rodink kasteel Vorden. De koopprijs was toen ruim drie miljoen euro, excl. kosten koper. In november 2005, kort nadat de familie het kasteel betrok, verscheen er plotseling een ijzeren hek bij het kasteel, dat de vrije doortocht van fietsers belemmerde. Een aantal fietsroutes moest worden verlegd.

Achtkastelentocht

Al sinds 1913 is kasteel Vorden één van de hoogtepunten van de jaarlijks georganiseerde fietstocht, de Achtkastelentocht. Dit is een 33-km lange fietstocht, die ook leidt langs zeven andere 'kastelen' in de gemeente Vorden, te weten het Hackfort, den Bramel, de Wildenborch, 't Medler, de Wiersse, 't Onstein en de Kieftskamp. De tochten worden georganiseerd in de periode van half juni tot eind augustus.

Lees Nederlandse kastelen: van motte tot buitenplaats als u meer wilt weten over de geschiedenis van Nederlandse kastelen en het leven op kastelen door de eeuwen heen.

 https://www.absolutefacts.nl/kastelen/data/vordenkasteel.htm

Kasteel Vorden

Huis Baak is een kasteel en landgoed binnen de dorpsgrenzen langs de weg naar Wichmond in Baak, in de Nederlandse provincie Gelderland.

Baak ligt bij Vorden en in de buurt van Zutphen. Hier bevindt zich de historische buitenplaats Huis Baak. Het huis zoals wij het nu kennen, kreeg zijn vorm tijdens de 18de eeuw door toedoen van de adellijke familie Van der Heijden, die tussen 1691 en 1868 eigenaar van het huis was met daarbij circa 2.000 hectare land. De baronnen Van der Heijden waren katholiek en bleven dit na de Reformatie. Zij waren zeer verbonden met de Orde der Jezuïeten en ook talrijke andere kerkelijke hoogwaardigheidsbekleders vonden steevast een warm welkom op Huis Baak. De goede band met de R.K. kerk bleek ook uit het testament van de laatste telg van dit geslacht. Hij stelde na zijn overlijden 50.000 gulden beschikbaar voor de nieuwbouw van een R.K. kerk in het dorp. Boze tongen beweren dat de totstandkoming van die laatste wil niet helemaal koosjer zou zijn verlopen maar de kerk kwam er wel. Een kerk ook die in geen verhouding stond met het geringe inwonertal van het dorpje.

Via het testament van August Willem Alexander van der Heijden werd Baak het bezit van barones Engelbertha van Middachten tot Frieswijk (1835-1890). Zij huwde Gerardus Antonius Helmich (1828-1892), waardoor leden van de familie Helmich de zorg voor Baak 88 jaar droegen. Het katholieke bleef. Het echtpaar Helmich-Van Middachten kreeg twaalf kinderen, waarvan drie dochters het klooster ingingen en vijf zonen ongehuwd op Huis Baak bleven wonen. Bij testament was bepaald dat de oudste zoon van een mannelijk gehuwde Helmich het bezit zou verwerven. Dit was Werner Bernard Helmich, de vader van de auteur. Op grond van financiële afwegingen besloot hij Huis Baak met wat omringende terrein in 1956 te verkopen aan de congregatie Dochters van de Liefde van de Orde van de Heilige Vincentius van Paolo. Dit zijn de nonnen met de bekende gevleugelde en gesteven kappen. De nonnen vestigden hun noviciaat op Baak en zouden 23 jaar op Baak blijven. Weer later streek de oecumenische Focolarebeweging Mariapoli hier neer. Zij gebruikten het huis van 1983 tot 2007. Nu is Huis Baak het bezit van Ellel Ministeries, een interkerkelijke organisatie van Britse origine. De familie Helmich is nog altijd eigenaar van de Baakse Bossen en verpacht in dit gebied landerijen.

De publicatie biedt vooral aardige verhalen over de jongste geschiedenis van Huis Baak en gaat meestal in op gebeurtenissen in de 18de, 19de en vooral 20ste eeuw. Over de vroegere (bouw)geschiedenis van Baak geeft dit boek niet veel informatie. De inhoud heeft meestal betrekking op wetenswaardigheden rond Huis Baak in relatie met de familie Helmich, de bouw van de (te grote) Rooms-Katholieke kerk van Baak (dankzij schenkingen van de families Van der Heijdens en Helmich) en in het algemeen op de relatie tussen bevolking van Baak en de heren van Huis Baak. Het geheel is voorzien van foto’s, krantenknipsels en enige kaarten. 

https://www.skbl.nl/verhalen-rondom-huize-baak/

Huize Baak

Oolde is een rijksbeschermde historische buitenplaats met 6 complexonderdelen en voormalige erkende havezate en landgoed in de gelijknamige buurtschap Oolde bij Laren, gemeente Lochem, in de Nederlandse provincie Gelderland.

Geschiedenis

Goossens van Keppel is in 1663 bouwer van het huis. Het huis wordt dan gebouwd als havezate bij het nabijgelegen Old Oolde en wordt daarom ook wel Nijenhuis genoemd voordat het Oolde gaat heten.

Van het Old Oolde gaat de geschiedenis terug tot het jaar 1367 als goed van de Van Keppels. In dat jaar wordt Gijsbert van Keppel, geheten van Oolde, genoemd in verband met een geldlening aan de graaf van Kleef. In 1820 vererft Old Oolde aan de familie Van Heeckeren nadat jhr. Derk Jan Carel Sebastiaan van Keppel tot Old-oolde in 1819 ongehuwd overleed en zijn moeder, barones Van Heeckeren datzelfde jaar overleed. In 1849 wordt het aangekocht door Adolf Frederik Lodewijk graaf van Rechteren Limpurg, heer van Almelo, die het landgoed Oolden toen reeds bezat. In 1868 zijn de laatste bijgebouwen van Old Oolde gesloopt. Volgens de kadastrale kaart van 1832 was het kasteel Old Oolde toen al verdwenen. Het kasteelterrein lag direct achter de hofstede Holterman. In 1960 zijn de grachten gedempt. Naast dat slot zou ook de verdwenen kapel hebben gestaan.

Rond 1771 werd het nieuwe huis ingrijpend gemoderniseerd in opdracht van Derk Jan van Keppel en kreeg o.a. een nieuwe ingangspartij, waardoor het huis tegenwoordig nog een volledig 18e-eeuwse uitstraling heeft. Aan de voorgevel zijn de wapens van de geslachten Van Keppel en Heeckeren bevestigd. Voor de linker zijgevel is een bordesterras gebouwd met een ingemetselde wapensteen voorzien van de wapens van de geslachten Van Keppel, Van Ittersum, Van Coeverden en Sloet. In 1900 zijn 188 percelen van het landgoed publiekelijk geveild.

Het landgoed is opengesteld voor het publiek, het huis en haar directe omgeving niet.