Kasteel Beauvoorde is één van de best bewaarde geheimen in de Westhoek. Het kasteel ligt in het dorpje Wulveringem, nabij Veurne. Het kasteel ontstond wellicht in de 12de eeuw en werd rond 1600 grondig verbouwd door hoogbaljuw Jacob de Bryarde. Het kasteel bleef eigendom van de familie de Bryarde tot 1838.

Eind 19de eeuw kocht de excentrieke edelman Arthur Merghelynck het kasteel. Hij liet het restaureren naar 17de-eeuwse normen, met een prachtig kasteelpark. Merghelynck was een échte, onverdroten romanticus. Toen hij het kasteel in 1875 kocht, haalde hij het in zijn hoofd om het kasteel in 17de-eeuwse stijl te laten restaureren. Niet alleen de buitenkant kreeg een ‘nieuw’ jasje, maar ook de binnenkant. Merghelynck stouwde het gebouw vol echte en nep 17de-eeuwse meubels en andere curiositeiten. Ook liet hij een prachtig Frans-Engels kasteelpark aanleggen. Alles staat er vandaag nog zo bij zoals in 1908, toen Merghelynck stierf.

Merghelynck was een bijzonder iemand: als edelman durfde hij te trouwen met een gewoon burgermeisje en joeg zo zijn hele familie op de antieke kast. Daarna onterfde hij iedereen. Bij testament liet hij de kasteelsite over aan de Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde. Het unieke kasteel kreeg vanaf 1998 een nieuwe, polyvalente invulling, waardoor je het nóg beter kan beleven.

https://www.kasteelbeauvoorde.be/geschiedenis

Kasteel Bulskamp

Account

by category

Login

Name

by region

Title

Name in English

Het kasteel Drie Koningen is een kasteel in de Belgische gemeente Beernem in de gelijknamige straat Drie Koningen. Baron Franciscus de Serret van Outryve bouwde het in 1802. Het ligt naast het provinciaal domein Lippensgoed-Bulskampveld.

Geschiedenis

Het kasteel en het park van 20 hectare behoorden toe aan de Eerwaarde Paters Ongeschoeide Karmelieten. Aan de wijk de Drie Koningen begint een heirweg die door het domein van Bulskampveld loopt en deze eindigt in Brugge waarlangs de paters een hoeve bezaten, ‘Oude Paterij’ en een kapel bouwden. In 1798 kocht kanunnik Jean-Georges van Outryve (°Damme, 1741 - †Brugge, 1819) de gronden nadat ze tijdens de Franse Revolutie werden aangeslagen en openbaar verkocht als “Nationaal Goed” ten voordele van de Franse staatskist. Jean-Georges van Outryve gaf de gronden in 1802 door aan zijn schoonbroer Franciscus-Josephus-Joannes, baron de Serret van Outryve (1767-1849), zoon van François-Joseph de Serret (° 1741), en van Marie-Jeanne de Willaeys. Hij was gehuwd met Marie-Thérèse van Outryve sinds 1797. Het kasteel zou deels zijn opgebouwd met afbraakmateriaal van de Brugse Sint-Donaaskathedraal, die in 1799 onder Frans bewind werd afgebroken. Net zoals de gronden van Drie Koningen werd deze kathedraal destijds als “Nationaal Goed” verkocht.

In 1565 stond een herberg genaamd “Drie Koningen” op het kruispunt van de heirweg waar het kasteel aan ligt. Deze naam werd na verloop van tijd ook gebruikt voor het kasteel. Deze herberg werd omgebouwd tot een mooie hofstede, heden gelegen in de Drie Koningen nr. 13. Aanvankelijk heette dit kasteel “Meerberg” of de “Hoge Maere” naar de hoogste heuvel van het domein waarop het gebouwd werd.

Beschrijving

De stijl van het gebouw kan worden omschreven als empire, een stijl vernoemd naar het keizerrijk van Napoleon. François de Serret werd tot baron de l’Empire benoemd in 1813 na een audiëntie bij Napoleon. Oorspronkelijk zou het kasteel zonder koepel zijn gebouwd. Vooral het salon met zicht op de vijver is prachtig om te zien. Renovaties werden uitgevoerd in 1858, 1871 en 1909. In 1985 werd het kasteel beschermd als monument bij MB van 17/01/1985.

