Sorghvliedt Castle (Dutch: Kasteel Sorghvliedt) is a building in Belgium with a history dating back to the 16th century. It was originally a farm building called Wickeleynde owned by the merchant Jean Plaquet and his wife Maria Leydeckers. In 1660, it came into the hands of the du Bois family. From 1745 to 1750 it was completely rebuilt by Arnold du Bois. The Rococo structure was designed by the architect Jan Pieter van Baurscheit the Younger (1699–1768). The castle and the surrounding park were purchased by the town of Hoboken in 1937. It became the town hall in 1940. From 1983, following the extension of Antwerp, the castle became the district hall of Hoboken.

In the park there is an orangerie and a belvedere on an artificial hill.

The castle is open to the public from 9 am to 1 pm on weekdays but is closed on public holidays.

Sorghvliedt Castle


Account

by category

Login

Name

by region

Title

Name in English

Het kasteel Sorghvliedt bevindt zich in een park met vijver en (deels bewaarde) rechthoekige omgrachting. Het kasteel en de aanhorigheden klimmen op tot het tweede kwart van de 18de eeuw.

Historiek
Tijdens de 16de eeuw bevond zich op deze locatie een hoeve, 'Winckeleynde' genaamd, en een aanvankelijk klein 'hof van plaisantie'. Het goed was van 1660 tot 1815 in het bezit van de familie du Bois, die tussen 1745 en 1750 het huidige rococokasteel liet optrekken op de 16de-eeuwse grondvesten en kelders naar ontwerp van Jan Peter Van Baurscheit de Jonge, die ook verantwoordelijk was voor de tuininrichting in de jaren 1752-1753. Begin 19de eeuw werd de belvedère opgericht.

De kabinetskaart van de Ferraris (1770-1778) geeft het kasteel weer ten zuiden van Hoboken en omgeven door een rechthoekige omgrachting. Het is bereikbaar vanuit het westen en het zuiden via een dreef. Buiten de omgrachting bevinden zich enkele bijgebouwen. Aan weerszijden van de omgrachting, ten oosten en ten westen, wordt een moestuin afgebeeld. Ten zuiden ervan ligt een park. Dreven aan de oost- en westzijde omgeven het geheel. De kaart van Vandermaelen (1846-1854) stelt het Château de Zorg Vliet” voor met een grotere rechthoekige omgrachting en een langgerekte vijver ten zuiden van het kasteel. Deze gracht is niet volledig gesloten: aan de oost- en noordkant is een deel van het domein niet omgracht.

In 1937 kocht de gemeente Hoboken het kasteel en het park aan. In 1937-1940 werd het kasteel ingericht als gemeentehuis. Het park werd later publiek toegankelijk gemaakt en het kasteel werd omgevormd tot districtshuis. Bij de restauratie van 1972-1973 verdween de oorspronkelijke bepleistering van het hoofdgebouw. In het park werden de vroegere moestuin en boomgaard vervangen door sportvelden, de twee fonteinen zijn afkomstig van Expo '58.

https://inventaris.onroerenderfgoed.be/erfgoedobjecten/11463

Kasteel Broydenborg

Het Schoonselhof is het domein waar zich de stedelijke begraafplaats van de Belgische stad Antwerpen bevindt. Het ligt op het grondgebied van de districten Hoboken en Wilrijk.

In 1911 kocht de stad Antwerpen, op initiatief van de Schepen van Cultuur, Frans van Kuyck, het landgoed Schoonselhof om het als begraafplaats in te richten. De officiële opening vond plaats op 1 september 1921. In 1936 werd het oude Kielkerkhof gesloten en in 1938 werden een groot aantal monumenten van deze begraafplaats overgebracht naar het Schoonselhof.

De omgeving van het kasteel werd in 1943 al beschermd als landschap. In 1992 werden het kasteel en neerhof beschermd als monument. Begin augustus 2007 werd de begraafplaats Schoonselhof door minister Dirk Van Mechelen beschermd.

