Eerste vermelding van een "behuusde stede" begin 15de eeuw, in het bezit van Jan Sloeven en Kateline Sersander, grootgrondbezitters en belangrijke Gentse prominente families. De eerste vermelding van een "kasteel" dateert slechts van 1511, in het bezit van meester Roeland Soete. Hij was de zoon van Jan Zoete van Lake, heer van Ter Leyen en erfde in 1490 "‘thuus ende neerhof te bouchaute by de kercke". Ter Leyen was nooit een leen of heerlijkheid maar was dus ontstaan op privé-initiatief. De erfgenamen Zoete van Lake, ook heren van 'Hautain en Laval' genoemd, bleven de hele 16de eeuw eigenaars. In 1627 wordt "t casteelhof" verkocht aan Guido Laurijn, later is jonker Guido De Deckere, heer van het Ambacht Boekhoute, als eigenaar gekend.

De Gazette van Gent vermeldt de verkoop door J.J. Van Kerchove-Valop aan Jan Verstraeten, griffier van het Ambacht Boekhoute, in 1774. Bij het optekenen van het kadaster in 1834 is J.M. Verstraeten, burgemeester van Boekhoute, als eigenaar opgegeven. Door huwelijk van Virginie Verstraeten met J.W. De Block, geneesheer, hoogleraar, senator en vanaf 1855 burgemeester van Boekhoute, komt het kasteel in bezit van de familie De Block. Zij lieten het gebouw aanpassen met neogotische spitsboogvensters, een deel van de westvleugel slopen en de brede vierkante omgrachting aan de zuid- en zuidwestzijde dempen. Vermoedelijk werd het park toen ook heraangelegd in Engelse landschapsstijl met vijver met ijzeren boogbrugjes, ijskelder en grot. Hun zoon en burgemeester Jan De Block bewoonde het kasteel tot zijn overlijden in 1912. Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd het kasteel bezet door Duitse troepen en gingen heel veel archieven verloren. In 1931 wordt het kasteel verkocht aan de brouwersfamilie Ingels. Zij lieten het kasteel grondig aanpassen en restaureren door de Gentse architect Valentin Vaerwijck.

Fraai, als landschap beschermd park in Engelse landschapsstijl met merkwaardige parkbomen als een imposante bruine beuk en taxus bij de omgrachting en een serpentinevijver met kunstige boogbrug met gietijzeren leuningen met bloemmotieven. Een tweede ijzeren brugje met leuningen uit imitatietakken bevindt zich in de noordoosthoek over de omgrachting en diende als toegang voor het dienstpersoneel. Ten westen, ter hoogte van het kasteel bevindt zich een overwelfde kelder onder begroeide heuvel, boven de getoogde toegangsdeur 1875 gedateerd. Verder in het park, naast de vijver, thans volledig overgroeide kunstgrot gemaakt uit natuursteenblokken met binnenin een gepolychromeerd plaasteren heiligenbeeld.

https://inventaris.onroerenderfgoed.be/erfgoedobjecten/76396