Grafmonument

Op het domein bevindt zich het grafmonument van Hubert van Outryve d’Ydewalle, burgemeester van Beernem. Hij was burgemeester van 1940, in opvolging van zijn vader, tot aan zijn dood. Hij werd op 11 juni 1944 aangehouden door de Duitse bezettingstroepen op het kasteel zelf. Hij overleed op 5 april 1945 in de gevangenis van Straubing in Duitsland. Zijn lichamelijke restanten werden teruggebracht en begraven op enkele tientallen meters van het kasteel. Oorspronkelijk stond op die plek een kapel, gebouwd in 1884, naar ontwerp van familielid Jean-Baptiste de Béthune, waarvan nu enkel een koorgevel is overgebleven.

Het park van twintig hectare werd aangelegd omstreeks 1815 door baron François de Serret. Hij was onder andere bosbouwkundige. In het park kunnen vele zeldzame bomen teruggevonden worden zoals de mammoetboom (in 1990 hoogte van 25m ), een Spaanse zilverspar, een tulpenboom en reusachtige kastanjes.

Cultureel

Vanaf de jaren vijftig, tot en met 1982 werden in het kasteel Drie Koningen in Beernem kunstweekends gehouden, waarbij de ganse beau monde van de Vlaamse kunstwereld er vertoefde. Deze periode werd beschreven in het boek “Schriften van Driekoningen”. Deze weekends werden gehouden door Hélène du Sart de Bouland, weduwe van Hubert van Outryve d’Ydewalle en in 1947 hertrouwd met graaf Charles d’Hespel. Ze deed dit ter nagedachtenis van haar overleden man die het boek “Noblesse en Flandre’ schreef, waarin hij de adel opriep zich onder het volk te begeven en volop deel te nemen aan het culturele leven. Op haar uitnodiging passeerden hier onder meer de letterkundigen Bertien Buyl en Paul Lebeau, de schilders Jack Godderis, Joris Houwen, Godfried Vervisch en Frans Minnaert, de beeldhouwer Géo Vindevogel, cartoonist Marc Sleen, acteur-regisseur Marc Leemans, componist Herman Roelstraete en regent Prins Karel.

Kasteel Drie Koningen

A côté du château seigneurial de Saives, le château Pecsten prend aussi des allures de château-ferme fortifié avec ses bâtiments disposés autour d'une cour. Cet ensemble en briques, calcaires et grès remonte au 18e siècle mais a subi plus de remaniements au 19e siècle comme la construction de sa grange en large ou la réfection du portail d'entrée. On épinglera un corps de logis s'élevant sur deux niveaux de cinq travées et agrandi de deux travées ainsi que des bâtiments plus anciens, du 17e siècle, servant de chartils et d'étables. Ces dernières seront transformées en conciergerie plus tard. Dans le parc, plusieurs arbres sont remarquables. Un petit pavillon néoclassique dont quatre colonnes toscanes soutiennent la toiture à la Mansart s'intègre parfaitement à l'ensemble.

https://www.cirkwi.com/fr/point-interet/186292-chateau-pecsteen

Kasteel Pecsteen

Loppem Castle is a mansion situated in Loppem in the municipality of Zedelgem, near Bruges in West Flanders, in the Flemish Region of Belgium.

Unusually, it preserves its original architecture and interior decoration. The castle has a richly decorated and furnished interior, and houses a collection of works of art (paintings, stained glass, statuary). It is surrounded by a romantic park with ponds and a maze, which has itself been designated a protected heritage landscape.

The castle and park are now owned by the Stichting Jean van Caloen ("Jean van Caloen Foundation") and have been open to the public since 1975.

History

The castle was built between 1859 and 1862 for Baron Charles van Caloen and his family, to designs by architects E.W. Pugin and Jean-Baptiste Bethune. It is considered a masterpiece of Gothic Revival architecture.

In late 1917, during the German Occupation, the castle was requisitioned for the use of a German general and his staff. After the German withdrawal, the castle served as the residence of Albert I of Belgium from 24 October until 25 November 1918.

Loppem Castle


16de eeuw. Het kasteel wordt voor het eerst weergegeven op de Grote Kaart van het Brugse Vrije van Pieter Pourbus (1561-1571), gekopieerd door Pieter Claeissens (1601). Het ligt ten oosten van de toenmalige Zuidleie (of Brugse Leie), die vanaf 1613 wordt uitgegraven tot de vaart Gent-Brugge. Het nog vrij kleine en moeilijk te onderscheiden bouwwerk, dat zich bevindt ten zuiden van het gehucht Steenbrugge, heeft mogelijk een torentje en ten oosten ervan bevinden zich enkele bijgebouwen. Ten oosten van de Legeweg bevindt zich ook een kleine bewonerskern.