Parkbegraafplaats
Het Schoonselhof werd ingericht als een parkbegraafplaats. Een wandeling op Schoonselhof toont een verscheidenheid aan ingerichte parken, zoals een onderhouden park met bloemperken en fraaie monumenten; een park met scheefgezakte, onleesbare en bemoste zerken en oude lindebomen; een park geflankeerd door het donker beukenbos en grafmonumenten waar ontwerpers zeer creatief te werk gingen.

In een Joods gedeelte werden grafmonumenten van de Kielbegraafplaats bijeengebracht en twee parken werden toegewezen aan de islamitische gemeenschap.

De strooiweide met vaste planten en omringd met groene heesters wordt goed onderhouden. Op 18 januari 1972 vond de eerste asverspreiding plaats.



Kasteel Schoonselhof in Wilrijk

The castle was built in 1594 to replace an older castle that was burned down ten years earlier. In 1878 the so called water castle was restored and enlarged to a design by Antwerp architect Joseph Schadde.

The castle is built up in brick and sandstone. The special style is enlivened by round and eight-edged turrets, cantilevered wall parts and staircases.

At the moment the castle is not protected monument, it was last used as a study and education center by the Catholic order the 'Brothers of Love'. When the last brother left the castle, it was donated to the town of Kruibeke to make it a accessible place for all people of the neighbourhood. The town of Kruibeke also owns the park surrounding the castle. Every year there is a big international festival, free to the public.

https://www.amazingbelgium.be/2017/11/castle-altena-kruibeke.html

Castle Altena (Kruibeke)

Cleydael Castle, locally known as Kasteel Cleydael, lies west of the town of Aartselaar, in the province of Antwerp in the Flemish region in Belgium.

Cleydael Castle probably already existed in 1259 when it was owned by the Sanders van Hemessen family. It was first mentioned in 1372 when it was owned by Geeraert van der Elst. Ownership of the castle was disputed between the Sanders and Van der Elst families and in the 15th century the Sanders family retrieved the castle.

During the 16th century the castle had several owners who all adapted it to their liking. One of them was Antonio del Rio in 1556, who was the treasurer of seizures appointed by Fernando Álvarez de Toledo, 3rd Duke of Alba and Governor of the Netherlands. In 1576 the castle was besieged and plundered by the troops of the States General of the Netherlands, led by Philip de Lalaing. This forced Del Rio to flee back to Spain. After that the damaged castle served as a home for vagabonds until 1592.

In 1613 Cleydael Castle was acquired by the Hellemans family who subsequently restored it. During the next centuries a long list of owners followed, until after WW I when it was bought by an Antwerp shipowner. He had the castle restored in the 1950's.

Cleydael Castle is a square and moated castle, with one square and 3 round corner towers. The square tower is the oldest part of the castle. It has a rectangular bailey which was also moated until 1806.

At present the castle is private property and is rented out as a party and dinner location. The domain around the castle is now used as a golf club, which has its clubhouse in the buildings on the bailey. Therefore the castle can not be visited. 


https://www.castles.nl/cleydael-castle

Cleydael Castle

The Wissekerke Castle is situated in the village of Bazel of Kruibeke municipality in the East Flanders province of Belgium. Although a castle stood at this site since 10th century, the present castle was largely built in the 15th century with lake, park and a suspension bridge. The suspension bridge by the castle is one of the oldest surviving wrought iron suspension bridges in Europe and was designed in 1824 by Jean-Baptiste Vifquain, an engineer from Brussels.

Many famous people lived at Wissekerke castle, including the influential family of Vilain XIIII. For 139 years the members of this family were the mayors of Bazel. Through the centuries the castle has been rebuilt and renovated. The most important building works were completed in the 19th and 20th centuries. Most of the present architecture recalls 19th century neo-gothic style. The major interior features also date from this period. The castle, the gatehouse, the iron suspension bridge and the pigeon tower were listed as monuments in 1981. In 1989 the castle was purchased by the town of Kruibeke, which has since handled the restoration work. The castle is also venue to many cultural activities, tours and exhibitions.

In spite of the modest span of 23 meters, the bridge is of great industrial archaeological value, because of its historical and structural uniqueness. Since 1981, the bridge at Bazel has been a protected historic monument.