17de eeuw. Naar verluidt vertrekken de Brugse bisschoppen in de 17de eeuw vanuit het kasteel naar hun inwijdingsplechtigheid in Brugge. De oudst gekende eigenaar van het goed is Jonkvrouw Maria-Magdalena Metgard, die het op 15 januari 1682 erft van Jonkheer Maarten-Leo de Torres. Op 1698 koopt Jan-Baptist Vleys het kasteel aan en zijn zoon Frans, burgemeester van Sijsele (Damme), erft het op 11 januari 1700. Een kaart van het "Casteel van Jan Baptiste Meys", vermoedelijk daterend van het einde van de 17de eeuw gekopieerd naar een schets van Jacques Lobberecht van 1661-1662, geeft een mooie afbeelding van het 17de-eeuwse kasteel.

18de eeuw. Rond 1700 wordt het kasteel naar verluidt "'t Kyfhuys" genoemd en is het toegankelijk via een mooie dreef met kasteelhoeve. In de verkoopakte van 3 juli 1741 wordt Kevergem omschreven als een "schoon casteel ende huys van plaisance, besloten in syne poorten, wal en vyvers, boomgaarden, opgaende boomen, haeghen, beluycken". De weduwe van Frans Vleys, Maria Wauters, verkoopt het kasteel aan graaf Ambroos de Finale, gouverneur van de stad en van de haven van Nieuwpoort, wiens weduwe (Margariete Booninck) het op 4 juli 1753 - mits een cijns ten voordele van het Heilig-Magdalenahospitaal te Brugge - aan Anton-Jozef Van der Vliet doorverkoopt. In 1776 wordt het kasteel, dat op dat ogenblik eigendom is van de zoon Hendrik-Jozef Van der Vlierdt, beschreven als een "casteelgoet ende huys van plaisance met een hofstede daerop staende groot 32 gemete". De kaart toont het omgrachte kasteeldomein dat toegankelijk is via een hekken aan de kant van het kanaal. Een beboste dreef loodrecht op het kanaal, maakt het kasteel ook bereikbaar vanuit de Legeweg. Het domein bezit duidelijk de tweeledige structuur met een afzonderlijke siertuin bereikbaar via een brugje over de gracht. Op de Kabinetskaart van de Oostenrijkse Nederlanden, opgenomen op initiatief van Graaf de Ferraris (1770-1778), verschijnt het kasteel met identieke configuratie. Op het einde van de 18de eeuw gaat het domein over op de nicht van Van der Vliet, Theresia de Blaeuwe die overlijdt in 1843. 19de eeuw. Op een kadastrale kaart van 1810 en het primitief kadasterplan (circa 1835) verschijnt het kasteel met ten noordoosten, langs de huidige gracht, een langwerpig, dwars gebouw, dat niet nader wordt omschreven, en ten zuidoosten een tweede langwerpig gebouw, parallel met het kasteel. Het primitief kadasterplan geeft aan dat het kasteel bewoond wordt door de eigenaar en een ten zuiden aanpalend deel door de pachter Bernard Goormachtigh. Rond 1845 wordt het domein in opdracht van de nieuwe eigenaar kanunnik Pieter de Blaeuwe (1798-1873) vrij ingrijpend aangepakt. Van het bestaande kasteel wordt de zuidelijke helft (volledig ?) afgebroken en (deels ?) herbouwd op een licht achteruitspringende rooilijn (westkant). Ook de twee bijgebouwen worden afgebroken. De brug over de gracht paalt niet langer aan het kasteel maar wordt herlegd in meer noordoostelijke richting. Terzelfdertijd wordt een hoeve gebouwd net buiten de gracht, op de hoek met de huidige Kevergemdreef (cf. nr. 3). In 1859 maakt het kadaster melding van een bijkomende, doch niet nader bepaalde gedeeltelijke vernieuwing van het kasteel. In 1873 gaat het kasteel bij legaat over op Jan-Jozef van Iseghem († 1899) en circa 1900 op de kinderen van zijn zus, Alfons en Prudence François.

20ste eeuw. Volgens het kadaster laten de nieuwe eigenaars in 1901 het kasteel aan de westkant uitbreiden met een kleine, rechthoekige nog bestaande uitbouw. Kort daarna, in de eerste jaren van de 20ste eeuw, wordt het kasteel aangekocht door baron Leo Ruzette (1836-1901), gouverneur van West-Vlaanderen, die vrijwel onmiddellijk daarna overlijdt en het kasteel nalaat aan zijn zoon baron Albert Ruzette (1866-1929), voormalig minister en eveneens gouverneur van West-Vlaanderen. Hij geeft rond 1910 de opdracht voor de bouw van een klein paviljoen in het meest zuidelijke punt van het langwerpige kasteeldomein. Vermoedelijk is het kasteel rond het midden van de 20ste eeuw vrij ingrijpend verbouwd. Een oude foto, gepubliceerd door Bouljon in 1984, toont de westgevel van het volledig wit bepleisterde kasteel. De eerste twee meest noordelijk gelegen traveeën tellen drie bouwlagen; het vermoedelijk vlakke dak steekt uit boven het lagere aanpalende dak van de zuidelijke vleugel. Mogelijk is tegenaan de begane grond van de eerste twee traveeën een aanbouw gebouwd en een (glazen ?) luifel is centraal tegen de westgevel aangebracht. Bij de verbouwing rond 1950 is het kasteel dus o.m. ontpleisterd (en het metselwerk op sommige plaatsen vrij ingrijpend hersteld), de derde bouwlaag aan de noordkant van het kasteel is afgebroken, bijgebouwen zijn afgebroken en nieuwe aangebouwd. De vensters op de begane grond aan de westkant van de meest noordelijk gelegen kasteelhelft zijn omgevormd tot rondboogvensters en de nieuwe tweeledige ingang aan de westkant is toegevoegd.


https://inventaris.onroerenderfgoed.be/erfgoedobjecten/87929

Kasteel Kevergem

De kasteelsite ontstaat op voormalig veldgebied, een uitloper van het Bulskampveld (zie Beernem). Op het einde van de 18de eeuw is dit nog een onontgonnen moerasgebied, nagenoeg zonder bewoning zie de Ferrariskaart (1770-1778). In de eerste helft van de 19de eeuw wordt het veld omgezet naar bosgebied en ter wille hiervan doorsneden met rechte perceleringsdreven in dambordpatroon, zoals te zien op de Atlas der Buurtwegen (1844) en de Ph. Vandermaelenkaart (circa 1850). Op de Atlas komt op grondgebied Zedelgem het toponiem Hoogeveld voor. In de tweede helft van de 19de eeuw wordt het bos omgezet naar landbouwgrond maar met behoud van het drevenpatroon, nog herkenbaar in meerdere straten in de zuidoosthoek van Veldegem en de aanpalende gemeente Ruddervoorde (zie Oostkamp).

In 1846-1847 wordt een stuk grond op de wijk De Sysloo (toen op grondgebied Ruddervoorde, zie Oostkamp, ten oosten van de toenmalige grens van Zedelgem), met vijvers en aan oostzijde begrensd door de Langendijkbeek, verdeeld in twee rechthoekige percelen. Op het westelijke perceel wordt een boerenhuis (ten noordwesten van het erf) met schuur (ten zuidwesten) en ovenhuis gebouwd, bouwheer is de Brugse dokter Antonius Herrebout. Tevens wordt de noordelijk gelegen verbindingsweg tussen Zedelgem en Ruddervoorde (huidige Ruddervoordsestraat) rechtgetrokken. Circa 1861 laat Antonius Herrebout tegen de noordzijde van het boerenhuis een kasteel optrekken. Op het domein wordt vóór 1882 op het einde van een dreef, aan de Ruddervoordsestraat een kapel gebouwd. In 1889 registreert het kadaster, het kasteel is nu eigendom van de familie van Outryve d'Ydewalle-de Thibault de Boesinghe Clement, een uitbreiding ten koste van het boerenhuis. Ten zuidwesten van het kasteel wordt een nieuwe, langwerpige woning opgetrokken. Een mutatieschets van 1912 toont een grondige verbouwing van het kasteel die zeker al tien jaar eerder was doorgevoerd. Op een foto van vóór de Eerste Wereldoorlog is de noordvleugel van het kasteel te zien. Het huis heeft een zadeldak en in de noordgevel een ingangsportiek steunend op zuilen, erboven een terras en serliana in de topgevel. Met de erkenning van Veldegem in 1920 als onafhankelijke gemeente wordt een deel van Ruddervoorde (zie Oostkamp) toegevoegd waardoor het domein "Hoogveld" nu op grondgebied Veldegem ligt.