Wissekerke Castle

Geschiedenis

Het Solhof is een oud landgoed. De oudst gekende bezitter is Niklaas van de Wouwere in 1414. In de oudst gekende geschriften wordt gesproken van "Cholhof", Zetel van de heerlijkheid Heysselaer.  Voor het pas afgebroken kasteel stond er een prachtig slot, omgeven door een slotgracht. Dit slot werd om onbekende redenen gesloopt. Alleen de twee wachttoren­tjes aan beide kanten van de ingang, herinneren aan de oude glorie. De beide nevenge­bouwen (remises) werden einde vorige eeuw opgetrok­ken in neo-renaissance stijl. Het hoofdge­bouw dat momenteel afgebroken is, was het minst interessan­te.
In 1515 had het een oppervlakte van 32 bonniers of 44,8 ha. In 1922 spreekt Les Environs d'Anvers van een trapeziumvormig geheel van 20 ha. Thans is het domein nog 7,5 ha groot (inclusief de gebouwen die recente­lijk verkocht werden). Het domein is als landschap beschermd bij KB van 27/5/75. Het domein Solhof en omgeving zijn geklasseerd als landschap bij Besluit van de Vlaamse Executieve van 10 april 1984.
Doorheen de eeuwen was het Solhof eigendom van verschillende families.
Voor ons interessant zijn vooral de eigenaars van de laatste 150 jaar, omdat naar hen ook enkele straten in Aartselaar genoemd zijn.
In 1837 kocht Baron van Ertborn het kasteel. Na het overlijden van zijn dochter werd het Solhof eigendom van jonker Alfons en zijn zuster Ludwina de Borrekens. Intussen zijn we al in de twintigste eeuw beland. Het kasteel was in die periode een echt museum, waar prachtige schilderijen te zien waren, o.a. doeken van De Vos en Sneyers.

De volgende eigenaar was de heer Nyssens, een tabakshandelaar. Na zijn dood besloot de gemeente tot aankoop van het domein. De akte werd verleden op 13 januari 1984. In 1990 werden de gebouwen aan een hotelke­ten verkocht, terwijl het park eigendom bleef van de gemeente.


https://www.natuuraartselaar.be/Solhof/#:~:text=Doorheen%20de%20eeuwen%20was%20het,straten%20in%20Aartselaar%20genoemd%20zijn.&text=Na%20het%20overlijden%20van%20zijn,zijn%20zuster%20Ludwina%20de%20Borrekens.

De Solhof in Aartselaar

The 'Hof ter Linden' castle is a classicist style castle located in a highly wooded domain near the town of Edegem in the province of Antwerp.

The construction of original castle began around the 15th century. It was then described as the house with bridge and gate. Between 1587 and 1588, the castle was occupied by Irish soldiers, these soldiers left the building in a dilapidated state and until 1609 the castle remained unchanged and in decay. The castle was restored in its original state later that year.

In 1724 a lane was built on the east side of the castle and one year later, in 1725 the castles was used as a court of plaisance. The large double linden tree lane between the castle and the church dates back to 1756 and gave the castle its current name, ' Hof ter Linden' meaning 'The castle at the linden trees'.


Between 1770 and 1773 the current Classicist style castle was built on behalf of 'S.J.de Neuf'. The interior had intact Louis XVI salons. The so-called "big salon" is designed by the French sculptor 'Clodion', the dining room with bass reliefs is designed by  sculptor 'G.L.Godecharle'. The carriage house and the 17th century stables were probably added between 1751 and 1770.

https://www.amazingbelgium.be/2017/06/the-hof-ter-linden-castle-in-edegem.html

Hof ter Linden in Edegem

Het Steen is a medieval fortress in the old city centre of Antwerp, Belgium, one of Europe's biggest ports. Built after the Viking incursions in the early Middle Ages as the first stone fortress of Antwerp, Het Steen is Antwerp's oldest building and used to be its oldest urban centre.