In 1920 is de familie van Zuylen van Nyevelt-de Spoelberch de nieuwe eigenaar. Bij het kasteel wordt na de sloop van het aanleunende boerenhuis de zuidvleugel een weinig verlengd en aan westzijde de uitbouw met kapel gebouwd. Wellicht dateert het mansardedak van de noordvleugel ter vervanging van het zadeldak uit die periode. Het ovenhuisje verdwijnt. Ten zuiden van de schuur worden een kapel en landgebouw toegevoegd. Het langwerpige huis in de zuidwesthoek kent een eerste uitbreiding, wordt circa 1931 opgesplitst in twee woningen en in de jaren 1970 (het domein is nu in handen van de familie d'Udekem d'Acoz) weer samengevoegd en aan de linkerzijde een weinig vergroot. Na de aankoop door de VZW V.K.S.J wordt circa 1985 het paviljoen langs de oostelijke toegangsdreef gerealiseerd. Het huidige landhuis vervangt in 2002 de schuur van 1855.

https://inventaris.onroerenderfgoed.be/erfgoedobjecten/210075

Kasteel Hoogveld (Veldegem)

Ce château du 14e siècle, situé entre Gand et Bruges, a récemment bénéficié d’une restauration d’envergure très soignée par les architectes d’intérieur Michele De Maertelaere et son fils Maximilien, fondateurs du bureau Elle & M’s.

C’est grâce au succès et à l’intérêt du public pour la décoration d’un concept store ouvert à l’époque dans un béguinage gantois du 17e siècle — restauré par leurs soins — que Elle & M’s est né. Aussi actifs dans le marketing et la communication à travers leur société La Movida, leurs deux univers se sont rencontrés pour la restauration et la valorisation de ce château exceptionnel.

Le challenge pour Elle et M’s a été de transformer le château, jusque-là demeure privée, en maison de vacances de luxe à même d’accueillir mariages, évènements corporate et réunions familiales, le temps d’un week-end ou d’une semaine. La restauration réalisée par Michele et Maximilien s’est faite dans le respect des lieux, en privilégiant la conservation des éléments architecturaux d’exception et l’ambiance château, tout en y créant, à travers le mobilier, les luminaires, les textiles et les peintures, une ambiance chaude et raffinée. Le fer forgé, le bois, le verre et une palette de couleurs bien sentie ont été privilégiés pour donner au château un style plus actuel, épuré et lumineux. 

Le résultat est splendide. Mélange de pièces anciennes témoins de l’histoire des lieux, et d’un mobilier contemporain soigneusement sélectionné, l’ambiance y est intemporelle, élégante et distinguée. La décoration a été pensée afin de mettre en avant le cachet de la demeure, tout en y ajoutant un style au goût du jour où chacun peut se sentir bien. Challenge réussi !

https://www.pollenmag.com/stories/kasteel-ten-torre

Kasteel Ten Torre

Ryckevelde Castle, locally known as Kasteel Ryckevelde, lies in a large park east of the city of Bruges, in the province of West Flanders in the Flemish region in Belgium.

Ryckevelde Castle may look old but it really isn't. In fact it was built between 1913 and 1929 by Baron Raphael Gilles de Pélichy in the style of the Flemish Gothic Revival. His family inhabited the castle only until 1946.

In 1956 the castle became the headquarters of the Ryckevelde Europe House, a foundation set up by the Capuchin friar Karel Verley. The castle became a training center to educate and interest young people in Europe as a political entity. It kept this role until 2002.

At present Ryckevelde Castle is for rent as a location for parties and corporate events. So the castle can only be visited as a guest of those events. The domain in which it it situated is freely accessible.

https://www.castles.nl/ryckevelde-castle#:~:text=Website-,Ryckevelde%20Castle,the%20Flemish%20region%20in%20Belgium.&text=In%20fact%20it%20was%20built,of%20the%20Flemish%20Gothic%20Revival.

Ryckevelde Castle


Tillegem Castle, locally known as Kasteel van Tillegem, lies south of the city of Bruges, in the province of West Flanders in the Flemish region in Belgium.

Although it is said that Tillegem Castle may have had a 9th century predecessor the present Tillegem Castle originally dates back to the 12th or 13th century when it was owned by Lord Jan van Voormezele. It was built as a square moated castle, flanked by square corner towers.

During the next centuries the castle was owned by a large number of rich families from Bruges, who rebuilt it several times, maybe due to wartime damages but also to make it more comfortable.

In 1879 Tillegem Castle was acquired by Baron Eugène Charles de Peñaranda de Franchimont. He had the castle rebuilt to its present appearance in Flemish Gothic Revival style by the architect Jean-Baptiste de Béthune.

The castle was privately inhabited until 1980. After that it went to the provincial government. The castle was subsequently restored and made suitable for offices.

At present Tillegem Castle houses several offices for provincial government.

https://www.castles.nl/tillegem-castle

Tillegem Castle


Male Castle is a former castle in Male, once a separate village, now part of Sint-Kruis, a suburb of Bruges, West Flanders, Belgium. The buildings, almost entirely rebuilt and restored after the destruction of World War II, have housed St. Trudo's Abbey (Sint-Trudoabdij) since 1954.

History

The castle's origins date back to the 9th century, as a defensive tower for protection of the territory around Bruges against the Vikings. Male was held by Philip of Alsace, Count of Flanders, between 1168 and 1191, who replaced the wooden structure with one built of stone, which included a chapel consecrated by the exiled archbishop of Canterbury, Thomas Becket, in 1166.

The castle was a residence of the Counts of Flanders (in 1330 it was the birthplace of Count Louis II, sometimes known as Louis of Male) but was also a stronghold in a much-disputed terrain. French forces occupied it. The city of Bruges retook it from its French garrison in the uprising of 1302. Soldiers from Ghent razed it in 1382 and after it had been rebuilt, ransacked it again in 1453. In 1473 it was burnt out and once again rebuilt: the present keep dates from that rebuilding, and stands with its foundations directly in the moat, now flanked by symmetrical wings. The castle was plundered yet again in 1490 by the forces of the Count of Nassau.

When Flanders became a part of the Burgundian Netherlands Male retained its importance. During the Spanish occupation of the Low Countries, the citadel was sold in 1558 by Philip II to Juan Lopez Gallo.

It was occupied by German troops in both world wars, and was severely damaged.

This mighty castle is now the property of the family Deprez.

Male Castle

Op de luchtfoto hieronder van het zuiden van Brugge kun je onderaan het kasteel "de la Faille"
ontdekken. Daar valt op hoe beeldbepalend dit kasteel wel is , vlakbij het Minnewater en in het meest bezochte toeristische circuit. Het kasteel valt onder het beschermd stadsgezicht van het begijnhofkwartier.

Het werd gebouwd in 1893 naar het ontwerp van architect Charles De Wulf
in een neogotische stijl.

Op de gronden links van het kasteel stond eerst een faïence fabriek uit 1750 van de beeldhouwer Pullincx.
In 1860 werd er door Eugeen De Wulf een meelfabriek met woning opgericht.

Om het schilderachtig zicht van het Minnewater niet te verstoren werd met kleinzoon Leon De Wulf overeengekomen om zijn fabriek te verplaatsen naar Kristus Koning in het Stubbekwartier: de nieuwe fabriek werd "De Bloemmolens De Wulf" genoemd. Dat gebouw bestaat nu nog maar is omgebouwd tot een appartementsgebouw. Een zaal met een imposante originele stoomgenerator is er nog bewaard.

Kort na 1860 werden de fabriek en wat later ook de woning gesloopt om plaats te maken voor een tuinpark.

Het kasteel zelf werd gebouwd op plaats waar rond 1750 nog enkele gebouwtjes stonden langs een beekje dat het raamgrachtje werd genoemd omdat men er lakens bleekte op ramen in de graslanden errond

.Er werd daar ook een watermolen (een vollersmolen) gebouwd die in 1800 opgegeven werd.
Het grachtje is nu nog te zien aan het kasteel.

In 1936 kocht de familie de la Faille het kasteel. De stad verwierf het kasteel in 1970 en gaf het in 1993 in erfpacht aan de NV Verba voor 99 jaar voor een betrekkelijk lage prijs.. NV Verba verhuurde het kasteel verder aan Westinform, die echter faillet ging. Er is een slepende juridisch dispuut aan de gang sinds 2010 o.a. omwille van het overdekte terras dat zonder vergunning gebouwd werd. Blijkbaar is het in erfpacht geven van stadseigendom tegen lage prijzen geen goed formule
(zie ook de erfpacht van de site Oud Sint-Jan, waar het koetshuis en het viaduct over 't Zonnekemeers ook verloederen.)

De toestand van het kasteel en tuin zijn ondertussen wel in een schamele toestand omwille van leegstand en gebrek aan onderhoud.

https://www.erfgoedforumbrugge.be/minnewaterpark%20kasteel%20de%20la%20Faille.html