Previously known as Antwerpen Burcht (fortress), Het Steen gained its current name in around 1520, after significant rebuilding under Charles V. The rebuilding led to its being known first as "'s Heeren Steen" (the King's stone castle), and later simply as "Het Steen" (the stone castle). The Dutch word "steen" means "stone", and used to be used for "fortress" or "palace", as in the "Gravensteen" in Ghent, Belgium.

The fortress made it possible to control the access to the Scheldt, the river on whose bank it stands. It was used as a prison between 1303 and 1827. The largest part of the fortress, including dozens of historic houses and the oldest church of the city, was demolished in the 19th century when the quays were straightened to stop the silting up of the Scheldt. The remaining building, heavily changed, contains a shipping museum, with some old canal barges displayed on the quay outside.

In 1890 Het Steen became the museum of archeology and in 1952 an annex was added to house the museum of Antwerp maritime history, which in 2011 moved to the nearby Museum Aan de Stroom. Here is also a war memorial to the Canadian soldiers in World War II.

At the entrance to Het Steen is a bas-relief of Semini, above the archway, around 2nd century. Semini is the Scandinavian God of youth and fertility (with symbolic phallus). A historical plaque near Het Steen explains that women of the town appealed to Semini when they desired children; the god was reviled by later religious clergy. Inhabitants of Antwerp previously referred to themselves as "children of Semini". An organization concerned with the historic preservation of Het Steen and Semini, Antwerp Komitee Semini in Ere (AKSIE), formed in 1986, holds annual celebrations at Het Steen as cultural events.

At the entrance bridge to the castle is a statue of a giant and two humans. It depicts the giant Lange Wapper who used to terrorise the inhabitants of the city in medieval times.

Het Steen

De Graventoren in Rupelmonde is een overblijfsel van de waterburcht uit de 12de eeuw die werd gebouwd door de graven van Vlaanderen ter verdediging van de Schelde en de Rupel.

Geschiedenis

In de 12de eeuw bouwden de graven van Vlaanderen ter verdediging van de Schelde en de Rupel een kolossale vesting omgeven door een brede wal, die rechtstreeks in verbinding stond met de Schelde. Aangezien indertijd bijna alle transport nog via water gebeurde, waren deze rivieren van zeer groot economisch belang.

In 1254 werd het kasteel in opdracht van Margaretha van Vlaanderen aanzienlijk uitgebreid en vond het archief van het graafschap Vlaanderen er een veilig onderkomen. Ook in de volgende eeuw bleven de opeenvolgende graven de burcht regelmatig renoveren. Rond 1330 trachtte graaf Lodewijk I met allerlei voorrechten de urbanisatie van Rupelmonde te stimuleren, maar opeenvolgende conflicten fnuikten haar groei. Een laatste grote renovatiecampagne vond plaats tijdens de Vlaamse Opstand (1379-1385), waarbij het kasteel min of meer haar uitzicht behield tot in de 17de eeuw, zoals te zien is op de gravure van het kasteel in Sanderus' Flandria illustrata. In 1583 werd de burcht door Servaas van Steelant overgedragen aan de Spaanse veldheer Alexander Farnese. Een tegenaanval van Filips van Marnix van Sint-Aldegonde mislukte. De burcht bleef tot in 1647 in gebruik als staatsgevangenis, maar werd in de decennia daarna stelselmatig gesloopt.

Het kasteel vormde de achtergrond van verschillende historische terechtstellingen en gevangenisstraffen. Hier liet Robrecht III van Vlaanderen zijn oudste zoon Lodewijk I van Nevers arresteren op beschuldiging van hoogverraad omdat deze de zijde van de Franse koning had gekozen. Hij zou ternauwernood aan onthoofding zijn ontsnapt door de oplettendheid van kastelein Jean de Verrières. In 1338 werd Zeger van Kortrijk, bondgenoot van Gwijde van Dampierre, er op bevel van de koning van Frankrijk onthoofd en hield Filips de Goede de gemaal van Jacoba van Beieren,Frank van Borssele, in 1432 in hechtenis op het kasteel. Tot slot zat ook Mercator er in 1544 gedurende zeven maanden gevangen op beschuldiging van ketterij.

Door de lange strijd van Spanje en de Verenigde Provinciën tegen Frankrijk, werd het Gravenkasteel in 1678 opnieuw ernstig vernield en werden de nog bruikbare bouwmaterialen gerecupereerd door de plaatselijke bevolking. Zo werd materiaal van de burcht gebruikt bij de bouw van de plaatselijke Onze-Lieve-Vrouw-Bezoekingkerk. Hoewel het middeleeuwse Gravenkasteel nooit werd hersteld, deed het nog tot 1748 dienst als militaire verschansing. In 1817 werden in opdracht van baron Guillaume de Feltz (1744-1820), schoonvader van graaf Philippe Vilain XIIII, de laatste bouwresten van de burchtruïne opgeruimd en werd op de oorspronkelijke torenvoet van Doornikse kalksteen een bakstenen jachtpaviljoen opgetrokken.

Op initiatief van de Antwerpse romancier Lode Baekelmans en de dichter Bert Peleman werd er in 1955 een Schelde- en Mercatormuseum ingericht. De torentinne biedt vandaag de dag aan de bezoekers van het museum een spectaculair zicht op de Scheldevallei.

Burchtruïne Graventoren

It's origin goes most likely back to a Frankish settlement in the Carolingian time era. Arnoldus van Canticrode is mentioned first when he signed a deed in 1239 during the sale of a piece of land.

In 1284 it is Welter Volcaert who owns the castle. His son gives the castle to Duke Jan II of Brabant. His youngest son Lauries is knighted after his brave fighting in the battle of Woeringen in 1288. he dies however in the battle of the golden spurs when he fights on the French side.

Willem II Berthout buys Cantecroy in 1296. It is this Willem II who erects between 1296 and 1308 the high round keep that would dominate the castle until 1618. His son Wouter van Ranst and his grandson Jan van Ranst become the next owners of the castle. Jan dies without an heir and so his castle go to his brother Costen van Ranst who was succeeded by his oldest son Jan II. His son Jan III transform the castle into a fortified stronghold. Jan III also dies without a direct heir. Eight heirs would fight for a long time about who will get the castle. After a long trial it are Jan IV van Ranst and Hendrik van Ranst who are appointed to take care of the estate.

We are in the year 1538 and the castle is property of Hendrik van Pointaillier. He had inherit half of the domain and had bought the other half from Johanna van Ranst. When Hendrik dies his widow is forced to sell the castle.

The new owner is Nicolas Perrenot de Granvelle he is Grand marshal of the empire and one of the most influential noble men of Empire Charles V. His oldest son is a brilliant man and he becomes bishop of Atrecht at age 21.

The castle was under attack during the iconoclasm of 1566. The attackers were however defeated. Cantecroy was turned into a powerful stronghold by Alva. After the pacification of Gent the Spaniards had to retreat. The regiment in Cantincrode was able to withstand the attacks for a long time but were forced to surrender in 1577.

Jan Baptist Maes bought the castle in 1616. He had however lots of debt. The city of Antwerp saw in this an opportunity to take revenge on the mighty castle. They forced Jan Baptist to remove all defending feature and to tear down all towers. At the end he was forced to sell the castle. It was Philip de Godines who bought the castle. By marriage the castle went to Karel de Fiennes bailiff of Brugge. During the guardianship of the Counts of Fiennes from 1655 to 1718 the castle would get its current appearance.

After the de Fiennes the castle would go to the family Termeeren until 1823 when they sell the feudalistic castle once again this time to Baron Jozef Renier Osy de Wycken. This important man was one of the persons who would offer the Belgian throne to Leopold van Saksen-Coburg.

During the 20th century the castle is in appalling state until madam Rosalie Van Daele buys the castle and restores it with her own means into one of the most beautiful estates of Flanders. Madam Van Daele died a few years ago and the castle is now occupied by her son.

What not many people know is that Albert Einstein stayed a while in the castle when he fled for the nazi's. He was waiting in the castle for his visa to move to the USA.

http://www.castlebook.com/cantecroy-castle